Rydzówka (gmina Pasłęk)

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 19:04, 26 cze 2014 autorstwa Emzet (dyskusja | edycje) (Zobacz też)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Rydzówka

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Pasłęk
Liczba ludności (2010) 223 (łącznie z Czarną Górą)
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rydzówka
Rydzówka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rydzówka
Rydzówka
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Rydzówka (niem. Kalthof) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców (łącznie z Czarną Górą). W skład sołectwa wchodzą wsie: Rydzówka, Tolpity, Czarna Góra i Kąty. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Eliza Tararuj[1].


Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 4 km na południe od Pasłęka.

Dzieje miejscowości

Na obszarze wsi istniało prawdopodobnie staropruskie grodzisko obronne. Pierwsza wzmianka dotycząca ówczesnej Rydzówki, zwanej Caldenhoff pochodzi z lat 1402-1408. Pierwszy zachowany akt lokacyjny wsi został wystawiony z 1466 roku przez wielkiego mistrza Ludwiga von Erlichshausena. W 1507 roku wielki mistrz Friedrich von Sachsen odnowił przywilej lokacyjny wsi na prawie magdeburskim. Odbiorcą dokumentu był ówczesny właściciel Rydzówki Hans von Schertwitz, którego dziedzice gospodarzyli a majątku do końca XVIII wieku. Po wojnie polsko-krzyżackiej Rydzówka wyludniła się. W 1774 roku wieś była zamieszkana przez 72 osoby. W 1875 roku Rydzówka liczyła 136 mieszkańców. W latach 80. XIX wieku we wsi działała szkoła. Do 1920 roku majątkiem w Rydzówce należał do cenionego gospodarza Karla Görga, u którego w 1919 roku praktyki rolnicze odbywał młody książę Alexander zu Dohna ze Słobit. W 1920 roku Görg przejął dobra swego zmarłego teścia w Littschen koło Kwidzyna, gdzie wkrótce przeniósł się wraz z rodziną. Zarządcą majątku w Rydzówce ustanowił Waltera Schulza. W 1925 roku wieś składała się z 73 budynków. Rydzówka, Kąty, Czarna Góra i Talipity były zamieszkane łącznie przez 353 osoby. Wszyscy byli ewangelikami. Wsie podlegały parafii w Zielonce Pasłęckiej, której ostatnim pastorem był Robert Griggo. Na początku lat 30. XX wieku miejscowe dobra obejmowały obszar 375 ha. Ówczesnym właścicielem Rydzówku był major w stanie spoczynku - Arthur Leineweber. Hodował 130 sztuk bydła, 200 świń, 40 koni, 300 owiec. Zbudowania gospodarcze składały się z obór, stajni, owczarni, świniarni, spichlerza zbożowego. Ostatnimi właścicielami majątku byli Edmund i Charlotte Leineweber. W 1939 roku wieś liczyła 136 mieszkańców. W czasie II wojny światowej w majatku pracowali robotnicy przymusowi z Polski, Francji i Rosji.


22 stycznia 1945 roku mieszkańcy opuścili wieś, kierując się w stronę Pasłęka i Elbląga. Kiedy w 1945 roku pojawili się pierwsi polscy osadnicy w Rydzówce pozostawało jeszcze kilka rodzin niemieckich.Pierwszym powojennym sołtysem wsi został Bolesław Osiński. Cztery miejscowe rodziny niemieckie pozostały w Rydzówce jeszcze do 1947 roku. W poniemieckiej szkole uruchomiono wkrótce polską czteroklasową placówkę. Szkoła została zamknięta pod koniec lat 80. W Rydzówce utworzono majątek państwowy, który od 1958 roku podlegał pod Inspektorat PGR w Pasłęku. Po likwidacji Inspektoratu, w 1972 roku utworzono Państwowe Ośrodki Hodowli Zarodowej. Tym sposobem Rydzówka została podporządkowana pod POHZ w Drulitach. Na początku lat 90. zlikwidowano miejscowy PGR. Ziemia została przejęta przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa. Około 1997 roku PGR został kupiony przez norweską firmę. Kilka lat temu staraniem mieszkańców Rydzówki oraz proboszcza parafii w Zielonce Pasłęckiej do wsi został przeniesiony rozebrany kościółek z elbląskiej parafii pw. Świętej Trójcy. W 2000 roku świątynia została konsekrowana pw. św. Reginy Protmann.




Ludzie związani z miejscowością


Zabytki

  • Dworek dawnych właścicieli majatku - należy do osoby prywatnej; obiekt znajduje się w złym stanie technicznym
  • Budynek dawnej niemieckiej szkoły - obecnie zaadoptowany na prywatne mieszkanie
  • Dawny cmentarz pochodzący z drugiej połowy XIX wieku - obecnie zachowany jedynie szczątkowo
  • Zanikający cmentarz z pierwszej połowy XIX wieku, znajdujący się na terenie dawnego dworskiego parku


Bibliografia

  1. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
  2. Lech Słodownik, Rydzówka [data dostępu: 15.06.2014]


Przypisy


Zobacz też