Muntowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 6: Linia 6:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Muntowa   
 
  |dopełniacz wsi        = Muntowa   
  |zdjęcie              = [[File:Muntowo.jpg|thumb|Głaz bliźniak, źródło: www.it.mragowo.pl, 12.09.2013.]]    
+
  |zdjęcie              =     
  |opis zdjęcia          = Głaz bliźniak      
+
  |opis zdjęcia          =     
  |rodzaj miejscowości  = wieś
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |powiat                = mrągowski
 
  |powiat                = mrągowski
Linia 30: Linia 30:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>''' Muntowo'''</big> (niem. Muntowen) – wieś sołecka  w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
+
<big>''' Muntowo'''</big> (niem. Muntowen) – wieś sołecka  w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski| powiecie mrągowskim]], w [[gmina Mrągowo |gminie Mrągowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]].Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie |Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Wieś znajduje się nad Jeziorem Juksty. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).  
+
Wieś znajduje się nad [[Jezioro Juksty |Jeziorem Juksty]].  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Nazwa miejscowości jest pochodzenia pruskiego od imienia „Monte”. W okresie funkcjonowania Muntowa używano też nazw: Mentowen, Montow, Montaw, Muntau. Wiadomo, że wieś istniała już w 1422 r. Natomiast w 1437 r. prokurator z Szestna - Mikołaj Gorlitz przesiedlił  na teren dzisiejszej wsi część chłopów z Kiersztanowa . Otrzymał na to zgodę od wielkiego mistrza Pawła von Rusdorfa. Osadnikami byli Polacy. Muntowo położone było na 40 łanach. Tylko 2 łany sołeckie były wolne od czynszu. Ponadto mieszkańcy wsi mieli uczestniczyć wedle możliwości w łowach, sianokosach oraz służyć w młynie w Mrągowie. W 1451 r. sołtysem został Blasie. Dodatkowo niektórzy chłopi trudnili się bartnictwem. W wyniku przywileju z 1482 r. wydanego przez prokuratora Szestna Otto von Drauschwitza, bartnicy mogli hodować pszczoły w puszczy należącej do zakonu, polować i łowić ryby na własne potrzeby. Musieli jednak uiszczać za to 3 rączki miodu. Nadwyżkę zaś należało sprzedawać na zamek w Szestnie. Za beczkę miodu mogli pobierać 2,5 grzywny a za wosk według własnej woli. W 1536 r. mieszkańcami wsi byli zarówno Polacy jak i Niemcy. W 1543r. wdowa po sołtysie Pawle - Anna, sprzedała 2 łany sołeckie za 30 grzywien Michałowi Skrodzkiemu (Schrotzke). Michał zaś odsprzedał je Stanisławowi Popielcowi i Wiesnie. W 1550 r. sołectwo muntowskie kupił Michał Zarzecki i Stanisław (Stanick) Jadamow. W tym samym roku książę Albrecht zwiększył liczbę łanów sołeckich z 2 do 4. Michał Zarzycki nabył również Muntowskie Ostrowie (Muntowenwerder), między jeziorem Juksty a małym jeziorkiem Muntynkiem. W 1536 r. mieszkali tu Polacy i Niemcy. Pod koniec XVII w. mieszkańcami wsi Muntowo byli wyłącznie Polacy. W XVIII w. powstała tutaj szkoła. W I poł. XIX w. uczyły się w niej, po polsku, również dzieci ze Śniadowa. Nauczycielem był wówczas Fryderyk Śniarewski. W XIX w. liczba mieszkańców sukcesywnie rosła. W 1785 r. były tu 22 dymy, w 1815 r. – 36, w 1838 r. – 29 . W 1815 r. we wsi mieszkało 188 osób, w 1838 r. – 214, w 1939 r. – 260. W 1856 r. w Muntowie Starym i Nowym było po 83 mieszkańców . Niegdyś tern wsi zamieszkiwali bartnicy pruscy. W 1871 r. obszar Muntowskiego Ostrowia włączono do Muntowa. Wieś natomiast podzielono na Stare, Nowe i Małe Muntowo . W wyniku procesu separacji gruntów powstała kilka koloni:Wola Muntowska (Muntowenwolla), Zielonka Muntowska (Grunwiese), Piotrówka (Petersberg) i Pełkowo (Pelkshof). Centralna część wsi uformowała się w północnym krańcu jeziora Juksty. Drogę między Muntowem a Mrągowem położono w 1887 r. W 1907 r. na terenie wsi istniał folwark Muntowska Góra, którego właścicielem był Otto Neubacher a następnie Hoenig. Zajmowano się w nim przede wszystkim hodowlą bydła. W 1935 r. istniała tutaj jednoklasowa szkoła. W 1939 r. funkcjonowało w Muntowie 59 gospodarstw domowych a w tym 24 rolniczych. Muntowo przyjęło kształt półkolisty nad Jeziorem Juksty.  
