Rezerwat Dębowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Grzyby) |
|||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| sekundE= 00 | | sekundE= 00 | ||
}} | }} | ||
| − | '''Rezerwat przyrody Dębowo''' – rezerwat utworzony na mocy | + | '''Rezerwat przyrody Dębowo''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P., nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, utworzony na obszarze 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | == Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | ||
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m). | Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m). | ||
| − | Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (''Melico-Fagetum''). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej ''Betuletum pubescentis'', borealna świerczyna na torfie ''Sphagno girgensohni-Piccetum'', ols porzeczkowy ''Ribeso nigri- | + | Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (''Melico-Fagetum''). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej ''Betuletum pubescentis'', borealna świerczyna na torfie ''Sphagno girgensohni-Piccetum'', ols porzeczkowy ''Ribeso nigri-Alnetum'' oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego ''Fraxino-Alnetum''. |
<br/> | <br/> | ||
== Zwierzęta == | == Zwierzęta == | ||
| − | W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, | + | W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, [[jaszczurka zwinka|jaszczurki zwinki]], [[padalec|padalca]]. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dzika, zająca, wiewiórkę i [[Kuna|kunę]]. Spośród ptaków zaobserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza. |
<br/> | <br/> | ||
== Rośliny == | == Rośliny == | ||
| − | Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów | + | Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 gatunków krzewów i 13 gatunków mszaków. |
| − | Do osobliwości florystycznych rezerwatu można | + | Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zaliczyć: [[czerniec gronkowy]] (''Actaea spicata''), [[przetacznik górski]] (''Veronica montana''), [[podkolan zielonawy]] (''Plathanthera chlorantha''), [[wawrzynek wilczełyko]] (''Daphne mezereum''), [[widłak jałowcowaty]] (''Lycopodium annotinum'') i [[bluszcz pospolity]] (''Herdera helix''). |
<br/> | <br/> | ||
== Grzyby == | == Grzyby == | ||
| − | Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano | + | Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadką [[soplówka bukowa|soplówkę bukową]] (''Hericium coralloides''), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej czerwonej liście w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto zagrożone wymarciem w kraju, ściśle chronione gatunki porostów – [[tarczownica pogięta]] (''Parmelia submontana'') i [[nibypłucnik]] ''Cetrelia cetrarioides''. |
<br/> | <br/> | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
| − | Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda | + | Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste". |
<br/> | <br/> | ||
| − | == Zobacz | + | == Zobacz też == |
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014] | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Olsztyn 1999. | Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Olsztyn 1999. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | ''Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo"'', [w:] Rozporządzenie | + | ''Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo"'', [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 11:30, 30 lip 2014
| Rezerwat przyrody Dębowo | |
| | |
 Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1954 r. |
| Powierzchnia | 24,72 ha ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Dębowo | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Dębowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Dębowo – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P., nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, utworzony na obszarze 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej Betuletum pubescentis, borealna świerczyna na torfie Sphagno girgensohni-Piccetum, ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego Fraxino-Alnetum.
Zwierzęta
W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dzika, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków zaobserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.
Rośliny
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 gatunków krzewów i 13 gatunków mszaków.
Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zaliczyć: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz pospolity (Herdera helix).
Grzyby
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadką soplówkę bukową (Hericium coralloides), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej czerwonej liście w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto zagrożone wymarciem w kraju, ściśle chronione gatunki porostów – tarczownica pogięta (Parmelia submontana) i nibypłucnik Cetrelia cetrarioides.
Ciekawostki
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo [22.04.2014]
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo", [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
