Radziejewo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 58: Linia 58:
  
 
1939 - 545 osób, 121 gospodarstw domowych
 
1939 - 545 osób, 121 gospodarstw domowych
 +
<br/>
  
 +
== Religia ==
 +
We wsi znajduje się siedziba [[Parafia pw. św. Antoniego w Radziejewie |parafii rzymskokatolickiej pw. św. Antoniego]].
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 15:13, 19 sie 2014

Radziejewo

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat braniewski
Gmina Pieniężno
Liczba ludności (2010) 251[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Radziejewo
Radziejewo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Radziejewo
Radziejewo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Radziejewo (niem. Sonnwalde) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Pieniężno. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 251 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Kazimierz Gołębiewski[2].


Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, w południowo-zachodniej części Wzniesień Górowskich, 6 km na południowy zachód od Pieniężna i 14 km na północny wschód od Ornety, przy granicy z powiatem lidzbarskim.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona w 1326 roku (przywilej lokacyjny z dnia 1 marca) na 70 łanach lasu. Cztery łany przeznaczono dla kościoła, a siedem dla sołtysa. Zasadźcą wsi był Bernard Schonewald, od którego pochodzi niemiecka nazwa miejscowości. Osadnikom przyznano zaledwie dwuletnią wolniznę. Na skutek wojen polsko-krzyżackich w XV wieku opustoszała sąsiednia pruska wieś Cabe i jej obszar włączono do Radziejewa. Z kolei na początku następnego stulecia w wyniku ostatniej wojny z Zakonem całkowicie zniszczone zostało samo Radziejewo; wszystkie łany ziemi były wówczas opuszczone. Pod koniec XVI wieku założono tu karczmę. W połowie XVII wieku wieś obejmowała 66 łanów, z których siedem należało do trzech sołtysów, a na pozostałych gospodarowało 21 chłopów.

Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 34 osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle, a 19 - w handlu i komunikacji.


Liczba mieszkańców i gospodarstw

1783 - 49 gospodarstw rolnych

1820 - 320 osób, 47 gospodarstw rolnych

1857 - 535 osób

1905 - 531 osób

1933 - 570 osób

1939 - 545 osób, 121 gospodarstw domowych

Religia

We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej pw. św. Antoniego.

Zabytki

  • Częściowo zachowany średniowieczny układ ruralistyczny
  • Kościół barokowy z elementami gotyckimi
  • Cmentarz przykościelny
  • kapliczki warmińskie z przełomu XIX i XX w.


Bibliografia

  1. Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  4. Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Gminna ewidencja zabytków w: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Pieniężno, załącznik nr 1 [data dostępu: 12.11.2013]
  6. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  7. Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy