Maciejowizna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Dzieje miejscowości)
Linia 38: Linia 38:
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Osada została założona w 1527 roku, w wyniku nadania 10 łanów na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] Maczowi Weisserowi, od którego imienia i nazwiska wieś przyjęła swoją niemiecką nazwę. Właścicielami Maciejowizny byli kolejni dziedzice dóbr w [[Kwitajny|Kwitajnach]]. Początkowo podporządkowana była parafii w Pasłęku, a następnie w [[Rogajny|Rogajnach]]. Od 1919 do 1922 roku dobra były dzierżawione przez mieszkającego w [[Malinowo|Malinowie]] Johannesa Fotha. Od 1925 do 1940 roku zastąpił go Max Hube. Ostatnim dzierżawcą był niejaki Rekitge. Dobra w Maciejowiźnie i Leżnicy obejmowały łącznie obszar 414 ha. W majątku prowadzono hodowlę owiec i świń. Z Maciejowizny i Leżnicy pochodzili przodkowie [[Ferdynand Schichau|Ferdynanda Schichaua]] - twórcy potęgi przemysłowej [[Elbląg|Elbląga]]. W 1939 roku we wsi żylo 51 mieszkańców. Od 1936 roku miejscowymi poddzierżawcami byli Emil Lange i Walter Hube. Z wojny Maciejowizna wyszła nietknięta - sprzyjało temu zapewne jej ustronne położenie. Pierwszymi polskimi mieszkańcami osady, nazwanej ''Maciejów'' byli osadnicy z Lubelszczyzny. We wsi zachowały się dwa dwurodzinne domy oraz dom zarządcy folwarku. W dobrym stanie znajdowały się zabudowania gospodarcze. Ostatecznie w Maciejowiźnie zamieszkało 9 rodzin. Kontakt ze światem był jednak utrudniony, a egzystencja w pięknej okolicy mimo wszystko trudna i pozbawiona jakichkolwiek perspektyw. Powojenne czasy nie były najlepszym czasem dla takich miejsc.W 1975 roku Maciejowiznę opuścił ostatni mieszkaniec. Po dawnej osadzie pozostały jedynie resztki dawnych przydomowych sadów.  
+
Osada została założona w 1527 roku, w wyniku nadania 10 łanów na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] Maczowi Weisserowi, od którego imienia i nazwiska wieś przyjęła swoją niemiecką nazwę. Właścicielami Maciejowizny byli kolejni dziedzice dóbr w [[Kwitajny|Kwitajnach]]. Początkowo podporządkowana była parafii w Pasłęku, a następnie w [[Rogajny|Rogajnach]]. Od 1919 do 1922 roku dobra były dzierżawione przez mieszkającego w [[Malinowo|Malinowie]] Johannesa Fotha. Od 1925 do 1940 roku zastąpił go Max Hube. Ostatnim dzierżawcą był niejaki Rekitge. Dobra w Maciejowiźnie i Leżnicy obejmowały łącznie obszar 414 ha. W majątku prowadzono hodowlę owiec i świń. Z Maciejowizny i Leżnicy pochodzili przodkowie [[Ferdynand Schichau|Ferdynanda Schichaua]] - twórcy potęgi przemysłowej [[Elbląg|Elbląga]]. W 1939 roku we wsi żyło 51 mieszkańców. Od 1936 roku miejscowymi poddzierżawcami byli Emil Lange i Walter Hube. Z [[II Wojna Światowa| II wojny światowej]] Maciejowizna wyszła nietknięta - sprzyjało temu zapewne jej ustronne położenie. Pierwszymi polskimi mieszkańcami osady, nazwanej ''Maciejów'' byli osadnicy z Lubelszczyzny. We wsi zachowały się dwa dwurodzinne domy oraz dom zarządcy folwarku. W dobrym stanie znajdowały się zabudowania gospodarcze. Ostatecznie w Maciejowiźnie zamieszkało 9 rodzin. Kontakt ze światem był jednak utrudniony, a egzystencja w pięknej okolicy mimo wszystko trudna i pozbawiona jakichkolwiek perspektyw. Powojenne czasy nie były najlepszym momentem dla takich miejsc. W 1975 roku Maciejowiznę opuścił ostatni mieszkaniec. Po malowniczej osadzie pozostały jedynie resztki dawnych przydomowych sadów.  
  
 
   
 
   

Wersja z 16:31, 26 cze 2014

Maciejowizna

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Pasłęk
Liczba ludności (2010) brak danych
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Maciejowizna
Maciejowizna
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Maciejowizna
Maciejowizna
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Maciejowizna (niem. Matzweißen) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.


Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, na południowy zachód od Pasłęka.

Dzieje miejscowości

Osada została założona w 1527 roku, w wyniku nadania 10 łanów na prawie magdeburskim Maczowi Weisserowi, od którego imienia i nazwiska wieś przyjęła swoją niemiecką nazwę. Właścicielami Maciejowizny byli kolejni dziedzice dóbr w Kwitajnach. Początkowo podporządkowana była parafii w Pasłęku, a następnie w Rogajnach. Od 1919 do 1922 roku dobra były dzierżawione przez mieszkającego w Malinowie Johannesa Fotha. Od 1925 do 1940 roku zastąpił go Max Hube. Ostatnim dzierżawcą był niejaki Rekitge. Dobra w Maciejowiźnie i Leżnicy obejmowały łącznie obszar 414 ha. W majątku prowadzono hodowlę owiec i świń. Z Maciejowizny i Leżnicy pochodzili przodkowie Ferdynanda Schichaua - twórcy potęgi przemysłowej Elbląga. W 1939 roku we wsi żyło 51 mieszkańców. Od 1936 roku miejscowymi poddzierżawcami byli Emil Lange i Walter Hube. Z II wojny światowej Maciejowizna wyszła nietknięta - sprzyjało temu zapewne jej ustronne położenie. Pierwszymi polskimi mieszkańcami osady, nazwanej Maciejów byli osadnicy z Lubelszczyzny. We wsi zachowały się dwa dwurodzinne domy oraz dom zarządcy folwarku. W dobrym stanie znajdowały się zabudowania gospodarcze. Ostatecznie w Maciejowiźnie zamieszkało 9 rodzin. Kontakt ze światem był jednak utrudniony, a egzystencja w pięknej okolicy mimo wszystko trudna i pozbawiona jakichkolwiek perspektyw. Powojenne czasy nie były najlepszym momentem dla takich miejsc. W 1975 roku Maciejowiznę opuścił ostatni mieszkaniec. Po malowniczej osadzie pozostały jedynie resztki dawnych przydomowych sadów.



Ludzie związani z miejscowością

  • Carl Rehs (28.4.1867-4.10.1945) - urodzony w Maciejowiźnie, największy praktyk i teoretyk pszczelarstwa w Prusach Wschodnich. Popularnie zwany był Pszczelim Ojcem Rehsem. Rehs był członkiem Zarządu Niemieckiego Związku Pszczelarskiego, publikował też liczne artykuły w czasopismach fachowych.


Zabytki


Bibliografia

  1. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
  2. Lech Słodownik, Maciejowizna [data dostępu: 19.05.2014]


Przypisy


Zobacz też