Ramienica omszona

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ramienica omszona

Chara tomentosa
L.
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd ramienicowce
Rodzina ramienicowate
Rodzaj ramienica
Gatunek ramienica omszona
Synonimy


Ramienica omszona (Chara tomentosa L. ) – gatunek rośliny należący do rodziny ramienicowatych (Charophyceae), rzędu ramienicowców (Charales).


Morfologia

Ramienica omszona jest rośliną wieloletnią, dość dużą, osiągającą do 1 m długości, zwykle 10–60 cm (makroglon). Tworzy silnie rozgałęzioną plechę, o grubej (1,5-3 mm średnicy), skręconej nibyłodydze i długich międzywęźlach (do kilkunastu cm). Na głębszych stanowiskach występują formy wydłużone o plesze zielonej, natomiast na płytkich, przybrzeżnych stanowiskach plecha jest delikatniejsza, barwy zielono-różowej i czerwonawej. Plecha zwykle silnie inkrustowana węglanem wapnia, przez co krucha. Okorowanie podwójne, bardzo zmienne (często spotykane potrójne). Rzędy główne silniej wykształcone niż boczne. Nibyliście długie (do 8 cm), grube (1,3 mm średnicy), z 4–5 członów, z czego ostatni - nieokorowany, zbudowany z dwóch lub trzech komórek i zwykle bardzo wyraźny (gruby, maczugowaty), od 6-7 w okółku (przeważnie 6). W górnych okółkach dłuższe od międzywęźli, wygięte do środka (płodne nibyliśce w kształcie czerwonawych główek). Cechą charakterystyczną jest ostatni człon 2-3 komórkowy, nieokorowany, najczęściej gruby i maczugokształtny. Nibylistki zwykle wyraźne i jaśniejsze od nibyliści, krótko zaostrzone. Wewnętrzne przeważnie grube, widoczne gołym okiem, podczas gdy na zewnątrz nieco słabiej wykształcone (do brodawkowatych). Na nibyliściach płodnych nieco krótsze i cieńsze niż na płonnych. Kolce bardzo zmienne, pojedyncze, rzadziej po 2 (ewentualnie 3) w pęczkach, grube i ostro zakończone, czasem brodawkowate. W dolnych międzywęźlach słabiej wykształcone i rzadziej rozmieszczone. Przylistki zmienne ułożone w dwurzędowych, czasem trzyrzędowych, okółkach. Rozdęte u nasady i ostro zakończone. Przylistki górnego okółka zwykle dłuższe niż dolnego.

Roślina dwupienna. Tak plemnie, jak i lęgnie wykształcają się pojedynczo w węzłach nibyliści (rzadko w parach). Plemnie intensywnie pomarańczowe, niewiele mniejsze od lęgni (1–1,5 mm średnicy), widoczne gołym okiem. Lęgnie duże (1,2 mm długości), pojedyncze, rzadko w parach, rzadsze niż plemnie. W węzłach nibyliści jasnobrązowe. Koronka wyraźnie rozchylona, oospory brązowe. Rozmnażanie płciowe jest stosunkowo mało wydajne. Osobniki płodne znacznie częściej spotykane są na płytszych stanowiskach

Rozmieszczenie i ekologia

Ramienica omszona występuje w Europie, łącznie z Bałtykiem, sięgając do Kazachstanu i Afryki Północnej. W Polsce rozprzestrzeniona jest na całym obszarze, jest to jeden z najczęstszych przedstawicieli rodziny. Zwarte zbiorowiska częściej występują w pasie pojezierzy. Gatunek zimujący, słodkowodny. Rośnie w czystowodnych mezoeutroficznych oraz słabo i umiarkowanie eutroficznych jeziorach, znacznie rzadziej w innych typach wód, jak torfianki czy wody słonawe. Preferuje podłoże organiczno-węglanowe (gytia), może rosnąć też na podłożu mineralnym, organicznym niewapiennym czy też na podłożu piaszczystym o głębokości kilku centymetrów. Często tworzy zespół roślinny Charetum tomentosae w postaci zwartej, czerwonawej łąki ramienicowej, przyczyniając się do tworzenia osadów.
Na terenie Warmii i Mazur odnotowana na obszarze Natura 2000 Jezioro Wukśniki.

Wartość użytkowa

Ramienica omszona zaliczana jest do gatunków rzadkich, ale nie podlega w Polsce ochronie gatunkowej. Wpisana jest na Czerwoną listę roślin i grzybów Polski (kategoria R). Obecność jej zbiorowiska w zbiorniku jest podstawą do objęcia go ochroną jako siedliska przyrodniczego 3140 (twardowodneoligo– i mezotroficzne zbiorniki z podwodnymi łąkami ramienic Charetea) w systemie Natura 2000.

Ciekawostki

Ramienica omszona jest jednym z pierwszych gatunków opisanych przez Linneusza, przez co stała się gatunkiem typowym (jako lektotyp) rodzaju Chara. W polskiej literaturze naukowej utrwalona jest nazwa ramienica omszona, mimo że początkowo, tj. u Jana Kluka, używano nazwy ramienica kosmata.
Ramienica omszona należy do najbardziej zmiennych gatunków ramienic. Może być mylona z ramienicą zwyczajną, ramienicą przeciwstawną czy ramienicą kolczastą.

Bibliografia

Pełechaty M., Pukacz A., Klucz do oznaczania gatunków ramienic (Characeae) w rzekach i jeziorach. Warszawa, Główny Inspektorat Ochrony Środowiska/Wydawnictwo Naukowe Gabriel Borowski, 2008, s. 46–47, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.

Zobacz też

http://www.gios.gov.pl/zalaczniki/artykuly/Ramienice_klucz.pdf
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ramienica_omszona
Dz. Ust. 2014, nr 0, poz. 1409 [1]