Wysoka (gmina Rychliki): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Arom przeniósł stronę Wysoka (gm. Rychliki) na Wysoka (gmina Rychliki), bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Wysoka''' (niem. ''Hohendorf'') – [[wieś sołecka]] położona w [[ | + | ''' Wysoka''' (niem. ''Hohendorf'') – [[wieś sołecka]] położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Rychliki (gmina wiejska)|gminie Rychliki]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. |
Miejscowość w 2010 roku liczyła 403 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Elżbieta Borkowska]]<ref>http://www.rychliki.pl/solectwa/430-solectwo-wysoka</ref>. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 403 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Elżbieta Borkowska]]<ref>http://www.rychliki.pl/solectwa/430-solectwo-wysoka</ref>. | ||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
==Dzieje miejscowości== | ==Dzieje miejscowości== | ||
| + | W zapisie lokacyjnym z 12 maja 1244 roku, który został wystawiony w Toruniu przez Mistrza Krajowego Zakonu [[Henryk von Weid|Henryka von Weid]] określano usytuowanie przyszłej osady. Niejaki Dietrich von Brandeis otrzymał 60 łanów. Obejmowały one dobra, które wcześniej otrzymał do osadzenia chłopami Gebhard Ślepy oraz przyległą wieś pruską. Odbiorca nadania otrzymał także prawo zbudowania kościoła parafialnego. Przywilej lokacyjny, który wystawiono 6 stycznia 1321 roku przez [[Luter von Braunschweig|Lutra von Braunschweig]] dla Mikołaja von Sevelt po raz pierwszy wymieniał nazwę wsi. Miejscowość została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]; obejmowała obszar 40 łanów. W czasie [[Wojny polsko-szwedzkie|wojen polsko-szwedzkich]] w XVII stuleciu wieś boleśnie ucierpiała. W samym tylko 1629 roku Wysoka została trzykrotnie spustoszona przez polskich maruderów. | ||
| − | + | Na przestrzenie wieków majątek znajdował się w posiadaniu co możniejszych szlacheckich rodów wschodniopruskich. Wśród nich znalazła się rodzina von Kunheim, von Zehmen, von Lehwald, von Brederlow i von Below. W 1785 roku Wysoka składała się z 16 domów. W tym samym roku majątek stał się własnością hrabiego Emiliusa Magnusa von Doenhoff.Doenhoff zasłynął jako budowniczy pałacu (1803-1806). Sprowadził także do Wysokiej przedstawicieli sekty religijnej - [[gichtelianie|gichtelianów]]. Jej założycielem był Johann Georg Gichtel (1638-1710) - holenderski mistyk, z zawody adwokat. Członkowie sekty nazywani byli również braćmi anielskimi, bezżeńcami, celebsami. Potępiali instytucję małżeństwa, Co ciekawe każdy kolejny przełożony sekty wobec oficjalnych władz był prawnym reprezentatem wspólnego majątku. Propagatorem poglądów gichtelianów był również kolejny właściciel Wysokiej (1843-1882) - Aleksander Ewald von Below-Hohendorf (1801-1882). Był spadkobiercą Paula von Doenhoffa. Below-Hohendorf należał do czołowych polityków wschodniopruskich. W 1867 roku został posłem z pasłęcko-morąskiego okręgu wyborczego. Zasiadł w parlamencie Związku Północnoniemieckiego. Majątek zarządzał rozważnie i z powodzeniem; popierał lokalne inicjatywy. W 1877 roku zakupił dla świątyni w [[Rychliki| Rychliku]] wykonaną w drewnie płaskorzeźbę autorstwa pastora Wilhelma Grzybowskiego. Płaskorzeźba została nagrodzona na wystawie paryskiej w 1867 roku. | |
| − | |||
| − | Na przestrzenie wieków majątek znajdował się w posiadaniu co | ||
| − | von Lehwald, von Brederlow i von Below. W 1785 roku Wysoka składała się z 16 domów. W tym samym roku majątek stał się własnością hrabiego Emiliusa Magnusa von Doenhoff.Doenhoff zasłynął jako budowniczy pałacu (1803-1806). Sprowadził także do Wysokiej przedstawicieli sekty religijnej - [[gichtelianie|gichtelianów]]. Jej założycielem był Johann Georg Gichtel (1638-1710) - holenderski mistyk, z zawody adwokat. Członkowie sekty nazywani byli również braćmi anielskimi, bezżeńcami, celebsami. Potępiali instytucję małżeństwa, Co ciekawe każdy kolejny przełożony sekty wobec oficjalnych władz był prawnym reprezentatem wspólnego majątku. Propagatorem poglądów gichtelianów był również kolejny właściciel Wysokiej (1843-1882) - Aleksander Ewald von Below-Hohendorf (1801-1882). Był spadkobiercą Paula von Doenhoffa. Below-Hohendorf należał do czołowych polityków wschodniopruskich. W 1867 roku został posłem z pasłęcko-morąskiego | ||
| − | |||
| Linia 52: | Linia 49: | ||
