Rezerwat Dębowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
|    nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dębowo
 
|    nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dębowo
 
|            zdjęcie= debowo.jpeg
 
|            zdjęcie= debowo.jpeg
|      opis_zdjęcia= Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska
+
|      opis_zdjęcia= Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska.<br>Fot. Dariusz Kubiak.
 
|  rodzaj_rezerwatu= leśny  
 
|  rodzaj_rezerwatu= leśny  
 
|charakter_rezerwatu=  
 
|charakter_rezerwatu=  
Linia 18: Linia 18:
 
'''Rezerwat przyrody Dębowo''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 20 listopada 1954 r. ("Monitor Polski", nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, obejmujący obszar 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Położony jest w gminie [[Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Biskupiec]].
 
'''Rezerwat przyrody Dębowo''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 20 listopada 1954 r. ("Monitor Polski", nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, obejmujący obszar 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Położony jest w gminie [[Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Biskupiec]].
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 +
 
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ==
 
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ==
 
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
 
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
Linia 31: Linia 32:
 
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 gatunków krzewów i 13 gatunków mszaków.  
 
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 gatunków krzewów i 13 gatunków mszaków.  
  
Wśród osobliwości florystycznych rezerwatu znajduje się: [[czerniec gronkowy]] (''Actaea spicata''), [[przetacznik górski]] (''Veronica montana''), [[podkolan zielonawy]] (''Plathanthera chlorantha''), [[wawrzynek wilczełyko]] (''Daphne mezereum''), [[widłak jałowcowaty]] (''Lycopodium annotinum'') i [[bluszcz pospolity]] (''Herdera helix'').  
+
Wśród osobliwości florystycznych rezerwatu znajduje się: [[czerniec gronkowy]] (''Actaea spicata''), [[przetacznik górski]] (''Veronica montana''), [[podkolan zielonawy]] (''Plathanthera chlorantha''), [[wawrzynek wilczełyko]] (''Daphne mezereum''), [[widłak jałowcowaty]] (''Lycopodium annotinum'') i bluszcz pospolity (''Herdera helix'').  
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 41: Linia 42:
 
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".  
 
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 +
==Galeria zdjęć==
 +
<gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left">
 +
File: debowo_rp_w.png|<center>Rezerwat Dębowo
 +
File: debowo_rp_g.png|<center>Rezerwat Dębowo
 +
</gallery>
 +
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
 
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014]
 
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014]
Linia 52: Linia 60:
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Rezerwaty przyrody]]
 
[[Kategoria: Rezerwaty przyrody]]
[[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria: Grzyby Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria: Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 
 
[[Kategoria: powiat olsztyński]]
 
[[Kategoria: powiat olsztyński]]
 
[[Kategoria: Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)]]
 
[[Kategoria: Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)]]

Aktualna wersja na dzień 13:34, 20 mar 2015

Rezerwat przyrody Dębowo

{{{Opis_zdjęcia}}}
Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska.
Fot. Dariusz Kubiak.
Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1954 r.
Powierzchnia 24,72 ha ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Dębowo – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 20 listopada 1954 r. ("Monitor Polski", nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, obejmujący obszar 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Położony jest w gminie Biskupiec.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).

Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej (Betuletum pubescentis), borealna świerczyna na torfie (Sphagno girgensohni-Piccetum), ols porzeczkowy (Ribeso nigri-Alnetum) oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego (Fraxino-Alnetum).

Zwierzęta

W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dzika, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków zaobserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.

Rośliny

Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 gatunków krzewów i 13 gatunków mszaków.

Wśród osobliwości florystycznych rezerwatu znajduje się: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz pospolity (Herdera helix).

Grzyby

Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadką soplówkę bukową (Hericium coralloides), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej czerwonej liście w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto ściśle chronione gatunki porostów zagrożonych wymarciem w kraju – tarczownica pogięta (Parmelia submontana) i nibypłucnik (Cetrelia cetrarioides).

Ciekawostki

Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".

Galeria zdjęć

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo [22.04.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo", [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.