Towarzystwo Sportowe "Sokół": Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|Grafika = | |Grafika = | ||
|Opis_grafiki = | |Opis_grafiki = | ||
| − | |Rodzaj_organizacji = | + | |Rodzaj_organizacji = organizacja sportowa |
|Profil_dzialalnosci = propagowanie sprawności fizycznej i postaw patriotycznych | |Profil_dzialalnosci = propagowanie sprawności fizycznej i postaw patriotycznych | ||
|Rok_zalozenia = 1921 | |Rok_zalozenia = 1921 | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Towarzystwo Sportowe "Sokół" '''- organizacja sportowa, której towarzystwa powstawać zaczęły w krajach słowiańskich w połowie XIX wieku. | + | ''' Towarzystwo Sportowe "Sokół" '''- organizacja sportowa, której towarzystwa powstawać zaczęły w krajach słowiańskich w połowie XIX wieku. Pierwszy polski oddział Towarzystwa na obszarze [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]] powstał w [[Lidzbark Welski|Lidzbarku Welskim]] w marcu 1921 roku. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Historia == | == Historia == | ||
| − | Symbolem ruchu stał się sokół w locie trzymający sztangę do ćwiczeń. | + | Symbolem ruchu stał się sokół w locie trzymający sztangę do ćwiczeń. Pierwsze "gniazdo" powstało w 1862 roku w Pradze. Cztery lata później zostało założone towarzystwo we Lwowie. Pierwszymi działaczami sokolskimi byli: Klemens Żukotyński, Ludwik Goltental, Jan Żaplachta-Zapałowicz, Józef Milleret, Jan Dobrzański, Antoni Durski, Żegota Krówczyński i Władysław Janikowski. Po utworzeniu niepodległego państwa polskiego siedziba związku została przeniesiona do Warszawy. W okresie międzywojennym Towarzystwo stało się członkiem Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej. Ponadto przez cały okres działalności prowadziło również kursy dla kandydatów na nauczycieli gimnastyki. |
| − | Pierwsze gniazdo | ||
| − | Przed wybuchem | + | Przed wybuchem I wojny światowej centrala organizacji nazywana "gniazdem" znajdowała się we Lwowie. Poszczególne oddziały zwano natomiast "gniazdami polskimi" i "sokolniami". Znajdowały się w poszczególnych dzielnicach i podporządkowanych im okręgach. Przed 1914 rokiem istniało kilka dzielnic, |
| − | kilkadziesiąt okręgów oraz kilkaset gniazd zrzeszających kilkadziesiąt tysięcy członków. Okres [[Plebiscyt | + | kilkadziesiąt okręgów oraz kilkaset gniazd zrzeszających kilkadziesiąt tysięcy członków. Okres [[Plebiscyt na Warmii i Mazurach|przedplebiscytowy]] aktywizował działaczy ruchu polskiego nie tylko w sferze politycznej. W październiku 1919 roku 40 młodych ludzi zainicjowało działanie w strukturach Towarzystwa Sportowego "Sokół". W marcu 1921 roku w Lidzbarku Welskim powstał pierwszy polski oddział Towarzystwa na obszarze Warmii i Mazur. |
| − | Kolejne gniazda "Sokoła" powstały w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]], [[Olsztyn|Olsztynie]], [[Barczewo|Barczewie]], [[Dywity|Dywitach]] | + | Kolejne gniazda "Sokoła" powstały w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]], [[Olsztyn|Olsztynie]], [[Barczewo|Barczewie]], [[Dywity|Dywitach]] i [[Butryny|Butrynach]]. Największą popularność Towarzystwo zyskało w [[powiat szczycieński|powiecie szczycieńskim]], [[Powiat piski|piskim]], [[Powiat nidzicki|nidzickim]] i [[Powiat ostródzki|ostródzkim]]. Organizacją w powiecie szczycieńskim kierowali [[Gustaw Leyding junior]] i [[Czesław Gąsowski]]. Gniazda "Sokoła", które powstały na Mazurach, zrzeszały około 200–300 osób. Lidzbarskie gniazdo w chwili powstania zrzeszało 97 członków i miało swoją filię we wsi [[Jeleń]]. Kierował nią [[Aleksander Kamiński]]. W tym czasie gniazdo wchodziło w skład IV Okręgu Dzielnicy Pomorskiej Towarzystwa, którego siedzibą stała się [[Lubawa]] (później przez krótki czas rolę tę pełniła Brodnica). |
