Bartłomiej Rusin

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 07:38, 14 sie 2015 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Bartłomiej Rusin

Źródło: lidzbarkrolnicza.pl
Data i miejsce urodzenia 29 listopada 1910 r.
Wiśniowa, powiat dębicki
Data i miejsce śmierci 12 czerwca 1983 r.
Działdowo
Miejsce spoczynku rodzinna wieś Wiśniowa

Bartłomiej Rusin (ur. 29 listopada 1910 r. w Wiśniowej, powiat dębicki, zm. 12 czerwca 1983 r. w Działdowie) – nauczyciel, poseł na sejm Rzeczypospolitej Polskiej.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Rusin był absolwentem szkoły podstawowej w Będzienicy i 6 klas gimnazjum w Ropczycach. Z powodów finansowych przerwał naukę i zatrudnił się w gospodarstwie swojej ciotki, gdzie pracował do czasu powołania do służby wojskowej. Służbę wojskową rozpoczął w 1931 r. W marcu 1932 r. został wyznaczony do szkoły podoficerskiej Korpusu Ochrony Pogranicza (pułk Głębokie, woj. wileńskie). Po odbyciu służby wojskowej pozostał w wojsku jako podoficer zawodowy.

W 1939 r. brał udział w kampanii wrześniowej. Udało mu się uciec z niemieckiej niewoli.

W latach 1947-1948 skończył Studium Nauczycielsko-Instruktorskie w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie.

W 1957 r. zdał egzamin weryfikacyjny w SGGW i uzyskał stopień inżyniera rolnika (jednorazowa inicjatywa NOT dotycząca osób mających duży dorobek zawodowy).

Praca

W czasie wojny pracował jako mechanik parowego ogrzewania pociągów osobowych na liniach Grodno-Lwów i Białystok-Mińsk oraz jako rządca majątku ziemskiego Ludwinów w gminie Brzostowica Wielka. Będąc w niewoli, pracował w majątkach: Podkrajewo, Wiśniewo i innych w powiecie mławskim.

Po wojnie podjął pracę w Szkole Rolniczej w Dobrocinie jako instruktor hodowlany (1946 r.), w szkole w Karolewie jako nauczyciel przysposobienia obronnego i opiekun (kierownik) internatu męskiego (1949 r.). W latach 1950–1957 pracował na stanowisku dyrektora Liceum Rolniczego (przemianowanego w 1951 r. na Technikum Rolniczo-Łąkarskie w Lidzbarku Warmińskim).

W latach 1957-1972 był dyrektorem Technikum Rolniczego w Gródkach położonego na terenie gminy Płośnica w pow. działdowskim. Z jego inicjatywy nastąpiła rozbudowa tej szkoły. W 1961 r. oddano do użytku nowy internat, w 1968 r. stadion sportowy, a w 1971 r. 17-izbowy nowy budynek szkolny wraz z pełnym wyposażeniem. Umożliwiło to otwarcie nowych jednostek szkolnych kształcących rolników, hodowców i mechanizatorów rolnictwa. Funkcjonowało tu 9 szkół stacjonarnych i zaocznych połączonych w 1977 roku w Zespół Szkół Rolniczych.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Był posłem na Sejm PRL przez dwie kadencje (1965–1969 i 1969–1972), prezesem PK ZSL-u, członkiem rady nadzorczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".

Ciekawostki

  • W 1950 r. zorganizował pobyt dla 600 uczestników wakacyjnego kursu przygotowującego do pracy na stanowiskach agronomów.
  • W pierwszej połowie lat 50., jako dawny zawodowy podoficer Korpusu Ochrony Pogranicza - formacji wojskowej, której funkcjonariusze byli prześladowani przez ówczesny aparat bezpieczeństwa, był pod stałym nadzorem UB. "Opiekujący" się nim funkcjonariusz wyznaczał mu co pewien czas spotkania na rozmowę w niedzielne przedpołudnia na cmentarzu w Olsztynie.
  • Będąc dyrektorem szkół zarówno w Lidzbarku Warmińskim jak i w Gródkach każdy niemal dzień pracy przed lekcjami rozpoczynał od wizyty w gospodarstwie szkolnym.

Nagrody i odznaczenia

  • Posiadał liczne odznaczenia państwowe i regionalne, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
  • W uznaniu jego zasług dla miejscowej społeczności Rada Gminy Płośnica w 1988 r. nadała jednej z nielicznych ulic w tej miejscowości nazwę "Bartłomieja Rusina".

Bibliografia

  1. Lidzbarska Szkoła Rolnicza [16.05.2014]
  2. Danuta Abram, Zespół Szkół Rolniczych w Grodkach 1946-1996, Gródki 1996.

Zobacz też