Szlak pieszy Grunwald - Olsztynek
Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).
Trasa
Grunwald pole bitwy – Stębark – Królikowo – Olsztynek dworzec PKP
Opis
Szlak zaczyna się w pobliżu pól Grunwaldu. Jest to węzeł szlaków pieszych. Oprócz szlaku czerwonego, swój początek ma tu szlak czerwony do Bądzyna, czarny do Kurzętnika oraz szlak niebieski do Waplewa lub Samborowa.
Na polach grunwaldzkich doszło do bitwy pomiędzy połączonymi siłami Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego a elitą wojsk zakonu krzyżackiego wspartą przez ciężkozbrojne rycerstwo z całej Europy Zachodniej. Miażdżące zwycięstwo wojsk polsko-litewskich złamało potęgę zakonu i przeszło do historii jako jedno z najwspanialszych zwycięstw oręża polskiego. W 550. rocznicę bitwy odsłonięto Grunwaldzki Pomnik (Pomnik Zwycięstwa Grunwaldzkiego), składający się z granitowego obelisku, jedenastu 30-metrowych masztów symbolizujących sztandary polskich i litewsko-ruskich chorągwi. Obok znajduje się amfiteatr z pomieszczeniami Muzeum Bitwy pod Grunwaldem, salą kinową i mapą plastyczną z kolorowych kamieni, pokazującą ustawienie wojsk przed bitwą. Na polu bitwy znajdują się również ruiny kaplicy pobitewnej, pozostałości Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie zburzonego przez hitlerowców w 1939 r., Kamień Jungingena, Kopiec Jagiełły usypany przez harcerzy z ZHP w 1959 r.
Stębark znany jest również z bitwy pod Tannenbergiem, która miała miejsce 26-30 sierpnia 1914 r. i rozegrała się między wojskami niemieckimi i rosyjskimi. W lokalnej szkole mieściła się kwatera dowódcy generała Paula von Hindenburga i jego sztabu. Można tu zobaczyć kościół barokowy pw. Świętej Trójcy z końca XVII w., przebudowany w XVIII w. i rozbudowany w 1909 r. Wieża kościelna jest drewniana, ołtarz barokowy z 1681 r.
Kolejny punkt na szlaku to miejscowość Królikowo. Za wsią znajduje się pomnik na miejscu byłego obozu jenieckiego. W latach 1938-1945 znajdował się tu wielki hitlerowski obóz jeniecki Stalag 1B Hohenstein, w którym przebywało około 650 000 jeńców wojennych różnych narodowości. W pobliskiej Sudwie znajduje się cmentarz 55 000 jeńców, którzy zginęli w tym obozie.
Dalej szlak prowadzi do Olsztynka. Zabytkami godnymi uwagi są: gotycki kościół z XIV w. i pozostałości murów miejskich z basztami z XV w. (budowane po 1415 r.) oraz zamek krzyżacki. Wartym uwagi jest też układ urbanistyczny starego miasta oraz pojedyncze domy z początku XX w. W mieście znajduje się Muzeum Budownictwa Ludowego – Park Etnograficzny.
Bibliografia
Bałdowski J., Grunwald i okolice – przewodnik turystyczny, Warszawa 1986.
Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996.
Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn 1976.
Kuźniewski B., Olsztynek. Miasto i gmina, Olsztynek 2007.
Toeppen M., Historia okręgu i miasta Olsztynka, Dąbrówno 2004.
www.szlaki.mazury.pl [22.12.2013]
www.jezioro.com.pl [22.12.2013]