Kowale Oleckie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kowale Oleckie

Kowale Oleckie z lotu ptaka Strona Gminy Kowale Oleckie [08.09.2014]
Kowale Oleckie z lotu ptaka Strona Gminy Kowale Oleckie [08.09.2014]
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olecki
Gmina Kowale Oleckie
Liczba ludności (2010) 2126[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kowale Oleckie
Kowale Oleckie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kowale Oleckie
Kowale Oleckie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Kowale Oleckie (niem. Kowalhen, od 1938 r. Reimannswalde) – wieś gminna położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Kowale Oleckie; siedziba władz gminy. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko-gołdapskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 2126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jan Zaborowski[2].


Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Mazurach Garbatych, na skraju Pojezierza Zachodniosuwalskiego, 15 km na północ od Olecka i 19 km na południe od Gołdapi; przebiega przez nią droga krajowa nr 65 oraz linia kolejowa Olecko - Gołdap (obecnie nieczynna).


Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów Prus Książęcych. W 1563 roku książę Albrecht Hohenzollern nadał Absalonowi Rymanowi 60 łanów boru na prawie lennym. Ryman z kolei sprzedał owo nadanie staroście straduńskiemu. W roku następnym starosta sprzedał połowę owej posiadłości oraz dodatkowych 30 łanów boru niejakim Ambrożemu, Rafałowi, Maciejowi, Szczęsnemu i Bratumiłowi Dworakom. Na tym obszarze powstała wieś szlachecka Chełchy oraz majątek Kowale Oleckie. W XVIII wieku majątek w Kowalach należał do polskiej rodziny szlacheckiej Tyszków. Pod koniec XIX wieku obejmował on 610 hektarów i zaliczany był do największych w powiecie oleckim.

Rozwój wsi znacznie przyspieszył po ukończeniu szosy Gołdap - Olecko i Kowale Oleckie - Mieruniszki w połowie XIX wieku, a następnie po wybudowaniu linii kolejowej Olecko - Gołdap w drugiej połowie stulecia. Kowale stały się szybko największą i najbardziej uprzemysłowioną wsią w powiecie; znajdowała się tu m.in. odlewnia żelaza i cegielnia, tartak, urząd pocztowy oraz - jak pisał Mieczysław Orłowicz - dwie porządne gospody.

Szkoła we dworze powstała w 1760 roku, a we wsi na przełomie XVIII i XIX wieku; później je połączono. W 1935 roku zatrudnionych w niej było trzech nauczycieli i jedna nauczycielka, a uczęszczało do niej w ośmiu klasach ogółem 198 uczniów. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie (w 1946 roku zorganizowano również przedszkole). Ponadto na początku lat 60. założono w Kowalach szkołę przysposobienia rolniczego.

Po zakończeniu wojny Kowale Oleckie były siedzibą gminy (początkowo gmina nosiła nazwę Mieruniszki), a w latach 1954-1972 gromady; następnie ponownie stała się wsią gminną.

W 1947 roku utworzono w Kowalach spółdzielnię handlową (w tym samym roku wieś została zelektryfikowana), a w pierwszej połowie następnej dekady spółdzielnię produkcyjną i dwie gorzelnie; reaktywowano cegielnię i odlewnię żelaza; funkcjonował ośrodek zdrowia, działała gospoda. W 1949 roku powstała tu biblioteka gminna, a w latach 70. wybudowano wiejski dom kultury. W 1958 roku powstało tu koło gospodyń wiejskich (Anna Anuszkiewicz), które zajmowało się m.in. organizacją różnego rodzaju konkursów, pokazów itp.

Obecnie w Kowalach Oleckich znajduje się m.in. bank, urząd pocztowy, ośrodek zdrowia, apteka, restauracja, bar, sezonowe schronisko młodzieżowe. Jest to doskonałe miejsce wypadowe dla wycieczek pieszych i narciarskich na Wzgórza Szeskie.


Liczba mieszkańców

1857 - 182 osoby

1933 - 1126 osób

1939 - 1233 osoby

1988 - 2209 osób

Kultura


Edukacja


Religia


Gospodarka

  • Odlewnia żelaza i cegielnia


Przyroda

W pobliżu miejscowości znajdują się rezerwaty przyrody: Wyspa Lipowa na Jeziorze Szwałk Wielki, Cisowy Jar i Lipowy Jar.


Zabytki

  • Liczne przykłady budownictwa murowanego z początku XX wieku (ul. Kościuszki)
  • Budynek szkoły z początku XX wieku, murowany, ul. Kościuszki 88
  • Poczta
  • Cegielnia z początku XX wieku
  • Zespół odlewni żeliwa z przełomu XIX i XX wieku: dwa budynki przemysłowe
  • Zespół dworca kolejowego z około 1879 roku: dworzec, dom mieszkalny i dwa budynki gospodarcze
  • Cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej
  • Cmentarz ewangelicki z XIX wieku
  • Cmentarz ewangelicki z XIX wieku
  • Park dworski z XIX wieku
  • Cmentarz parafialny


Turystyka


Ludzie związani z miejscowością


Bibliografia

  1. Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
  2. Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
  3. Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
  4. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  5. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  6. Wojewódzka Ewidencja Zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  7. Gminna Ewidencja Zabytków w: |Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kowale Oleckie [data dostępu: 12.11.2013]
  8. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  9. Vervaltugsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy