Kurowo Braniewskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Przyroda) |
(→Bibliografia) |
||
Linia 67: | Linia 67: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | ''Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.<br/> | |
− | + | ''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297–1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/> | |
− | + | ''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/> | |
− | + | [http://www.mlynary.pl/index.php?pod_menu=888| Strona Gminy Młynary] [12.11.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.verwaltungsgeschichte.de/heilsberg.html| Verwaltungsgeschichte] [12.11.2013] | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} |
Wersja z 14:35, 20 sty 2015
Kurowo Braniewskie | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | elbląski |
Gmina | Młynary |
Liczba ludności (2010) | 306 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kurowo Braniewskie (niem. Kurau, Curau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Młynary. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Wieś w 2010 roku liczyła 306 mieszkańców[1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Witold Falkowski[2].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko–mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad rzeką Okrzejką, 4,5 km na północ od Młynar, w pobliżu granicy z powiatem braniewskim; na zachód od linii kolejowej na odcinku Elbląg – Braniewo.
Dzieje miejscowości
W 1297 roku biskup Henryk Fleming nadał niejakiemu Gerkowi 40 łanów położonych na staropruskich polach Geckeriten, Curwe i Clopetiten oraz część łąki zwanej Poziegen. Na początku XIV wieku synowie Gerka nadali niejakiemu Fryderykowi dwa łany sołeckie z zadaniem założenia wsi czynszowej na 32 łanach. Kurowo zostało całkowicie zniszczone podczas wojen polsko–krzyżackich w XV i na początku XVI wieku. W czasie ostatniej z nich wieś posiadała zaledwie dziewięć łanów – wszystkie leżały odłogiem. Z powodu wolnego postępu ponownego zasiedlania biskup Jan Dantyszek w 1539 roku zwolnił mieszkańców z obowiązku płacenia płużnego – wieś wówczas należała do Fryderyka von Oelsnitza (Oleśnickiego). W 1702 roku kapituła odkupiła Kurowo i pozostało ono w jej rękach aż do I rozbioru Polski; w późniejszym czasie była to wieś królewska licząca 40 łanów. Szkoła w Kurowie została założona pod koniec XVIII wieku.
Przed wybuchem II wojny światowej ponad połowa mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 152 osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle, a 25 w handlu i komunikacji.
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych latach:
- 1783 r. – 10 gospodarstw
- 1820 r. – 83 osoby, 28 gospodarstw
- 1857 r. – 339 osób
- 1905 r. – 407 osób
- 1933 r. – 419 osób
- 1939 r. – 393 osoby
Kultura
We wsi znajduje się punkt biblioteczny Biblioteki Publicznej w Młynarach.
Zabytki
- kaplica dobudowana do budynku mieszkalnego około 1920 roku
- dwie kapliczki i dwa krzyże
Przyroda
Na terenie tutejszego leśnictwa znajduje się pomnik przyrody - głaz narzutowy.
Bibliografia
Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297–1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Strona Gminy Młynary [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ łącznie Kurowo Braniewskie i Myśliniec
- ↑ Strona Gminy Młynary [12.11.2013]