| − | Po śmierci Aleksandra von Belowa majątkiem ziemskim zarządzali kolektywnie kapitan Pirch i Edmund Poyda, a następnie Rudolf Menthal i Otto Michaelis (1882-1896). W latach 1896-1922 zarządcą był Gustav Skirl. Skirl włączył się aktywnie w proces odwadniania naddrużeńskich łąk, wspierał finansowo Dom Małego Dziecka w [[Nowe Dolne|Nowym Dolnie]], przewodniczył pasłęckiej ochotniczej straży pożarnej. Podjął się także rozbudowy zabudowy gospodarczej w majątku. Ostatnim zarządcą majątku w latach 1922-1945 okazała się Zofia Thon - osoba ogólnie lubiana i szanowana przez pracowników. Ustawodawstwo hitlerowskie w roku 1933 rozwiązywało wszystkie sekty. Ten los nie ominął równie gichtelian. Wysoka | + | Po śmierci Aleksandra von Belowa majątkiem ziemskim zarządzali kolektywnie kapitan Pirch i Edmund Poyda, a następnie Rudolf Menthal i Otto Michaelis (1882-1896). W latach 1896-1922 zarządcą był Gustav Skirl. Skirl włączył się aktywnie w proces odwadniania naddrużeńskich łąk, wspierał finansowo Dom Małego Dziecka w [[Nowe Dolne|Nowym Dolnie]], przewodniczył pasłęckiej ochotniczej straży pożarnej. Podjął się także rozbudowy zabudowy gospodarczej w majątku. Ostatnim zarządcą majątku w latach 1922-1945 okazała się Zofia Thon - osoba ogólnie lubiana i szanowana przez pracowników. Ustawodawstwo hitlerowskie w roku 1933 rozwiązywało wszystkie sekty. Ten los nie ominął równie gichtelian. Wysoka ostała włączona do [[Fundacja Ericha Kocha| Fundacji Ericha Kocha]]. W majątku przechowywano m.in. zrabowane dla Kocha łupy z obszarów wschodnich. W 1945 roku pałac został wysadzony w powietrze. Gichtelianom udało się pozostać w Wysokiej do końca [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojny światowej]]. 90-letnia Zofia Thon zmarła podczas ucieczki przed wojskami sowieckimi w styczniu 1945 roku. |
Po 1945 roku majątek przekształcono w [[Państwowe Gospodarstwo Rolne w Wysokiej| Państwowe Gospodarstwo Rolne]], które funkcjonowało do roku 1990. Obszar PGR-u stał się następnie własnością Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Obecnie należy do osoby prywatnej. | Po 1945 roku majątek przekształcono w [[Państwowe Gospodarstwo Rolne w Wysokiej| Państwowe Gospodarstwo Rolne]], które funkcjonowało do roku 1990. Obszar PGR-u stał się następnie własnością Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Obecnie należy do osoby prywatnej. | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Religia == | ||
| + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach |parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach]]. | ||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | == Zabytki == | ||
| + | W miejscowości znajdują się ruiny zespołu pałacowego wraz z parkiem. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 69: | Linia 73: | ||
<references/> | <references/> | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat elbląski]] | |
| − | + | [[Kategoria: Rychliki (gmina wiejska)]] | |
| − | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | |
| − | + | [[Kategoria: 1201-1300]] | |
| − | [[Kategoria: | ||
Wersja z 12:31, 29 sie 2014
| Wysoka | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Rychliki |
| Liczba ludności (2010) | 403[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wysoka | |
| Położenie na mapie Polski  Wysoka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wysoka (niem. Hohendorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 403 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Elżbieta Borkowska[2].
Położenie
Wieś położona jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej.
Dzieje miejscowości
W zapisie lokacyjnym z 12 maja 1244 roku, który został wystawiony w Toruniu przez Mistrza Krajowego Zakonu Henryka von Weid określano usytuowanie przyszłej osady. Niejaki Dietrich von Brandeis otrzymał 60 łanów. Obejmowały one dobra, które wcześniej otrzymał do osadzenia chłopami Gebhard Ślepy oraz przyległą wieś pruską. Odbiorca nadania otrzymał także prawo zbudowania kościoła parafialnego. Przywilej lokacyjny, który wystawiono 6 stycznia 1321 roku przez Lutra von Braunschweig dla Mikołaja von Sevelt po raz pierwszy wymieniał nazwę wsi. Miejscowość została lokowana na prawie chełmińskim; obejmowała obszar 40 łanów. W czasie wojen polsko-szwedzkich w XVII stuleciu wieś boleśnie ucierpiała. W samym tylko 1629 roku Wysoka została trzykrotnie spustoszona przez polskich maruderów.
