Rezerwat Dębowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 18: | Linia 18: | ||
'''Rezerwat przyrody Dębowo''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 20 listopada 1954 r. ("Monitor Polski", nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, obejmujący obszar 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Położony jest w gminie [[Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Biskupiec]]. | '''Rezerwat przyrody Dębowo''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 20 listopada 1954 r. ("Monitor Polski", nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, obejmujący obszar 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Położony jest w gminie [[Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Biskupiec]]. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | + | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | == Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | ||
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m). | Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m). | ||
| Linia 45: | Linia 42: | ||
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste". | Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste". | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | ==Galeria zdjęć== | ||
| + | <gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left"> | ||
| + | File: debowo_rp_w.png|<center>Rezerwat Dębowo | ||
| + | File: debowo_rp_g.png|<center>Rezerwat Dębowo | ||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014] | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014] | ||
Wersja z 09:36, 11 mar 2015
| Rezerwat przyrody Dębowo | |
| | |
 Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska. Fot. Dariusz Kubiak. | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1954 r. |
| Powierzchnia | 24,72 ha ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Dębowo | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Dębowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Dębowo – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 20 listopada 1954 r. ("Monitor Polski", nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, obejmujący obszar 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Położony jest w gminie Biskupiec.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej (Betuletum pubescentis), borealna świerczyna na torfie (Sphagno girgensohni-Piccetum), ols porzeczkowy (Ribeso nigri-Alnetum) oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego (Fraxino-Alnetum).
Zwierzęta
W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dzika, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków zaobserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.
Rośliny
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 gatunków krzewów i 13 gatunków mszaków.
Wśród osobliwości florystycznych rezerwatu znajduje się: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz pospolity (Herdera helix).
Grzyby
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadką soplówkę bukową (Hericium coralloides), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej czerwonej liście w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto ściśle chronione gatunki porostów zagrożonych wymarciem w kraju – tarczownica pogięta (Parmelia submontana) i nibypłucnik (Cetrelia cetrarioides).
Ciekawostki
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".
Galeria zdjęć
Rezerwat Dębowo 
Rezerwat Dębowo
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo [22.04.2014]
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo", [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