| − | Na Warmii istnienie Towarzystwa umożliwiło w znacznym stopniu powołanie [[Straż Mazurska|Straży Mazurskiej]], której komendantem mianowano [[Jan Niemierski|Jana Niemierskiego]]. Członkowie "Sokoła" uczestniczyli tym samym w ochronie polskich zebrań, zabaw i wieców | + | Po 1922 roku nowym prezesem okręgu mianowano [[Stanisław Wolski|Stanisława Wolskiego]], a naczelnikiem [[Jan Cieszyński|Jan Cieszyńskiego]]. W roku 1935 w skład okręgu wchodziło 19 gniazd. Rok później w Lidzbarku Welskim utworzono Okręgowy Wydział "Sokolic", którego przewodniczącą została [[Maria Wolska]]. "Sokół" lidzbarski skupiał głównie kupców i rzemieślników. Co roku organizowano zloty okręgowe,w czasie których odbywały się zawody sportowe. Pierwszy taki zlot odbył się 14 marca 1925 roku w Lidzbarku Welskim. |
| + | |||
| + | Na Warmii istnienie Towarzystwa umożliwiło w znacznym stopniu powołanie [[Straż Mazurska|Straży Mazurskiej]], której komendantem mianowano [[Jan Niemierski|Jana Niemierskiego]]. Członkowie "Sokoła" uczestniczyli tym samym w ochronie polskich zebrań, zabaw i wieców narażonych na ataki niemieckich bojówkarzy. Żywot Towarzystwa został ostatecznie przerwany przez wybuch II wojny światowej. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Cele i zadania organizacji == | == Cele i zadania organizacji == | ||
| − | Jej członkowie za główny cel stawiali | + | Jej członkowie za główny cel stawiali sobie podnoszenie sprawności fizycznej i duchowej oraz rozbudzanie ducha narodowego. Towarzystwo popularyzowało sporty letnie oraz zimowe, a także wyrabianie tężyzny fizycznej i sił moralnych. Hołdowało ideom olimpijskim zaczerpniętym z antycznych ideałów wychowawczych, kładąc przy tym nacisk na podtrzymywanie i rozwijanie świadomości narodowej oraz postaw obywatelskich. |
<br/> | <br/> | ||
== Działalność == | == Działalność == | ||
| − | Głównymi dyscyplinami sportowymi promowanymi przez organizację | + | Głównymi dyscyplinami sportowymi promowanymi przez organizację były klasyczne sporty olimpijskie oraz ćwiczenia gimnastyczne. Towarzystwo organizowało zawody sportowe oraz ogólnokrajowe zloty członków. Strój "Sokoła" składał się z czapki krakuski z piórem, żakietu kroju wojskowego z rabatami spiętego pasem, spodni o zwężonych nogawkach wpuszczonych w wysoko sznurowane buty oraz peleryny noszonej na lewym ramieniu. |
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. II, Olsztyn 2011. <br/> | Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. II, Olsztyn 2011. <br/> | ||
| − | + | Budzyńska-Topolewska Janina, ''Związek Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce'', [w:] "Wiadomości Ziemiańskie" 2002, nr 12, s. 51-54.<br/> | |
| − | ''Zarys dziejów Sokolstwa Polskiego w latach | + | ''Zarys dziejów Sokolstwa Polskiego w latach 1867–1997'', red. Eligiusz Małolepszy, Zdzisław Pawluczuk, Częstochowa 2001.<br/> |
[http://ztgsokol.org/| Związek Towarzystw Gimnastycznych "Sokół" w Polsce] [10.08.2014]<br/> | [http://ztgsokol.org/| Związek Towarzystw Gimnastycznych "Sokół" w Polsce] [10.08.2014]<br/> | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Historia]][[Kategoria: Polskie organizacje przed 1945]][[Kategoria: Sport]] [[Kategoria:Kluby]] <br /> | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Historia]][[Kategoria: Polskie organizacje przed 1945]][[Kategoria: Sport]] [[Kategoria:Kluby]] <br /> | ||
Wersja z 15:26, 3 gru 2014
| Towarzystwo Sportowe "Sokół" | |
| | |
| Rodzaj organizacji | organizacja sportowa |
| Profil działalności | propagowanie sprawności fizycznej i postaw patriotycznych |
| Rok założenia | 1921 |
Towarzystwo Sportowe "Sokół" - organizacja sportowa, której towarzystwa powstawać zaczęły w krajach słowiańskich w połowie XIX wieku. Pierwszy polski oddział Towarzystwa na obszarze Warmii i Mazur powstał w Lidzbarku Welskim w marcu 1921 roku.
