Zenon Ogórek: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "| " na "|") |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
A. Kopiczko, ''Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945–1992'', cz.2, Olsztyn 2007.<br/> | A. Kopiczko, ''Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945–1992'', cz.2, Olsztyn 2007.<br/> | ||
[http://olsztyn.gosc.pl/ gosc.pl] | [http://olsztyn.gosc.pl/ gosc.pl] | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Ogórek, Zenon]] |
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Ogórek, Zenon]] | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Ogórek, Zenon]] | ||
[[Kategoria: Dekanat Świątki|Ogórek, Zenon]] | [[Kategoria: Dekanat Świątki|Ogórek, Zenon]] |
Aktualna wersja na dzień 20:21, 17 mar 2015
Zenon Ogórek | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 19 grudnia 1955 r. Gołdap |
Zawód | duchowny katolicki, proboszcz |
Zenon Ogórek (ur. 19 grudnia 1955 r. w Gołdapi) – duchowny katolicki, proboszcz parafii pw. św. Barbary w Boguchwałach.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Gołdapi. Maturę zdał w 1974 roku. Jest absolwentem Wyższego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1980 roku z rąk bpa Józefa Glempa. W tym samym roku uzyskał tytuł magistra z teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 2003 roku uzyskał licencjat na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, a w 2006 roku obronił doktorat, o specjalności naukowej: liturgika.
Praca
Jako wikariusz pracował w Mrągowie, Nidzicy, Węgorzewie, Górowie Iławeckim, Bartoszycach, Olsztynku, Wielbarku oraz Morągu. Był proboszczem w Sorkwitach, a od 1998 roku jest proboszczem w Boguchwałach oraz dziekanem dekanatu Świątki.
Podczas pracy w parafii w Węgorzewie pełnił również posługę kapelana w Państwowym Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci oraz w szpitalu psychiatrycznym.
Bibliografia
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945–1992, cz.2, Olsztyn 2007.
gosc.pl