Zygmunt Klimczuk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = 17 sierpnia 2017 | |data śmierci = 17 sierpnia 2017 | ||
| − | |miejsce śmierci = | + | |miejsce śmierci = [[Kętrzyn]] |
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| − | |miejsce spoczynku = | + | |miejsce spoczynku = [[Cmentarz komunalny w Kętrzynie]] |
|zawód = duchowny katolicki, proboszcz | |zawód = duchowny katolicki, proboszcz | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
Wersja z 10:01, 9 maj 2018
| Zygmunt Klimczuk | |
| | |
 ks. dr Zygmunt Klimczuk
Fot. Krzysztof Kozłowski. | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 września 1943 r. Parchacz (diecezja lwowska) |
| Data i miejsce śmierci | 17 sierpnia 2017 Kętrzyn |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz komunalny w Kętrzynie |
| Zawód | duchowny katolicki, proboszcz |
Zygmunt Klimczuk (ur. 4 września 1943 r. w Parchaczu - zm. 17 sierpnia 2017 r.) – duchowny katolicki, proboszcz parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Kętrzynie.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Elblągu. Maturę zdał w 1961 roku. Jest absolwentem Wyższego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie, gdzie studiował w latach 1963–1965 z przerwą na przymusową służbę wojskową. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1968 roku z rąk bpa Józefa Drzazgi.
W 1975 roku uzyskał tytuł magistra teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1976–1979 kontynuował studia specjalistyczne w zakresie teologii pastoralnej na KUL, gdzie w 1977 roku uzyskał licencjat. Uczęszczał na seminarium prof. Władysława Piwowarskiego, pod którego kierunkiem napisał i obronił pracę: Postawy wobec religii a postawy wobec pracy inteligencji technicznej. Studium socjologiczne na podstawie badań wybranych grup z Zamechu w Elblągu, uzyskując w 1984 roku w KUL stopień doktora z teologii pastoralnej – specjalizacja socjologia religii.
Praca
Po święceniach kapłańskich został wikariuszem w Bartoszycach, następnie pracował w parafiach w Elblągu i Olsztynie.
Od 1987 roku był proboszczem parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Kętrzynie.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
W latach 1982–1987 był ojcem duchownym Wyższego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie, wykładowcą propedeutyki teologii katolickiej w seminarium oraz teologii życia wewnętrznego w Instytucie Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II.
Od 1987 roku był sędzią diecezjalnym Metropolitarnego Sądu Archidiecezji Warmińskiej w Olsztynie, a od 1994 roku dziekanem dekanatu Kętrzyn II – Północny Wschód.
W 1984 roku został odznaczony godnością kanonika honorowego Pomezańskiej Kapituły Kolegiackiej w Prabutach, a w 1992 roku kanonika rzeczywistego i dziekana Kapituły Kolegiackiej w Kętrzynie.
W 1999 r. został mianowany adiunktem w Zakładzie Katolickiej Nauki Społecznej i Socjologii Religii na Wydziale Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W ramach prowadzonego seminarium z socjologii religii realizował badania postaw religijnych młodzieży.
Był autorem artykułów dotyczących życia religijno-społecznego w wymiarze katolickiej nauki społecznej. Zajmował się badaniem przemian postaw religijnych w okresie transformacji postkomunistycznej. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.
Zmarł 17 sierpnia 2017 r. [1]
Bibliografia
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945–1992, cz. 2, Olsztyn 2007.
gosc.pl
