Jerzy Żwirko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
| − | |||
{{Ludzie sportu infobox | {{Ludzie sportu infobox | ||
|nazwa = Jerzy Żwirko | |nazwa = Jerzy Żwirko | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = Jerzy Żwirko.jpeg |
| − | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego |
|Imię i Nazwisko = Jerzy Żwirko | |Imię i Nazwisko = Jerzy Żwirko | ||
| − | |Data i miejsce urodzenia = | + | |Data i miejsce urodzenia = 1950 r., Koskajmy koło Kętrzyna |
| − | |Dyscyplina = | + | |Data śmierci = 5 stycznia 1973 r., Rabka |
| − | |Największy sukces = | + | |Dyscyplina = kolarz |
| + | |Największy sukces = trzecie miejsce w Wyścigu dookoła Anglii | ||
}} | }} | ||
| − | =Przebieg kariery sportowej= | + | '''Jerzy Żwirko''' (ur. w 1950 r. w [[Koskajmy|Koskajmach]] koło [[Kętrzyn|Kętrzyna]], zm. tragicznie 5 stycznia 1973 r. w Rabce) – jeden z najbardziej utalentowanych kolarzy młodego pokolenia lat 70., kiedy polską reprezentacją rządził legendarny trener Henryk Łasak. |
| − | = | + | <br/><br/> |
| − | + | ==Przebieg kariery sportowej== | |
| + | Mając 15 lat, uczestniczył w wyścigu w [[Srokowo|Srokowie]] podczas festynu [[lkwim:Gazeta Olsztyńska|"Gazety Olsztyńskiej"]]. Wcześniej sprzedał harmonię, kupił dość prymitywny rower i zameldował się na czele wyścigu. Wpadł w oko trenerom z [[Kętrzyn|Kętrzyna]], którzy przyjęli go do miejscowej sekcji [[LZS]] (jego pierwszym trenerem był [[Ryszard Szczepański]]). Rok później przebywał już w [[Olsztyn|Olsztynie]] (mieszkał w wynajętym pokoju przy ul. Fałata) i trenował w klubie Zjednoczeni. Opiekę nad nim przejął [[Eugeniusz Szulc]]. | ||
| + | |||
| + | W kategorii juniorów wygrał wiele wyścigów, w tym te najważniejsze. Został mistrzem Polski na szosie i w przełajach. Jego talent dostrzegł trener kadry seniorów Hanryk Łasak i włączył go do szerokiej kadry, w której było wówczas wielu znakomitych szosowców. | ||
| + | |||
| + | Szybko nabrał obycia międzynarodowego i stał się rewelacją roku 1972, otrzymując za swe wyniki specjalną nagrodę. Stanął na podium trzech bardzo prestiżowych wyścigów: Dookoła Anglii, Wilhelma Tella w Szwajcarii i Dookoła Bułgarii. Był pierwszym rezerwowym na Igrzyska Olimpijskie w Monachium. W wyścigu ''Tour de Pologne'' jechał w żółtej koszulce lidera do momentu pechowej kraksy. | ||
| + | |||
| + | Przepowiadano mu wielka karierę. 5 stycznia 1973 roku, jadąc samochodem na zgrupowanie kadry narodowej, zginął w wypadku razem z trenerem Henrykiem Łasakiem. Uratował się Janusz Kowalski, który kilka lat później został w Montrealu szosowym mistrzem świata amatorów. | ||
| + | |||
| + | By uczcić pamięć kolarza, organizowano przez kilka lat Memoriał Jerzego Żwirki, najpierw w formie wyścigu wieloetapowego, potem kryterium w Kętrzynie. Imprezę zawieszono z powodów finansowych. W [[Plebiscyt Gazety Olsztyńskiej|plebiscycie "Gazety Olsztyńskiej"]] przyznano mu tytuł honorowego sportowca 1972 roku. | ||
| + | |||
| + | ==Bibliografia== | ||
| + | *Na podstawie informacji trenera Eugeniusza Szulca.<br/> | ||
| + | [[Kategoria: Sport|Żwirko, Jerzy]][[Kategoria: Zawodnicy|Żwirko, Jerzy]][[Kategoria: 1945-1989|Żwirko, Jerzy]] | ||
| + | [[Kategoria: Kętrzyn (gmina wiejska)|Żwirko, Jerzy]][[Kategoria:Olsztyn|Żwirko, Jerzy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 02:35, 6 lut 2015
| Jerzy Żwirko | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Jerzy Żwirko |
| Data i miejsce urodzenia | 1950 r., Koskajmy koło Kętrzyna |
| Data śmierci | 5 stycznia 1973 r., Rabka |
| Dyscyplina | kolarz |
| Największy sukces | trzecie miejsce w Wyścigu dookoła Anglii |
Jerzy Żwirko (ur. w 1950 r. w Koskajmach koło Kętrzyna, zm. tragicznie 5 stycznia 1973 r. w Rabce) – jeden z najbardziej utalentowanych kolarzy młodego pokolenia lat 70., kiedy polską reprezentacją rządził legendarny trener Henryk Łasak.
Przebieg kariery sportowej
Mając 15 lat, uczestniczył w wyścigu w Srokowie podczas festynu "Gazety Olsztyńskiej". Wcześniej sprzedał harmonię, kupił dość prymitywny rower i zameldował się na czele wyścigu. Wpadł w oko trenerom z Kętrzyna, którzy przyjęli go do miejscowej sekcji LZS (jego pierwszym trenerem był Ryszard Szczepański). Rok później przebywał już w Olsztynie (mieszkał w wynajętym pokoju przy ul. Fałata) i trenował w klubie Zjednoczeni. Opiekę nad nim przejął Eugeniusz Szulc.
W kategorii juniorów wygrał wiele wyścigów, w tym te najważniejsze. Został mistrzem Polski na szosie i w przełajach. Jego talent dostrzegł trener kadry seniorów Hanryk Łasak i włączył go do szerokiej kadry, w której było wówczas wielu znakomitych szosowców.
Szybko nabrał obycia międzynarodowego i stał się rewelacją roku 1972, otrzymując za swe wyniki specjalną nagrodę. Stanął na podium trzech bardzo prestiżowych wyścigów: Dookoła Anglii, Wilhelma Tella w Szwajcarii i Dookoła Bułgarii. Był pierwszym rezerwowym na Igrzyska Olimpijskie w Monachium. W wyścigu Tour de Pologne jechał w żółtej koszulce lidera do momentu pechowej kraksy.
Przepowiadano mu wielka karierę. 5 stycznia 1973 roku, jadąc samochodem na zgrupowanie kadry narodowej, zginął w wypadku razem z trenerem Henrykiem Łasakiem. Uratował się Janusz Kowalski, który kilka lat później został w Montrealu szosowym mistrzem świata amatorów.
By uczcić pamięć kolarza, organizowano przez kilka lat Memoriał Jerzego Żwirki, najpierw w formie wyścigu wieloetapowego, potem kryterium w Kętrzynie. Imprezę zawieszono z powodów finansowych. W plebiscycie "Gazety Olsztyńskiej" przyznano mu tytuł honorowego sportowca 1972 roku.
Bibliografia
- Na podstawie informacji trenera Eugeniusza Szulca.
