Ukta

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 12:47, 12 mar 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ukta

Kościół w Ukcie. Fot. Przemysław Jahr. Źródło: Commons Wikimedia [12.11.2013]
Kościół w Ukcie. Fot. Przemysław Jahr. Źródło: Commons Wikimedia [12.11.2013]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Ruciane-Nida
Liczba ludności (2010) 691
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 12-210
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Ukta
Ukta
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Ukta
Ukta
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Ukta (niem. Alt Ukta) — wieś sołecka położona w województwie warmińsko—mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane—Nida. Do 1954 roku siedziba gminy Ukta. W latach 1975—1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 691 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zenon Dziczek[1].

Położenie

Miejscowość położona jest we wschodniej części Równiny Mazurskiej, obejmującej południową część Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, w odległości 7 km na północny wschód od Rucianego—Nidy.

Dzieje miejscowości

Miejscowość powstała po połączeniu dwóch wsi położonych na przeciwległych brzegach rzeki Krutyni: Krutyńskiej Szklarni (Kruttinger Glashuette), osady powstałej przy hucie szkła, i osady karczemnej Janowo (Johannis Krug) . W XIX wieku należała do większych ośrodków na terenie Puszczy Piskiej. W Ukcie znajdował się tartak, fabryka zapałek, wspomniana huta szkła oraz dwa młyny. Nazwa miejscowości pojawiła się wraz z przybyciem w okolice starowierców (filiponów) w 1832 roku. W 1839 roku miejscowość liczyła 578 mieszkańców. W 1846 powołano parafię ewangelicką, a w roku 1864 zakończono budowę kościoła. W 1859 roku Ukta stała się osobną gminą.

Rozwój turystyki zapoczątkowała budowa linii kolejowej i dworca. W miejscowości w okresie dwudziestolecia międzywojennego działały trzy hotele, a jednym z centralnych punktów wycieczek było zwiedzanie osad starowierców. Po 1945 roku tory zdemontowano, a ruch turystyczny związany ze spływami kajakowymi rozkwitł na nowo w 1989 roku. W czasie wojny miejscowość nie została zniszczona, a w 1945 roku liczba mieszkańców wynosiła 500 osób. W latach 1958—1978 działało w Ukcie kino „Krutynia”. Na terenie miejscowości zachowało się sporo domów z okresu międzywojennego .

Wieś jest siedzibą sołectwa.

Szkolnictwo

W miejscowości funkcjonuje szkoła podstawowa[2].

Kultura

We wsi znajduje się Biblioteka Publiczna, będąca filią Biblioteki w Rucianem—Nidzie.

Religia

Wieś jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej . Na terenie Ukty znajduje się także filiał parafii ewangelicko—augsburskiej w Mikołajkach.

Turystyka

Zabytki

  • na zachód od wsi, po lewej stronie drogi Ruciane-Nida - Mrągowo znajduje się stary cmentarz ewangelicki z zachowanymi 20 żeliwnymi krzyżami; mogiły pochodzą z przełomu XIX i XX wieku
  • neogotycki kościół wzniesiony 1845 roku, we wnętrzu neogotycki ołtarz główny z obrazem "Opłakiwanie Chrystusa" z 2. połowy XVI wieku, którego autorem jest Girolamo Muziano
  • drewniana dzwonnica kościelna z dwoma dzwonami z 1846 roku
  • ewangelicki cmentarz rodzinny
  • ewangelicki cmentarz rodzinny na jeziorem Wejsunek przy rozwidleniu dróg
  • ewangelicki cmentarz zlokalizowany po południowej stronie szosy

Bibliografia

Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Śliwiński Józef, Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic, Olsztyn 1993.
Bank Danych Lokalnych GUS [16.08.2013]
Strona Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Ukcie [16.08.2013]

Przypisy