Historia
Symbolem ruchu stał się sokół w locie trzymający sztangę do ćwiczeń. Pierwsze "gniazdo" powstało w 1862 roku w Pradze. Cztery lata później zostało założone towarzystwo we Lwowie. Pierwszymi działaczami sokolskimi byli: Klemens Żukotyński, Ludwik Goltental, Jan Żaplachta-Zapałowicz, Józef Milleret, Jan Dobrzański, Antoni Durski, Żegota Krówczyński i Władysław Janikowski. Po utworzeniu niepodległego państwa polskiego siedziba związku została przeniesiona do Warszawy. W okresie międzywojennym Towarzystwo stało się członkiem Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej. Ponadto przez cały okres działalności prowadziło również kursy dla kandydatów na nauczycieli gimnastyki.
Przed wybuchem I wojny światowej centrala organizacji nazywana "gniazdem" znajdowała się we Lwowie. Poszczególne oddziały zwano natomiast "gniazdami polskimi" i "sokolniami". Znajdowały się w poszczególnych dzielnicach i podporządkowanych im okręgach. Przed 1914 rokiem istniało kilka dzielnic, kilkadziesiąt okręgów oraz kilkaset gniazd zrzeszających kilkadziesiąt tysięcy członków. Okres przedplebiscytowy aktywizował działaczy ruchu polskiego nie tylko w sferze politycznej. W październiku 1919 roku 40 młodych ludzi zainicjowało działanie w strukturach Towarzystwa Sportowego "Sokół". W marcu 1921 roku w Lidzbarku Welskim powstał pierwszy polski oddział Towarzystwa na obszarze Warmii i Mazur.
Kolejne gniazda "Sokoła" powstały w Gietrzwałdzie, Olsztynie, Barczewie, Dywitach i Butrynach. Największą popularność Towarzystwo zyskało w powiecie szczycieńskim, piskim, nidzickim i ostródzkim. Organizacją w powiecie szczycieńskim kierowali Gustaw Leyding junior i Czesław Gąsowski. Gniazda "Sokoła", które powstały na Mazurach, zrzeszały około 200–300 osób. Lidzbarskie gniazdo w chwili powstania zrzeszało 97 członków i miało swoją filię we wsi Jeleń. Kierował nią Aleksander Kamiński. W tym czasie gniazdo wchodziło w skład IV Okręgu Dzielnicy Pomorskiej Towarzystwa, którego siedzibą stała się Lubawa (później przez krótki czas rolę tę pełniła Brodnica).
Po 1922 roku nowym prezesem okręgu mianowano Stanisława Wolskiego, a naczelnikiem Jan Cieszyńskiego. W roku 1935 w skład okręgu wchodziło 19 gniazd. Rok później w Lidzbarku Welskim utworzono Okręgowy Wydział "Sokolic", którego przewodniczącą została Maria Wolska. "Sokół" lidzbarski skupiał głównie kupców i rzemieślników. Co roku organizowano zloty okręgowe,w czasie których odbywały się zawody sportowe. Pierwszy taki zlot odbył się 14 marca 1925 roku w Lidzbarku Welskim.
Na Warmii istnienie Towarzystwa umożliwiło w znacznym stopniu powołanie Straży Mazurskiej, której komendantem mianowano Jana Niemierskiego. Członkowie "Sokoła" uczestniczyli tym samym w ochronie polskich zebrań, zabaw i wieców narażonych na ataki niemieckich bojówkarzy. Żywot Towarzystwa został ostatecznie przerwany przez wybuch II wojny światowej.
Cele i zadania organizacji
Jej członkowie za główny cel stawiali sobie podnoszenie sprawności fizycznej i duchowej oraz rozbudzanie ducha narodowego. Towarzystwo popularyzowało sporty letnie oraz zimowe, a także wyrabianie tężyzny fizycznej i sił moralnych. Hołdowało ideom olimpijskim zaczerpniętym z antycznych ideałów wychowawczych, kładąc przy tym nacisk na podtrzymywanie i rozwijanie świadomości narodowej oraz postaw obywatelskich.
Działalność
Głównymi dyscyplinami sportowymi promowanymi przez organizację były klasyczne sporty olimpijskie oraz ćwiczenia gimnastyczne. Towarzystwo organizowało zawody sportowe oraz ogólnokrajowe zloty członków. Strój "Sokoła" składał się z czapki krakuski z piórem, żakietu kroju wojskowego z rabatami spiętego pasem, spodni o zwężonych nogawkach wpuszczonych w wysoko sznurowane buty oraz peleryny noszonej na lewym ramieniu.
Bibliografia
Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. II, Olsztyn 2011.
Budzyńska-Topolewska Janina, Związek Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce, [w:] "Wiadomości Ziemiańskie" 2002, nr 12, s. 51-54.
Zarys dziejów Sokolstwa Polskiego w latach 1867–1997, red. Eligiusz Małolepszy, Zdzisław Pawluczuk, Częstochowa 2001.
Związek Towarzystw Gimnastycznych "Sokół" w Polsce [10.08.2014]