+
Nazwa miejscowości jest pochodzenia pruskiego od imienia „Monte”. W okresie funkcjonowania Muntowa używano też nazw: Mentowen, Montow, Montaw, Muntau. Wiadomo, że wieś istniała już w 1422 r. Natomiast w 1437 r. prokurator z Szestna - Mikołaj Gorlitz przesiedlił  na teren dzisiejszej wsi część chłopów z [[Kiersztanowo| Kiersztanowa]]. Otrzymał na to zgodę od wielkiego mistrza Pawła von Rusdorfa. Osadnikami byli Polacy. Muntowo położone było na 40 łanach. Tylko 2 łany sołeckie były wolne od czynszu. Ponadto mieszkańcy wsi mieli uczestniczyć wedle możliwości w łowach, sianokosach oraz służyć w młynie w [[Mrągowo |Mrągowie]]. W 1451 r. sołtysem został Blasie. Dodatkowo niektórzy chłopi trudnili się bartnictwem. W wyniku przywileju z 1482 r. wydanego przez prokuratora [[Szestno |Szestna]] Otto von Drauschwitza, bartnicy mogli hodować pszczoły w puszczy należącej do zakonu, polować i łowić ryby na własne potrzeby. Musieli jednak uiszczać za to 3 rączki miodu. Nadwyżkę zaś należało sprzedawać na zamek w [[Szestno |Szestnie]]. Za beczkę miodu mogli pobierać 2,5 grzywny a za wosk według własnej woli. W 1536 r. mieszkańcami wsi byli zarówno Polacy jak i Niemcy. W 1543 r. wdowa po sołtysie Pawle - Anna, sprzedała 2 łany sołeckie za 30 grzywien Michałowi Skrodzkiemu (Schrotzke). Michał zaś odsprzedał je Stanisławowi Popielcowi i Wiesnie. W 1550 r. sołectwo muntowskie kupił Michał Zarzecki i Stanisław (Stanick) Jadamow. W tym samym roku książę Albrecht zwiększył liczbę łanów sołeckich z 2 do 4. Michał Zarzycki nabył również Muntowskie Ostrowie (Muntowenwerder), między [[Jezioro Juksty |Jeziorem Juksty]] a małym [[Jeziorko Muntynk |Jeziorkiem Muntynkiem]]. W 1536 r. mieszkali tu Polacy i Niemcy. Pod koniec XVII w. mieszkańcami wsi Muntowo byli wyłącznie Polacy. W XVIII w. powstała tutaj szkoła. W I poł. XIX w. uczyły się w niej, po polsku, również dzieci ze [[Śniadowo |Śniadowa]]. Nauczycielem był wówczas [[Fryderyk Śniarewski]]. W XIX w. liczba mieszkańców sukcesywnie rosła. W 1785 r. były tu 22 dymy, w 1815 r. – 36, w 1838 r. – 29 . W 1815 r. we wsi mieszkało 188 osób, w 1838 r. – 214, w 1939 r. – 260. W 1856 r. w Muntowie Starym i Nowym było po 83 mieszkańców . Niegdyś tern wsi zamieszkiwali bartnicy pruscy. W 1871 r. obszar Muntowskiego Ostrowia włączono do Muntowa. Wieś natomiast podzielono na Stare, Nowe i Małe Muntowo . W wyniku procesu separacji gruntów powstała kilka koloni:Wola Muntowska (Muntowenwolla), Zielonka Muntowska (Grunwiese), Piotrówka (Petersberg) i Pełkowo (Pelkshof). Centralna część wsi uformowała się w północnym krańcu [[Jezioro Juksty |Jeziora Juksty]]. Drogę między Muntowem a[[Mrągowo |Mrągowem]] położono w 1887 r. W 1907 r. na terenie wsi istniał folwark Muntowska Góra, którego właścicielem był Otto Neubacher a następnie Hoenig. Zajmowano się w nim przede wszystkim hodowlą bydła. W 1935 r. istniała tutaj jednoklasowa szkoła. W 1939 r. funkcjonowało w Muntowie 59 gospodarstw domowych a w tym 24 rolniczych. Muntowo przyjęło kształt półkolisty nad [[Jezioro Juksty| Jeziorem Juksty]].  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
Na kartach historii wsi zapisał się prokurator z Szestna - Mikołaj Gorlitz.
 
<br/>
 
  
 +
Na kartach historii wsi zapisał się prokurator z [[Szestno |Szestna]] -[[ Mikołaj Gorlitz]].
  
 +
<br/>
  
=== Zabytki: ===
 
Na terenie miejscowości znajdują się dwa pomniki przyrody: największe głazy narzutowe byłego powiatu mrągowskiego, tzw. „Bliźniaki”.
 
