Anglity: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Anglity ''' (niem. ''Angnitten'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[ | + | ''' Anglity ''' (niem. ''Angnitten'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do województwa elbląskiego]]. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | Miejscowość w 2010 r. liczyła 50 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Stefan Czerniak]]<ref>http://www.paslek.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1132:wybory-sotysow&catid=1:informacje-biece paslek.pl] [05.03.2014]</ref>. | ||
| + | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], 6 km na wschód od [[Pasłęk|Pasłęka]] w pobliżu [[Kopina|Kopiny]], przy drodze wojewódzkiej nr 513. | + | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], 6 km na wschód od [[Pasłęk|Pasłęka]], w pobliżu [[Kopina|Kopiny]], przy drodze wojewódzkiej nr 513. |
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś została prawdopodobnie założona na obszarze dawnej pruskiej osady. 8 kwietnia 1335 | + | Wieś została prawdopodobnie założona na obszarze dawnej pruskiej osady. 8 kwietnia 1335 r. wielki mistrz krzyżacki [[Luter z Brunszwiku]] wystawił dokument lokacyjny. W 1448 r. Anglity należały do komornictwa w [[Burdajny|Burdajnach]]. W 1539 r. dobra należały do Andreasa von Wilmsdorfa, a wieś podlegała parafii w Pasłęku. W 1652 r. nowym właścicielem Anglit był Conrad von Wallenreiss. W 1785 r. Anglity były folwarkiem szlacheckim, w którym gospodarzył von Rekowski. Na początku XIX stulecia dobra przeszły na własność barona Ludwika Hermanna von Schroettera, starosty powiatu pasłęckiego w latach 1846–1876. W 1875 r. Anglity były zamieszkane przez 102 osoby. Od 1876 do 1945 roku dobra anglickie należały do rodziny von Minnigerode. Założycielem tego rodu w Prusach był baron Wilhelm von Minnigerode, który ożenił się w 1864 r. z Amelie, córką starosty Schroettera. |
| − | W 1909 | + | W 1909 r. Anglity wraz z [[Golbity|Golbitami]] i [[Warnikajmy|Warnikajmami]] obejmowały obszar 397 ha. W 1931 r. wieś była zamieszkana przez 319 osób (311 ewangelików i 7 katolików). Osiem lat później w miejscowości żyło 277 mieszkańców. W tym okresie właścicielem Anglit był doktor praw August Friedrich baron von Minnigerode, przebywający na stałe w Berlinie. Dzierżawcą majątku był Ernst Schumacher. |
[[File: Dwór w Anglitach przed rokiem 1945.jpg|thumb|left|300 px|Dwór w Anglitach przed rokiem 1945]] | [[File: Dwór w Anglitach przed rokiem 1945.jpg|thumb|left|300 px|Dwór w Anglitach przed rokiem 1945]] | ||
| − | Po zajęciu wsi przez żołnierzy Armii Czerwonej | + | Po zajęciu wsi przez żołnierzy Armii Czerwonej większość niemieckich mieszkańców Anglit skierowano do prac na rzecz oddziałów sowieckich kwaterujących w południowej części powiatu morąskiego. Pierwsi polscy osadnicy zaczęli przybywać w październiku 1946 r. W tym czasie miejscowość zwano jeszcze ''Jurandowem''. W roku 1948 wprowadzono nazwę Anglity. Nowi mieszkańcy pochodzili z Wileńszczyzny; część z nich stanowili przymusowo wysiedleni w ramach [[Akcja "Wisła"|Akcji "Wisła"]]. Dwór i budynki mieszkalne we wsi zachowały się w nienaruszonym stanie. W budynku poniemieckiej szkoły urządzono świetlicę. Dzieci uczęszczały do szkoły w [[Łukszty|Łuksztach]]i [[Stegny|Stegnach]]. |
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | * | + | *pozostałości parku dworskiego |
| − | *[[lkwim:Dwór w Anglitach| | + | *[[lkwim:Dwór w Anglitach|dwór]] z drugiej połowy XVIII wieku, którego część stanowi własność prywatną |
| − | * | + | *budynek poniemieckiej szkoły obecnie przekształcony w prywatne mieszkania |
| − | * | + | *zdewastowany stary cmentarz ewangelicki |
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, ''Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich'', Olsztyn 2001.<br/> | |
| − | + | Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2012.<br/> | |
| − | + | ''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/> | |
| − | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS][05.03.2014] | |
| − | + | Słodownik Lech, ''Anglity'', [http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16453| glospasleka.pl]] [05.03.2014] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria:Zabytki]] [[Kategoria: Pałace i dwory]] |
Wersja z 10:01, 18 sie 2014
| Anglity | |
| | |
 Dwór w Anglitach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Pasłęk |
| Liczba ludności (2010) | 50 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Anglity | |
| Położenie na mapie Polski  Anglity | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Anglity (niem. Angnitten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego]].
Miejscowość w 2010 r. liczyła 50 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Stefan Czerniak[1].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 6 km na wschód od Pasłęka, w pobliżu Kopiny, przy drodze wojewódzkiej nr 513.
Dzieje miejscowości
Wieś została prawdopodobnie założona na obszarze dawnej pruskiej osady. 8 kwietnia 1335 r. wielki mistrz krzyżacki Luter z Brunszwiku wystawił dokument lokacyjny. W 1448 r. Anglity należały do komornictwa w Burdajnach. W 1539 r. dobra należały do Andreasa von Wilmsdorfa, a wieś podlegała parafii w Pasłęku. W 1652 r. nowym właścicielem Anglit był Conrad von Wallenreiss. W 1785 r. Anglity były folwarkiem szlacheckim, w którym gospodarzył von Rekowski. Na początku XIX stulecia dobra przeszły na własność barona Ludwika Hermanna von Schroettera, starosty powiatu pasłęckiego w latach 1846–1876. W 1875 r. Anglity były zamieszkane przez 102 osoby. Od 1876 do 1945 roku dobra anglickie należały do rodziny von Minnigerode. Założycielem tego rodu w Prusach był baron Wilhelm von Minnigerode, który ożenił się w 1864 r. z Amelie, córką starosty Schroettera.
W 1909 r. Anglity wraz z Golbitami i Warnikajmami obejmowały obszar 397 ha. W 1931 r. wieś była zamieszkana przez 319 osób (311 ewangelików i 7 katolików). Osiem lat później w miejscowości żyło 277 mieszkańców. W tym okresie właścicielem Anglit był doktor praw August Friedrich baron von Minnigerode, przebywający na stałe w Berlinie. Dzierżawcą majątku był Ernst Schumacher.
Po zajęciu wsi przez żołnierzy Armii Czerwonej większość niemieckich mieszkańców Anglit skierowano do prac na rzecz oddziałów sowieckich kwaterujących w południowej części powiatu morąskiego. Pierwsi polscy osadnicy zaczęli przybywać w październiku 1946 r. W tym czasie miejscowość zwano jeszcze Jurandowem. W roku 1948 wprowadzono nazwę Anglity. Nowi mieszkańcy pochodzili z Wileńszczyzny; część z nich stanowili przymusowo wysiedleni w ramach Akcji "Wisła". Dwór i budynki mieszkalne we wsi zachowały się w nienaruszonym stanie. W budynku poniemieckiej szkoły urządzono świetlicę. Dzieci uczęszczały do szkoły w Łuksztachi Stegnach.
Zabytki
- pozostałości parku dworskiego
- dwór z drugiej połowy XVIII wieku, którego część stanowi własność prywatną
- budynek poniemieckiej szkoły obecnie przekształcony w prywatne mieszkania
- zdewastowany stary cmentarz ewangelicki
Przypisy
Bibliografia
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Bank Danych Lokalnych GUS[05.03.2014]
Słodownik Lech, Anglity, glospasleka.pl] [05.03.2014]
