Szlak im. Karola Małłka: Krutyń - Pranie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 27: | Linia 27: | ||
[[Plik:Restauracja Myśliwska.jpg|200px|left|thumb|Park Bażantarnia, Restauracja "Myśliwska"]] | [[Plik:Restauracja Myśliwska.jpg|200px|left|thumb|Park Bażantarnia, Restauracja "Myśliwska"]] | ||
[[Plik:bażantarnia.jpg|200px|left|thumb|Bażantarnia]] | [[Plik:bażantarnia.jpg|200px|left|thumb|Bażantarnia]] | ||
| − | Szlak prowadzi przez [[Puszcza Piska|Puszczę Piską]]. Część szlaku biegnie w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim Parku Krajobrazowym]]. Rozpoczyna się w miejscowości [[Krutyń]], gdzie znajduje się wiele zabytkowych, drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się [[Muzeum Ziemi Warmińskiej]]. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał [[Karol Małłek]]. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych, oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami [[pachówka|"pychówkami"]] po najpiękniejszym odcinku [[rzeka Krutynia|rzeki Krutyni]]. Do atrakcji turystycznych należą także dwa [[rezerwat przyrody "Zakręt"|rezerwaty przyrody "Zakręt"]] i [[Rezerwat rzeki Krutyni]]. Dalej idziemy w stronę [[jezioro Mokre|jeziora Mokre]], to jedno z największych i najgłębszych jezior [[Pojezierze Mrągowskie|Pojezierza Mrągowskiego]] (pow. 7,7 km2, 50 m głęb.), leży na trasie spływu Krutynią. Kolejny punkt na trasie to rezerwat przyrody [[rezerwat przyrody Królewska Sosna|Królewska Sosna]]. Utworzony został w 1959 roku dla ochrony drzewostanu [[Puszcza Piska|Puszczy Piskiej]]. Chroni 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziorka Kruczki z reliktową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa, obumarła już sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni [["Dąb nad Mukrem"]] im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m. Szlak kończy się w [[Leśniczówka Pranie| w Leśniczówce Pranie]] | + | Szlak prowadzi przez [[Puszcza Piska|Puszczę Piską]]. Część szlaku biegnie w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim Parku Krajobrazowym]]. Rozpoczyna się w miejscowości [[Krutyń]], gdzie znajduje się wiele zabytkowych, drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się [[Muzeum Ziemi Warmińskiej]]. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał [[Karol Małłek]]. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych, oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami [[pachówka|"pychówkami"]] po najpiękniejszym odcinku [[rzeka Krutynia|rzeki Krutyni]]. Do atrakcji turystycznych należą także dwa [[rezerwat przyrody "Zakręt"|rezerwaty przyrody "Zakręt"]] i [[Rezerwat rzeki Krutyni]]. Dalej idziemy w stronę [[jezioro Mokre|jeziora Mokre]], to jedno z największych i najgłębszych jezior [[Pojezierze Mrągowskie|Pojezierza Mrągowskiego]] (pow. 7,7 km2, 50 m głęb.), leży na trasie spływu Krutynią. Kolejny punkt na trasie to rezerwat przyrody [[rezerwat przyrody Królewska Sosna|Królewska Sosna]]. Utworzony został w 1959 roku dla ochrony drzewostanu [[Puszcza Piska|Puszczy Piskiej]]. Chroni 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziorka Kruczki z reliktową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa, obumarła już sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni [["Dąb nad Mukrem"]] im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m. Szlak kończy się w [[Leśniczówka Pranie| w Leśniczówce Pranie]]. Mieszkał tu [[lkwim: Konstanty Ildefons Gałczyński|Konstanty Ildefons Gałczyński]], który w Praniu napisał 29 utworów, m.in. [[lkwim:Kronika Olsztyńska|''Kronikę Olsztyńską'']], [[Niobe|''Niobe'']], [[Wit Stwosz|''Wita Stwosza'']], [[''Podróż do Ciemnogrodu'']] . W 1965 roku w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 roku powstało [[lkwim: Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu|muzeum]]. |
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 19:12, 5 sty 2014
| Szlak im. Karola Małłka | |
| | |
| Dane szlaku | |
| Państwo | Polska |
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Początek | Krutyń |
| Koniec | Pranie |
| Numer | WM-2001-n |
| Kolor znakowania | żółty 
|
| Długość | 20 km |
| Typ | szlak pieszy |
| Administrator | Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK |
Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).
Spis treści
Nazwa szlaku
„Szlak im. Karola Małłka
Trasa
Krutyń – jez. Mokre - rez.Królewska Sosna – Karwica Mazurska - Pranie
Opis
Szlak prowadzi przez Puszczę Piską. Część szlaku biegnie w Mazurskim Parku Krajobrazowym. Rozpoczyna się w miejscowości Krutyń, gdzie znajduje się wiele zabytkowych, drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się Muzeum Ziemi Warmińskiej. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał Karol Małłek. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych, oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami "pychówkami" po najpiękniejszym odcinku rzeki Krutyni. Do atrakcji turystycznych należą także dwa rezerwaty przyrody "Zakręt" i Rezerwat rzeki Krutyni. Dalej idziemy w stronę jeziora Mokre, to jedno z największych i najgłębszych jezior Pojezierza Mrągowskiego (pow. 7,7 km2, 50 m głęb.), leży na trasie spływu Krutynią. Kolejny punkt na trasie to rezerwat przyrody Królewska Sosna. Utworzony został w 1959 roku dla ochrony drzewostanu Puszczy Piskiej. Chroni 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziorka Kruczki z reliktową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa, obumarła już sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni "Dąb nad Mukrem" im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m. Szlak kończy się w w Leśniczówce Pranie. Mieszkał tu Konstanty Ildefons Gałczyński, który w Praniu napisał 29 utworów, m.in. Kronikę Olsztyńską, Niobe, Wita Stwosza, ''Podróż do Ciemnogrodu'' . W 1965 roku w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 roku powstało muzeum.
Bibliografia
1. Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996;
2. "Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska,M. Starzewski, Warszawa 2006;
www.szlaki.mazury.pl; 2. Elbląska Bażantarnia, red. J. Zaskiewicz, Elbląg 1995.