Na przestrzenie wieków majątek znajdował się w posiadaniu co możniejszych szlacheckich rodów wschodniopruskich. Wśród nich znalazła się rodzina von Kunheim, von Zehmen, von Lehwald, von Brederlow i von Below. W 1785 roku Wysoka składała się z 16 domów. W tym samym roku majątek stał się własnością hrabiego Emiliusa Magnusa von Doenhoff.Doenhoff zasłynął jako budowniczy pałacu (1803-1806). Sprowadził także do Wysokiej przedstawicieli sekty religijnej - gichtelianów. Jej założycielem był Johann Georg Gichtel (1638-1710) - holenderski mistyk, z zawody adwokat. Członkowie sekty nazywani byli również braćmi anielskimi, bezżeńcami, celebsami. Potępiali instytucję małżeństwa, Co ciekawe każdy kolejny przełożony sekty wobec oficjalnych władz był prawnym reprezentatem wspólnego majątku. Propagatorem poglądów gichtelianów był również kolejny właściciel Wysokiej (1843-1882) - Aleksander Ewald von Below-Hohendorf (1801-1882). Był spadkobiercą Paula von Doenhoffa. Below-Hohendorf należał do czołowych polityków wschodniopruskich. W 1867 roku został posłem z pasłęcko-morąskiego okręgu wyborczego. Zasiadł w parlamencie Związku Północnoniemieckiego. Majątek zarządzał rozważnie i z powodzeniem; popierał lokalne inicjatywy. W 1877 roku zakupił dla świątyni w Rychliku wykonaną w drewnie płaskorzeźbę autorstwa pastora Wilhelma Grzybowskiego. Płaskorzeźba została nagrodzona na wystawie paryskiej w 1867 roku.
Oprócz fascynacji religijno-duchowych Belowa, równie interesująco przedstawiał się krąg jego przyjaciół i najbliższych znajomych. Właściciel Wysokiej pozostawał bowiem w bliskich i serdecznych relacjach z Otto von Bismarckiem. Już jako poseł w Sankt. Petersburgu (styczeń 1859 - maj 1862), a następnie Kanclerz wielokrotnie odwiedzał von Belowa w Wysokiej. w 1859 roku jego wizyta przeciągnęła się z powodu zapalenia płuc, którego się nabawił. Pozostał w majątku do marca 1860. O jego zdrowie dbał w tym czasie Karl Benjamin Beck (1814-1895).
Po śmierci Aleksandra von Belowa majątkiem ziemskim zarządzali kolektywnie kapitan Pirch i Edmund Poyda, a następnie Rudolf Menthal i Otto Michaelis (1882-1896). W latach 1896-1922 zarządcą był Gustav Skirl. Skirl włączył się aktywnie w proces odwadniania naddrużeńskich łąk, wspierał finansowo Dom Małego Dziecka w Nowym Dolnie, przewodniczył pasłęckiej ochotniczej straży pożarnej. Podjął się także rozbudowy zabudowy gospodarczej w majątku. Ostatnim zarządcą majątku w latach 1922-1945 okazała się Zofia Thon - osoba ogólnie lubiana i szanowana przez pracowników. Ustawodawstwo hitlerowskie w roku 1933 rozwiązywało wszystkie sekty. Ten los nie ominął równie gichtelian. Wysoka ostała włączona do Fundacji Ericha Kocha. W majątku przechowywano m.in. zrabowane dla Kocha łupy z obszarów wschodnich. W 1945 roku pałac został wysadzony w powietrze. Gichtelianom udało się pozostać w Wysokiej do końca II wojny światowej. 90-letnia Zofia Thon zmarła podczas ucieczki przed wojskami sowieckimi w styczniu 1945 roku.
Po 1945 roku majątek przekształcono w Państwowe Gospodarstwo Rolne, które funkcjonowało do roku 1990. Obszar PGR-u stał się następnie własnością Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Obecnie należy do osoby prywatnej.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach.
Zabytki
W miejscowości znajdują się ruiny zespołu pałacowego wraz z parkiem.
Bibliografia
- Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
- Historia Wysokiej [data dostępu: 12.11.2013]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
Przypisy
- ↑ Łącznie Wysoka, Grądowy Młyn i Powodowo.
- ↑ http://www.rychliki.pl/solectwa/430-solectwo-wysoka
