Arnold Venrade

Arnold Coster de Venrade
Data i miejsce śmierci	po 1461 r. Frombork
Stanowisko	kanonik warmiński, prawnik, humanista

Arnold Coster de Venrade (zm. po 1461 r. we Fromborku) – kanonik warmiński, prawnik, humanista, bibliofil.

Życiorys

Pochodził z Holandii z miasta Vendrai. Na Warmię przybył jako młody kleryk z diecezji leodyjskiej.

Działąlność

Był sekretarzem biskupa warmińskiego Jana III Abeziera, a następnie sekretarzem jego następcy Franciszka Kuhschmalza. W kolejnych latach pełnił funkcję kanonika i dziekana dobromiejskiego, proboszcza w Lidzbarku Warmińskim, kanonika warmińskiego oraz kantora i oficjała.

W chwili wybuchu w Prusach powstania antykrzyżackiego Venrade stanął w obronie zakonu. W kwietniu 1455 roku w Pieniężnie został wzięty do niewoli i uwięziony w Lidzbarku, skąd udało mu się zbiec.

W 1457 roku, po śmierci ówczesnego biskupa Kuhschmalza, został wybrany przez kilku kanoników nowym biskupem warmińskim. Jednak papież Kalikst III nominował na to stanowisko Eneasza Piccolominiego, od 1458 roku papież Piusa II. Kolejna nominacja biskupia trafiła w tym momencie w ręce Pawła Legendorfa. Venrade nawiązał z nim współpracę, a w testamencie przekazał mu cały swój majątek.

W latach 1455–1456 Venrade przekazał znaczące sumy na odbudowę katedry we Fromborku. Zasłynął jako wybitny znawca prawa i bibliofil. W jego zbiorach znajdował się między innymi jeden tekst Petrarki.

Bibliografia

Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.