Piskajny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Pierwsza wzmianka dotycząca wsi – zwanej wówczas ''Paskayn'' – pochodzi z 1335 roku, kiedy to wielki mistrz [[Luter z Brunszwiku]] przekazał [[Prusowie|Prusowi]] Gedike czwartą część osady. Gedike otrzymał również pozwolenie na budowę młyna. W 1354 r. Piskajny przeszły na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w posiadanie Prusa Gerko i jego prawnych dziedziców. Prawdopodobnie w XVI wieku Piskajny stały się własnością [[von Lacken|Hansa von Lackena]]. W 1580 r. kolejny dziedzic – Georg von Lacken – sprzedał miejscowy młyn rodzinie [[zu Dohna]] z [[Markowo|Markowa]] | + | Pierwsza wzmianka dotycząca wsi – zwanej wówczas ''Paskayn'' – pochodzi z 1335 roku, kiedy to wielki mistrz [[Luter z Brunszwiku]] przekazał [[Prusowie|Prusowi]] Gedike czwartą część osady. Gedike otrzymał również pozwolenie na budowę młyna. W 1354 r. Piskajny przeszły na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w posiadanie Prusa Gerko i jego prawnych dziedziców. Prawdopodobnie w XVI wieku Piskajny stały się własnością [[von Lacken|Hansa von Lackena]]. W 1580 r. kolejny dziedzic – Georg von Lacken – sprzedał miejscowy młyn rodzinie [[zu Dohna]] z [[Markowo|Markowa]], a w 1600 roku zdecydował się także na sprzedaż 9 łanów ziemi. W 1701 roku majątek w Piskajnach i w [[Swędkowo|Swędkowie]] sprzedano Dohnom z [[Gładysze|Gładysz]], którzy gospodarzyli w dobrach do 1945 roku. W 1875 roku wieś była zamieszkana przez 152 osoby. W 1925 roku liczba mieszkańców wsi wzrosła do 247 osób – 229 ewangelików i 6 katolików. |
W 1939 roku Piskajny i Swędkowo liczyły łącznie 202 mieszkańców. We wsi działała jednoklasowa szkoła. Zarządcą folwarku był Heinrich Kammer. Do największych gospodarzy zaliczali się wówczas: Karl Mollmann, Kurt Gand, Gustaw Masuhr, Karl Zander, Emil Madsack. Od 1933 do 1945 roku wójtem wsi był Otto Thim. W czasie II wojny światowej w Piskajnach pracowali robotnicy przymusowi, między innymi z Polski. | W 1939 roku Piskajny i Swędkowo liczyły łącznie 202 mieszkańców. We wsi działała jednoklasowa szkoła. Zarządcą folwarku był Heinrich Kammer. Do największych gospodarzy zaliczali się wówczas: Karl Mollmann, Kurt Gand, Gustaw Masuhr, Karl Zander, Emil Madsack. Od 1933 do 1945 roku wójtem wsi był Otto Thim. W czasie II wojny światowej w Piskajnach pracowali robotnicy przymusowi, między innymi z Polski. | ||
Wersja z 21:20, 6 sty 2015
| Piskajny | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Godkowo |
| Liczba ludności (2010) | 51 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Piskajny | |
| Położenie na mapie Polski  Piskajny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Piskajny (niem. Peiskam) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Godkowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 51 mieszkańców.
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 4 km na północny wschód od Godkowa.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka dotycząca wsi – zwanej wówczas Paskayn – pochodzi z 1335 roku, kiedy to wielki mistrz Luter z Brunszwiku przekazał Prusowi Gedike czwartą część osady. Gedike otrzymał również pozwolenie na budowę młyna. W 1354 r. Piskajny przeszły na prawie chełmińskim w posiadanie Prusa Gerko i jego prawnych dziedziców. Prawdopodobnie w XVI wieku Piskajny stały się własnością Hansa von Lackena. W 1580 r. kolejny dziedzic – Georg von Lacken – sprzedał miejscowy młyn rodzinie zu Dohna z Markowa, a w 1600 roku zdecydował się także na sprzedaż 9 łanów ziemi. W 1701 roku majątek w Piskajnach i w Swędkowie sprzedano Dohnom z Gładysz, którzy gospodarzyli w dobrach do 1945 roku. W 1875 roku wieś była zamieszkana przez 152 osoby. W 1925 roku liczba mieszkańców wsi wzrosła do 247 osób – 229 ewangelików i 6 katolików.
W 1939 roku Piskajny i Swędkowo liczyły łącznie 202 mieszkańców. We wsi działała jednoklasowa szkoła. Zarządcą folwarku był Heinrich Kammer. Do największych gospodarzy zaliczali się wówczas: Karl Mollmann, Kurt Gand, Gustaw Masuhr, Karl Zander, Emil Madsack. Od 1933 do 1945 roku wójtem wsi był Otto Thim. W czasie II wojny światowej w Piskajnach pracowali robotnicy przymusowi, między innymi z Polski.
Wieś przetrwała II wojnę światową bez większych zniszczeń. W drugiej połowie 1945 roku zaczęli do niej napływać pierwsi Polacy, w większości pochodzący z Lubelszczyzny. Zajęcia w poniemieckiej szkole rozpoczęły się w 1946 roku. Na obszarze dawnego folwarku założono spółdzielnię produkcyjną.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Przemienienia Pańskiego w Wilczętach.
Zabytki
- budynek dawnej niemieckiej szkoły – obecnie własność prywatna
- pozostałości zabudowań dawnego folwarku: dom z pruskiego muru, obora i stodoła
Przypisy
Bibliografia
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020 [data dostępu: 5.05.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.05.2014]
Lech Słodownik, Piskajmy [data dostępu: 5.05.2014]
