Dzietrzychowo
Dzietrzychowo | |
| |
Kościół w Dzietrzychowie
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Sępopol |
Liczba ludności (2010) | 422 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Dzietrzychowo (niem. Dietrichsdorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 422 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Dzietrzychowo, Dobroty, Gierkiny, Majmławki i Wanikajmy. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jan Biedrzycki[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 26 km na północny wschód od Bartoszyc i 8 km na północny wschód od Sępopola.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa Zakonu Krzyżackiego. Została założona jako majątek rycerski w 1366 roku. W XIV wieku znajdował się on w rękach potomków słynnego wodza Jaćwingów Skomanda. W późniejszym czasie była to wieś królewska - aż do reform uwłaszczeniowych na początku XIX wieku.
Kościół we wsi wybudowano z połowy XV wieku. Po sekularyzacji Prus służył on ewangelikom. Spłonął pod koniec II wojny światowej; został odbudowany w latach 1973-1976 jako kościół rzymskokatolicki.
Szkoła powstała wraz z kościołem, a w 1737 roku poddano ją reorganizacji i nadzorowi państwowemu. W 1935 roku uczęszczało do niej 53 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel. Po wojnie uruchomiono ją ponownie, a w latach 60. oddano do jej użytku nowy budynek.
Po 1945 roku Dzietrzychowo stało się siedzibą sołectwa, a w latach 1954-1972 znajdowała się tu siedziba gromady. Przy wsi funkcjonowały dwa państwowe gospodarstwa rolne: PGR Gierkiny i PGR Majmławki. W 1978 roku wieś miała 16 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały obszar 115 ha. Pięć lat później spis powszechny wykazał tu 26 budynków mieszkalnych, a ponadto: klub, bibliotekę, punkt biblioteczny, kino na 60 miejsc, urząd pocztowy, boisko sportowe i sklep wielobranżowy; znajdowała się tu siedziba leśnictwa.
Liczba mieszkańców
1857 - 401 osób
1933 - 312 osób
1939 - 280 osób
1983 - 430 osób
Edukacja
Turystyka
- Przez wieś przebiega szlak rowerowy "Bociana Białego": Sępopol – Romankowo – Lwowiec – Wanikajmy – Gaj – Smodajny – Dzietrzychowo – Miedna – Sępopol
Zabytki
- Kościół pw. MB Wspomożenia Wiernych z połowy XV wieku, wraz z cmentarzem przykościelnym
- Ogrodzenie ażurowe kościoła, murowane z cegły, XIX wiek
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://free.of.pl/s/sepopol/jedorg.htm [data dostępu: 5.03.2014]