Rezerwat Boczki
| Rezerwat przyrody Boczki | |
| | |
 Rezerwat "Boczki" - grąd | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1974 |
| Powierzchnia | 108,8 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Boczki | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Boczki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Boczki
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat przyrody „Boczki” został utworzony w 1974 roku (MP z 1974 r. Nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 150, poz. 1939). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 108,8 ha. Położony jest w środkowej części Puszczy Rominckiej, w gminie Dubeninki. Rezerwat utworzono w celu ochrony dobrze zachowanego fragmentu Puszczy Rominckiej z charakterystycznymi a niej zbiorowiskami leśnymi.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren rezerwatu jest silnie zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m. n.p.m. występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone, płaskie tereny, wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m. n.p.m.
Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: Carici elongatae-Alnetum, Tilio-Carpinetum, Fraxino-Alnetum, Circaeo-Alnetum, Vaccinio uliginosi-Pinetum, Myceli-Piceetum, Sphagno girgensohnii-Piceetum.
Zwierzęta
Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych był podporządkowany urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: łoś, jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest żubr. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: lis, jenot, wydra, wilk, ryś. Liczna jest populacja bobra. Ponadto, spotkać tu można rzadkiego w tym regionie zająca bielaka. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące tu kuny (Martes martes), borsuki, piżmaki oraz norki. Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, żurawia, włochatkę, dzięcioła białogrzbietego, wąsatkę, kanię rudą, kanię czarną. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl niepylak mnemozyna.
Rośliny
Flora rezerwatu "Boczki" liczy ponad 200 gatunków, w tym 12 drzew i 11 krzewów. Gatunkami dominującymi w drzewostanach są lipa, klon, jesion, wiąz i świerk, natomiast w starych drzewostanach brakuje dębu i grabu, typowych gatunków grądowych. Spośród roślin naczyniowych na szczególną uwagę zasługują: Aquilegia vulgaris, Daphne mezereum, Drosera rotundifolia, Lycopodium annotinum, Matteucia struthiopteris, Neottia nidus-avis, Platanthera bifolia, Allium ursinum, Anemone ranunculoides, Calla palustris, Cicuta virosa, Corydalis cava, C. solida, Dentaria bulbifera, Veronica montana.
Ciekawostki
Pierwsze żubry wprowadzono do Puszczy Boreckiej w roku 1956. Początkowo były hodowane w ośrodku zamkniętym, od 1962 r. przebywają także na wolności. Obecnie penetrują cały obszar Puszczy Boreckiej. W okolicach rezerwatu "Borki" widywane są często.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody „Boczki”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