 
 
<br/>
 
  
 
=== Bibliografia: ===
 
=== Bibliografia: ===
Linia 70: Linia 65:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat mrągowski]][[Kategoria:Gmina Mrągowo]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:34, 21 wrz 2013 (CEST)
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:34, 21 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 20:18, 25 paź 2013

Muntowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat mrągowski
Gmina Mrągowo
Sołectwo Muntowo
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NMR
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Muntowo
Muntowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Muntowo
Muntowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Muntowo (niem. Muntowen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).


Charakterystyka fizjograficzna

Wieś znajduje się nad Jeziorem Juksty.

Dzieje miejscowości

Nazwa miejscowości jest pochodzenia pruskiego od imienia „Monte”. W okresie funkcjonowania Muntowa używano też nazw: Mentowen, Montow, Montaw, Muntau. Wiadomo, że wieś istniała już w 1422 r. Natomiast w 1437 r. prokurator z Szestna - Mikołaj Gorlitz przesiedlił na teren dzisiejszej wsi część chłopów z Kiersztanowa. Otrzymał na to zgodę od wielkiego mistrza Pawła von Rusdorfa. Osadnikami byli Polacy. Muntowo położone było na 40 łanach. Tylko 2 łany sołeckie były wolne od czynszu. Ponadto mieszkańcy wsi mieli uczestniczyć wedle możliwości w łowach, sianokosach oraz służyć w młynie w Mrągowie. W 1451 r. sołtysem został Blasie. Dodatkowo niektórzy chłopi trudnili się bartnictwem. W wyniku przywileju z 1482 r. wydanego przez prokuratora Szestna Otto von Drauschwitza, bartnicy mogli hodować pszczoły w puszczy należącej do zakonu, polować i łowić ryby na własne potrzeby. Musieli jednak uiszczać za to 3 rączki miodu. Nadwyżkę zaś należało sprzedawać na zamek w Szestnie. Za beczkę miodu mogli pobierać 2,5 grzywny a za wosk według własnej woli. W 1536 r. mieszkańcami wsi byli zarówno Polacy jak i Niemcy. W 1543 r. wdowa po sołtysie Pawle - Anna, sprzedała 2 łany sołeckie za 30 grzywien Michałowi Skrodzkiemu (Schrotzke). Michał zaś odsprzedał je Stanisławowi Popielcowi i Wiesnie. W 1550 r. sołectwo muntowskie kupił Michał Zarzecki i Stanisław (Stanick) Jadamow. W tym samym roku książę Albrecht zwiększył liczbę łanów sołeckich z 2 do 4. Michał Zarzycki nabył również Muntowskie Ostrowie (Muntowenwerder), między Jeziorem Juksty a małym Jeziorkiem Muntynkiem. W 1536 r. mieszkali tu Polacy i Niemcy. Pod koniec XVII w. mieszkańcami wsi Muntowo byli wyłącznie Polacy. W XVIII w. powstała tutaj szkoła. W I poł. XIX w. uczyły się w niej, po polsku, również dzieci ze Śniadowa. Nauczycielem był wówczas Fryderyk Śniarewski. W XIX w. liczba mieszkańców sukcesywnie rosła. W 1785 r. były tu 22 dymy, w 1815 r. – 36, w 1838 r. – 29 . W 1815 r. we wsi mieszkało 188 osób, w 1838 r. – 214, w 1939 r. – 260. W 1856 r. w Muntowie Starym i Nowym było po 83 mieszkańców . Niegdyś tern wsi zamieszkiwali bartnicy pruscy. W 1871 r. obszar Muntowskiego Ostrowia włączono do Muntowa. Wieś natomiast podzielono na Stare, Nowe i Małe Muntowo . W wyniku procesu separacji gruntów powstała kilka koloni:Wola Muntowska (Muntowenwolla), Zielonka Muntowska (Grunwiese), Piotrówka (Petersberg) i Pełkowo (Pelkshof). Centralna część wsi uformowała się w północnym krańcu Jeziora Juksty. Drogę między Muntowem aMrągowem położono w 1887 r. W 1907 r. na terenie wsi istniał folwark Muntowska Góra, którego właścicielem był Otto Neubacher a następnie Hoenig. Zajmowano się w nim przede wszystkim hodowlą bydła. W 1935 r. istniała tutaj jednoklasowa szkoła. W 1939 r. funkcjonowało w Muntowie 59 gospodarstw domowych a w tym 24 rolniczych. Muntowo przyjęło kształt półkolisty nad Jeziorem Juksty.


Ludzie związani z miejscowością:

Na kartach historii wsi zapisał się prokurator z Szestna -Mikołaj Gorlitz.



Bibliografia:

Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.

http://www.it.mragowo.pl/media/art/707/file/historia.pdf, 12.09.2013.


Zobacz też

www.mragowo.wm.pl


Kinlis (dyskusja) 11:34, 21 wrz 2013 (CEST)