Erazm Michał Działyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Działalność) |
m (Zastępowanie tekstu - "| " na "|") |
||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Działalność === | === Działalność === | ||
| − | W 1612 r. został wybrany na [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. We [[Frombork |Fromborku]] zamieszkał po powrocie z Rzymu w 1615 r. W 1621 r. otrzymał stanowisko [[współadministrator diecezji| współadministratora diecezji]]. Miał pomagać królewiczowi - Janowi Albertowi Wazie. W tej posłudze pomagali mu Jakub Wierzbięta Boruchowski - archidiakon warszawski i [[Paweł Piasecki]] - [[kanonik warmiński]]. W 1622 r. Działyński dokonał generalnej wizytacji diecezji. W 1623 r. zwołał synod w [[Dobre Miasto |Dobrym Mieście]]. W latach 1624-1633 Działyński był [[sufragan warmiński| sufraganem warmińskim]] z tytułem biskupa hipponeńskiego. W tym czasie m.in. odnowił przywilej lokacyjny [[Piotraszewo|Piotraszewa]] i dokonał uroczystej konsekracji [[lkwim:Kościół pw. Świętego Krzyża w Olsztynie|kościoła pw. Świętego Krzyża w Olsztynie]] (1631 r.). W 1635 r. Działyński otrzymał posadę opata mogilskiego i kanonika krakowskiego. W 1646 r. mianowano go biskupem kamienieckim. Ostatecznie zrezygnował z [[kanonia warmińska |kanonii warmińskiej]]. | + | W 1612 r. został wybrany na [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. We [[Frombork |Fromborku]] zamieszkał po powrocie z Rzymu w 1615 r. W 1621 r. otrzymał stanowisko [[współadministrator diecezji|współadministratora diecezji]]. Miał pomagać królewiczowi - Janowi Albertowi Wazie. W tej posłudze pomagali mu Jakub Wierzbięta Boruchowski - archidiakon warszawski i [[Paweł Piasecki]] - [[kanonik warmiński]]. W 1622 r. Działyński dokonał generalnej wizytacji diecezji. W 1623 r. zwołał synod w [[Dobre Miasto |Dobrym Mieście]]. W latach 1624-1633 Działyński był [[sufragan warmiński|sufraganem warmińskim]] z tytułem biskupa hipponeńskiego. W tym czasie m.in. odnowił przywilej lokacyjny [[Piotraszewo|Piotraszewa]] i dokonał uroczystej konsekracji [[lkwim:Kościół pw. Świętego Krzyża w Olsztynie|kościoła pw. Świętego Krzyża w Olsztynie]] (1631 r.). W 1635 r. Działyński otrzymał posadę opata mogilskiego i kanonika krakowskiego. W 1646 r. mianowano go biskupem kamienieckim. Ostatecznie zrezygnował z [[kanonia warmińska |kanonii warmińskiej]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | W trakcie [[Potop szwedzki w Prusach Wschodnich| ataku Szwedów]] (XVII w.) wraz z całą kapitułą opuścił [[Warmia |Warmię]]. W 1693 r. ufundował w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku | katedrze fromborskiej]] marmurowy ołtarz. | + | W trakcie [[Potop szwedzki w Prusach Wschodnich|ataku Szwedów]] (XVII w.) wraz z całą kapitułą opuścił [[Warmia |Warmię]]. W 1693 r. ufundował w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze fromborskiej]] marmurowy ołtarz. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 15:17, 17 mar 2015
| Erazm Michał Działyński | |
| | |
| Data śmierci | po 1657 r. |
Erazm Michał Działyński (zm. po 1657 r.) – biskup sufragan warmiński, biskup kamieniecki, sekretarz królewski.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Działyński pełne wykształcenie zdobył w Rzymie.
Działalność
W 1612 r. został wybrany na kanonika warmińskiego. We Fromborku zamieszkał po powrocie z Rzymu w 1615 r. W 1621 r. otrzymał stanowisko współadministratora diecezji. Miał pomagać królewiczowi - Janowi Albertowi Wazie. W tej posłudze pomagali mu Jakub Wierzbięta Boruchowski - archidiakon warszawski i Paweł Piasecki - kanonik warmiński. W 1622 r. Działyński dokonał generalnej wizytacji diecezji. W 1623 r. zwołał synod w Dobrym Mieście. W latach 1624-1633 Działyński był sufraganem warmińskim z tytułem biskupa hipponeńskiego. W tym czasie m.in. odnowił przywilej lokacyjny Piotraszewa i dokonał uroczystej konsekracji kościoła pw. Świętego Krzyża w Olsztynie (1631 r.). W 1635 r. Działyński otrzymał posadę opata mogilskiego i kanonika krakowskiego. W 1646 r. mianowano go biskupem kamienieckim. Ostatecznie zrezygnował z kanonii warmińskiej.
W trakcie ataku Szwedów (XVII w.) wraz z całą kapitułą opuścił Warmię. W 1693 r. ufundował w katedrze fromborskiej marmurowy ołtarz.
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Olsztyn 1983, 349 ss.
