Rezerwat Piekiełko

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 10:17, 8 mar 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje) (Galeria zdjęć)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Rezerwat przyrody Piekiełko

Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 2001
Powierzchnia 26,19 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Piekiełko
Rezerwat przyrody Piekiełko
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Piekiełko
Rezerwat przyrody Piekiełko
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Piekiełko – rezerwat przyrody utworzony w 2001 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. Nr 126, poz. 1716 z 22.11.2001 r.), znajdujący się na terenie Welskiego Parku Krajobrazowego w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Grodziczno, Nadleśnictwo Lidzbark. Obiekt został utworzony w celu ochrony kompleksu krajobrazowo-przyrodniczego, w szczególności przełomowego odcinka rzeki Wel, która w tym miejscu odznacza się naturalnością i górskim charakterem.

O rezerwacie

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu znajduje się na wysoczyźnie morenowej z żyznymi glebami brunatnoziemnymi powstałymi z piasków gliniastych i gliny. Krajobraz o charakterze leśno-dolinnym czyni go unikalnym w skali makroregionu. Najbardziej wartościowymi są jednostki krajobrazowe obejmujące dno rynny subglacjalnej, zbocza rynny polodowcowej i doliny Welu oraz równiny terasów rzecznych, a także dolinki i nisze źródliskowe. Zidentyfikowano tu 23 zbiorowiska roślinne (6 leśnych i zaroślowych oraz 17 nieleśnych). Najbardziej typową cechą szaty roślinnej jest obecność zespołu Aceri-Tllietum nazywanego grądem zboczowym lub lasem klonowo-lipowym. Jego fitocenozy skupiają się w najbardziej stromych partiach zboczy doliny Welu.

Zwierzęta

Na terenie rezerwatu odnotowano różne gatunki zwierząt. Ponieważ rzeka Wel jest jednym z najważniejszych dopływów Drwęcy, która jest objęta ochroną rezerwatową i chroni tarliska pstrąga, troci, łososia i certy, duża część populacji tych gatunków odbywa tarło w górskich odcinkach Welu. Notowany jest tu pstrąg potokowy, napotkać można także lipienia. Spośród ornitofauny na uwagę zasługują zimorodek, pluszcz, którego można obserwować w okresie zimowym, orlik krzykliwy i bocian czarny.

Rośliny

Rezerwat Piekiełko obejmuje 342 gatunki roślin, w tym 301 roślin naczyniowych. Dziewiętnaście spośród nich objętych jest ochroną prawną, w tym 9 gatunków pod ochroną ścisłą: pluskwica europejska, wawrzynek wilczełyko, kruszczyk szerokolistny, gnieźnik leśny, storczyk krwisty (Dactylorhiza majalis), bluszcz pospolity, powężnica i szmaciak gałęzisty (który jest grzybem, więc nie należy do królestwa roślin), a także 10 gatunków pod ochroną częściową – kopytnik pospolity, marzanka wonna, konwalia majowa, kruszyna pospolita, kocanki piaskowe, turówka leśna, paprotka zwyczajna, pierwiosnek lekarski, porzeczka czarna i kalina koralowa.
Inne rzadkie gatunki to: bniec czerwony, szczyr trwały, świerząbek orzęsiony, kokorycz pusta, kokorycz pełna, kokorycz wątła, łuskiewnik różowy. Znajduje się tu również bogata populacja krasnorostu Hildenbrandia rivularis, oleśnika górskiego i turówki leśnej.

Grzyby

Na terenie rezerwatu zaobserwowano owocniki chronionego gatunku grzyba szmaciaka gałęzistego, a także porostu Peltigera polydactylon.

Zobacz też

Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [12.12.2014]
jezioro.com [12.12.2014]

Galeria zdjęć