Protowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Protowo''' (niem. ''Prothen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[gmina | + | ''' Protowo''' (niem. ''Prothen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Rychliki (gmina wiejska)|gminie Rychliki]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. |
Miejscowość w 2010 roku liczyła 206 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Grażyna Pałyga]]<ref>http://www.rychliki.pl/solectwa/426-solectwo-protowo</ref>. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 206 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Grażyna Pałyga]]<ref>http://www.rychliki.pl/solectwa/426-solectwo-protowo</ref>. | ||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
==Dzieje miejscowości== | ==Dzieje miejscowości== | ||
| − | Nazwa miejscowości pojawiała się początkowo w różnych wersjach: ''Prowothine'', ''Procotheyn'', ''Prowotheyn'' i ''Probotheyn''. Geneza nazwy może być związana ze słowem ''Provota'', którym określano płynącą w pobliżu strugę. Prawdopodobnie na początku Protowo stanowiło scalone dobra należące do jednej osoby - Prusa o imieniu Jonyke. Wzmianka na temat miejscowości występującej w takiej właśnie postaci pojawia się w 1299 roku. Jednak po roku 1323 dobra zostały podzielone. Nazwa ''Prowothine'' została użyta w dokumencie lokacyjnym wydanym w [[Dzierzgoń|Dzierzgoniu]] 24 października 1306 roku. Wystawcą przywileju był mistrz Zakonu Krzyżackiego - [[Sieghard von Schwarzenburg]]. Jego odbiorcą był Prus Joniko i jego spadkobiercy. Zgodnie z zapisem otrzymywał 34 łany na polu Protowo, rozciągającym od [[ | + | Nazwa miejscowości pojawiała się początkowo w różnych wersjach: ''Prowothine'', ''Procotheyn'', ''Prowotheyn'' i ''Probotheyn''. Geneza nazwy może być związana ze słowem ''Provota'', którym określano płynącą w pobliżu strugę. Prawdopodobnie na początku Protowo stanowiło scalone dobra należące do jednej osoby - Prusa o imieniu Jonyke. Wzmianka na temat miejscowości występującej w takiej właśnie postaci pojawia się w 1299 roku. Jednak po roku 1323 dobra zostały podzielone. Nazwa ''Prowothine'' została użyta w dokumencie lokacyjnym wydanym w [[Dzierzgoń|Dzierzgoniu]] 24 października 1306 roku. Wystawcą przywileju był mistrz Zakonu Krzyżackiego - [[Sieghard von Schwarzenburg]]. Jego odbiorcą był Prus Joniko i jego spadkobiercy. Zgodnie z zapisem otrzymywał 34 łany na polu Protowo, rozciągającym od [[Rzeka Dzierzgoń|rzeki Dzierzgoń]] w kierunku dóbr w Kołtynianach. Joniko zobowiązany był do świadczeń na rzecz komturii w Dzierzgoniu. Do roku 1427 było prawdopodobnie wioską wolnych Prusów, później zaś dobrami lennymi. Kolejna informacja dotycząca miejscowości pochodzi dopiero z 1631 roku. Zmarł wówczas kanclerz Merten von Wallenrodt, który był dotychczasowym dziedzicem na Protowie. Jego następca - Achacy von Wallenrodt przekazał majątek w posagu Sebastianowi von Reibnitz, która była żoną wspomnianego Mertena von Wallenrodta. |
Według danych z 1785 roku Protowo składało się z dóbr szlacheckich, folwarku. W skład majątku wchodziła również wieś, licząca wówczas 10 domów, należących do [[Jankowo|Jankowa]]. W 1939 roku Jankowo wraz z [[Sójki|Sójkami]], [[Świdy|Świdami]] i Protowem miało 441 mieszkańców. | Według danych z 1785 roku Protowo składało się z dóbr szlacheckich, folwarku. W skład majątku wchodziła również wieś, licząca wówczas 10 domów, należących do [[Jankowo|Jankowa]]. W 1939 roku Jankowo wraz z [[Sójki|Sójkami]], [[Świdy|Świdami]] i Protowem miało 441 mieszkańców. | ||
| + | <br/> | ||
| + | ==Religia== | ||
| + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia greckokatolicka pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pasłęku |parafii greckokatolickiej pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pasłęku]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 57: | Linia 60: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat elbląski]] | |
| − | + | [[Kategoria: Rychliki (gmina wiejska)]] | |
| − | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | |
| − | + | [[Kategoria: 1201-1300]] | |
| − | [[Kategoria: | ||
Wersja z 16:19, 18 sie 2014
| Protowo | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Rychliki |
| Liczba ludności (2010) | 206 (łącznie Sójki i Protowo) |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Protowo | |
| Położenie na mapie Polski  Protowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Protowo (niem. Prothen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 206 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Grażyna Pałyga[1].
Położenie
Wieś położona jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości pojawiała się początkowo w różnych wersjach: Prowothine, Procotheyn, Prowotheyn i Probotheyn. Geneza nazwy może być związana ze słowem Provota, którym określano płynącą w pobliżu strugę. Prawdopodobnie na początku Protowo stanowiło scalone dobra należące do jednej osoby - Prusa o imieniu Jonyke. Wzmianka na temat miejscowości występującej w takiej właśnie postaci pojawia się w 1299 roku. Jednak po roku 1323 dobra zostały podzielone. Nazwa Prowothine została użyta w dokumencie lokacyjnym wydanym w Dzierzgoniu 24 października 1306 roku. Wystawcą przywileju był mistrz Zakonu Krzyżackiego - Sieghard von Schwarzenburg. Jego odbiorcą był Prus Joniko i jego spadkobiercy. Zgodnie z zapisem otrzymywał 34 łany na polu Protowo, rozciągającym od rzeki Dzierzgoń w kierunku dóbr w Kołtynianach. Joniko zobowiązany był do świadczeń na rzecz komturii w Dzierzgoniu. Do roku 1427 było prawdopodobnie wioską wolnych Prusów, później zaś dobrami lennymi. Kolejna informacja dotycząca miejscowości pochodzi dopiero z 1631 roku. Zmarł wówczas kanclerz Merten von Wallenrodt, który był dotychczasowym dziedzicem na Protowie. Jego następca - Achacy von Wallenrodt przekazał majątek w posagu Sebastianowi von Reibnitz, która była żoną wspomnianego Mertena von Wallenrodta.
Według danych z 1785 roku Protowo składało się z dóbr szlacheckich, folwarku. W skład majątku wchodziła również wieś, licząca wówczas 10 domów, należących do Jankowa. W 1939 roku Jankowo wraz z Sójkami, Świdami i Protowem miało 441 mieszkańców.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii greckokatolickiej pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pasłęku.
Bibliografia
- Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
- Historia Protowa [data dostępu: 12.11.2013]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
Przypisy
