Kłoć wiechowata: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Roślina infobox | {{Roślina infobox | ||
|Nazwa rośliny = Kłoć wiechowata | |Nazwa rośliny = Kłoć wiechowata | ||
| − | |Nazwa łacińska = Cladium mariscus | + | |Nazwa łacińska = ''Cladium mariscus'' |
|L = (L.) Pohl | |L = (L.) Pohl | ||
|Pusta linia = <br/> | |Pusta linia = <br/> | ||
|grafika = Cladium_mariscus.jpg | |grafika = Cladium_mariscus.jpg | ||
| − | |podpis grafiki = Kłoć wiechowata | + | |podpis grafiki = Kłoć wiechowata – pokrój, źródło: [http://en.wikipedia.org/wiki/File:Cladium_mariscus.jpeg en.wikipedia.org] [10.07.2014] |
|Systematyka = Systematyka | |Systematyka = Systematyka | ||
|Domena = eukarionty | |Domena = eukarionty | ||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej wschodniej części oraz w Australii. | Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej wschodniej części oraz w Australii. | ||
| − | W Polsce we wschodniej części Lubelszczyzny, na Równinie Augustowskiej, na Pomorzu, Ziemi lubuskiej i w Wielkopolsce, poza tym na kilku rozproszonych stanowiskach, m.in. na [[Mazury|Mazurach]]. | + | W Polsce występuje we wschodniej części Lubelszczyzny, na Równinie Augustowskiej, na Pomorzu, Ziemi lubuskiej i w Wielkopolsce, poza tym na kilku rozproszonych stanowiskach, m.in. na [[Mazury|Mazurach]]. |
Kłoć wiechowata rośnie w płytkich wodach stojących, na torfowiskach niskich i wypłyconych jeziorach (przeważnie na podłożu zasobnym w węglan wapnia). Często tworzy zwarte płaty szuwaru kłociowego ''Cladietum marisci'' (siedlisko priorytetowe [[Natura 2000]]). | Kłoć wiechowata rośnie w płytkich wodach stojących, na torfowiskach niskich i wypłyconych jeziorach (przeważnie na podłożu zasobnym w węglan wapnia). Często tworzy zwarte płaty szuwaru kłociowego ''Cladietum marisci'' (siedlisko priorytetowe [[Natura 2000]]). | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | Jednym z bardziej znanych stanowisk kłoci wiechowatej na [[Warmia|Warmii]] i Mazurach jest rezerwat florystyczny [[Rezerwat Jezioro Lisunie|Jezioro Lisunie]], położony w pobliżu wsi [[Zełwągi]]. Obejmuje on ochroną zarastające jezioro śródleśne z silnie zarośniętymi brzegami i stanowiskami rzadkich roślin szuwarowych i wodnych. Gatunek ten występuje także w [[Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy|Górznieńsko-Lidzbarskim Parku Krajobrazowym]]. Ostatnio odkryto nowe stanowisko tego gatunku w [[Puszcza Napiwodzka|Puszczy Napiwodzkiej]].<br/> | ||
| + | |||
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
| − | W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową (z wyłączeniami). Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca degradacja jezior | + | W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową (z wyłączeniami). Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca degradacja jezior w wyniku melioracji i gospodarki rybackiej. |
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | == Zobacz też == |
| − | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Kłoć_wiechowata pl.wikipedia.org, Kłoć wiechowata] [20.04.2014] | |
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Namura-Ochalska Anna, ''Nowe, godne ochrony stanowisko Cladium mariscus (Cyperaceae) w północno-wschodniej Polsce'', "Fragm. Flor. et Geobot. Pol." 2004, nr 11, s. 6–10. | |
| − | 11 | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | ''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'' | + | Dąbrowski Stanisław, ''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'', Olsztyn 2012. |
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Rośliny]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Rośliny chronione]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Rośliny]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Rośliny chronione]] | ||
Wersja z 11:30, 17 lip 2014
| Kłoć wiechowata | |
| | |
| Cladium mariscus | |
| (L.) Pohl | |
![Kłoć wiechowata – pokrój, źródło: en.wikipedia.org [10.07.2014]](/index.php/Plik:Cladium_mariscus.jpg) Kłoć wiechowata – pokrój, źródło: en.wikipedia.org [10.07.2014] | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | wiechlinowce |
| Rodzina | ciborowate |
| Rodzaj | kłoć |
| Gatunek | kłoć wiechowata |
| Synonimy | |
Kłoć wiechowata (Cladium mariscus (L.) Pohl) - gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae).
Morfologia
Roślina zielna, osiąga 2–2,5 m wysokości. Kwiatostany złożone z kłosków zebranych w szczytową wiechę. Z kątów liści wyrastają boczne wiechy. Kłoski długości 3–4 mm, 2-kwiatowe. Kwiaty pozbawione okwiatu, część z nich obupłciowa, reszta męska. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owocki to jajowate, brunatne orzeszki zakończone krótkim dzióbkiem, o długości 3 mm.
Rozmieszczenie i ekologia
Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej wschodniej części oraz w Australii. W Polsce występuje we wschodniej części Lubelszczyzny, na Równinie Augustowskiej, na Pomorzu, Ziemi lubuskiej i w Wielkopolsce, poza tym na kilku rozproszonych stanowiskach, m.in. na Mazurach.
Kłoć wiechowata rośnie w płytkich wodach stojących, na torfowiskach niskich i wypłyconych jeziorach (przeważnie na podłożu zasobnym w węglan wapnia). Często tworzy zwarte płaty szuwaru kłociowego Cladietum marisci (siedlisko priorytetowe Natura 2000).
Jednym z bardziej znanych stanowisk kłoci wiechowatej na Warmii i Mazurach jest rezerwat florystyczny Jezioro Lisunie, położony w pobliżu wsi Zełwągi. Obejmuje on ochroną zarastające jezioro śródleśne z silnie zarośniętymi brzegami i stanowiskami rzadkich roślin szuwarowych i wodnych. Gatunek ten występuje także w Górznieńsko-Lidzbarskim Parku Krajobrazowym. Ostatnio odkryto nowe stanowisko tego gatunku w Puszczy Napiwodzkiej.
Wartość użytkowa
W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową (z wyłączeniami). Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca degradacja jezior w wyniku melioracji i gospodarki rybackiej.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Kłoć wiechowata [20.04.2014]
Bibliografia
Namura-Ochalska Anna, Nowe, godne ochrony stanowisko Cladium mariscus (Cyperaceae) w północno-wschodniej Polsce, "Fragm. Flor. et Geobot. Pol." 2004, nr 11, s. 6–10.
Dąbrowski Stanisław, Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Olsztyn 2012.
