Eugeniusz Sójka

Eugeniusz Sójka
Źródło: ”5 plus X” nr 2/2019
Data i miejsce urodzenia	19 września 1933 r. Sokołów Podlaski
Data i miejsce śmierci	18 maja 2018 r. Olsztyn
Zawód	profesor nadzwyczajny ART/UWM w Olsztynie, specjalista w zakresie fizjologii roślin

Profesor nadzwyczajny ART/UWM w Olsztynie, specjalista w zakresie fizjologii roślin.

Biografia i działalność zawodowa

Urodził się 19 września 1933 roku w Sokołowie Podlaskim w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu Salezjańskiego Liceum Ogólnokształcącego w rodzinnym mieście, w latach 1951 – 1956 studiował na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie. Był bardzo pracowitym, a jednocześnie zdolnym studentem. Będąc z natury człowiekiem pogodnym i przyjaznym w stosunku do ludzi, Łatwo zjednywał sobie przyjaciół wśród koleżanek i kolegów. Pozostał takim również w pracy zawodowej do końca życia.

W roku 1955 na czwartym roku studiów rozpoczął pracę zawodową na stanowisku asystenta w powstającej wówczas na uczelni Katedrze Fizjologii Roślin pod kierunkiem dra Stanisława Grzesiuka. Po trzech latach pracy został awansowany ma starszego asystenta. Po uzyskaniu w 1956 r. stopnia magistra przystąpił do intensywnych badań naukowych i pogłębionych studiów w wybranej dziedzinie.

Już w 1961 r., po obronie rozprawy pt. „Studia nad fizjologią i biochemią rozwijającego się ziarna żyta” uzyskał stopień doktora nauk biologicznych. Promotorem jego pracy doktorskiej był prof. Marian Michniewicz w UMK Toruń. Eugeniusz Sójka był wówczas najmłodszym doktorem i adiunktem na kortowskiej uczelni.

Habilitował się w 1975 r. na macierzystym wydziale po przedstawieniu rozprawy „Wpływ herbicydów na wartość biologiczną i rozwój roślin żyta”. Po uzyskaniu habilitacji został docentem, a po zmianie w 1991 r. przepisów dotyczących stopni i tytułów naukowych, profesorem nadzwyczajnym ART (od roku 1999 UWM).

Nauka i badania

Jego praca naukowo-badawcza była związana z produkcją roślinną w rolnictwie i dotyczyła:

• odporności żyta i pszenicy na susze i jej związek z aktywnością niektórych enzymów oraz związków redukujących w liściach,
• wpływu herbicydów na wartość biologiczna ziarna i rozwój roślin żyta,
• fizjologii dojrzewających nasion bobiku.

Wypromował 3 doktorów nauk rolniczych, był autorem 80 publikacji naukowych. Od 1997 r. pracował w zorganizowanym wówczas Wydziale Biologii i Biotechnologii, do którego została włączona jego macierzysta katedra. Na emeryturę przeszedł w 2003 r., po czym pracował jeszcze w Wyższej Szkole Agrobiznesu w Łomży.

Oprócz działalności naukowo-dydaktycznej sprawował wiele odpowiedzialnych funkcji administracyjnych i społecznych:

• rzecznik dyscyplinarny ds. studentów (1964-71);
• pełnomocnik rektora ds. badań i współpracy z woj. gdańskim i (1971-73);
• kierownik Punktu Konsultacyjnego w Gdańsku (1976-1979);
• przewodniczący Okręgowego Komitetu Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Rolniczych (1989-2001);
• prodziekan Wydziału Rolniczego d/ys studiów zaocznychy (1978-1984).

W pamięci wielu osób studiujących w tych latach, zapisał się jako troskliwy opiekun, wspierający i starający się przeciwdziałać załamaniom, gdy spotykały ich niepowodzenia. Przez wiele lat reprezentował Wydział Rolniczy w Senacie uczelni, pracował w komisjach senackich i rekrutacyjnych.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Odznaka Zasłużony Pracownik Rolnictwa
• Odznaki Honorowe Zasłużonym dla Warmii i Mazur, Ziemi Gdańskiej, Województwa Elbląskiego, Województwa Suwalskiego,
• Medal Wojewody Pro Publiko Bono.

Był uhonorowany Odznaką uczelni oraz nagrodami ministra i rektora.

Bibliografia

1. Jan Grabowski, Pośmiertne wspomnienie o profesorze Eugeniuszu Sojce (1933-2018), 5 Puls X nr 2/2019.

Opracował Apolinary Zapisek po konsultacji z prof. Stefanem Grzegorczykiem.