Wroniec widlasty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Ciekawostki)
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = wroniec.jpg
 
  |grafika = wroniec.jpg
  |podpis grafiki = Wroniec widlasty  
+
  |podpis grafiki = Wroniec widlasty.<br>Fot. Dariusz Kubiak.
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 18: Linia 18:
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Lista synonimów = ''Lycopodium selago'' L.}}
 
  |Lista synonimów = ''Lycopodium selago'' L.}}
<br/>
 
 
 
'''Wroniec widlasty''', widłak wroniec (''Huperzia selago'' (L.) Bernh. ex Schrank.) – gatunek rośliny zaliczany do rodziny widłakowatych (''Lycopodiaceae'').
 
'''Wroniec widlasty''', widłak wroniec (''Huperzia selago'' (L.) Bernh. ex Schrank.) – gatunek rośliny zaliczany do rodziny widłakowatych (''Lycopodiaceae'').
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 +
== Morfologia ==
 +
Wroniec widlasty jest rośliną wieloletnią o wysokości 5–15 cm. Łodyga jest wzniesiona, widlasto rozgałęziająca się (rozgałęzienia są równej wysokości). Liście równowąskolancetowate, ostro zakończone, całobrzegie lub drobno piłkowane, bez włosków, długości 4–8 mm, ustawione skrętolegle w 8 szeregach na pędach i zwykle odstające od nich.
  
 
+
Gatunek ten nie wytwarza kłosa zarodnionośnego. Zarodnie powstają w kątach liści zarodnionośnych, tzw. sporofili. Są one bardzo podobne do liści płonnych. Zarodnie mają nerkowaty kształt i po dojrzeniu pękają od góry, wysypując zarodniki, które dojrzewają od lipca do września. Roślina ta niekiedy rozmnaża się również wegetatywnie za pomocą rozmnóżek.
=== Morfologia ===
 
 
 
 
 
Roślina wieloletnia, wysokości 5-15 cm. Łodyga wzniesiona, widlasto rozgałęziająca się, rozgałęzienia równej wysokości. Liście równowąskolancetowate, ostro zakończone, całobrzegie, lub drobno piłkowane, bez włosków. Długość 4–8 mm, ustawione skrętolegle w 8 szeregach na pędach i zwykle odstające od nich. Gatunek ten nie wytwarza kłosa zarodnionośnego. Zarodnie powstają w kątach liści zarodnionośnych, tzw. sporofili. Są one bardzo podobne do liści płonnych. Zarodnie mają nerkowaty kształt i po dojrzeniu pękają od góry, wysypując zarodniki. Zarodniki dojrzewają od lipca do września. Roślina ta niekiedy rozmnaża się również wegetatywnie za pomocą rozmnóżek.
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 +
Występuje na rozległych obszarach Europy, Ameryki Północnej oraz w Japonii. W Polsce spotykany częściej w górach, na niżu jest rzadki. Rośnie wśród skał, na wolnych miejscach wśród kosodrzewiny, na halach, na niżu w cienistych lasach. W Tatrach występuje od regla dolnego aż po najwyższe szczyty, w Sudetach sięga po 1590 m n.p.m. Unika podłoża wapiennego.
  
 +
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] wroniec widlasty występuje m.in. w [[Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego|Parku Krajobrazowym Pojezierza Iławskiego]], rezerwatach [[Rezerwat Czarnówko| Czarnówko]] i [[Rezerwat Uroczysko Kramnik|Uroczysko Kramnik]] oraz w [[Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej|Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej]].
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
+
== Wartość użytkowa ==
 
+
Gatunek objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową i umieszczony na czerwonej liście w grupie gatunków narażonych na wyginięcie na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania (kategoria zagrożenia V). W górach nie jest zagrożony, większa część jego stanowisk znajduje się w górskich parkach narodowych, jedynie niektóre jego stanowiska na niżu są zagrożone w wyniku eksploatacji lasu.
 
 
Widłak wroniec występuje na rozległych obszarach Europy, Ameryki Północnej oraz w Japonii. W Polsce częściej w górach, na niżu jest rzadki.
 
Występuje w górach rośnie wśród skał, na wolnych miejscach wśród kosodrzewiny, na halach, na niżu w cienistych lasach. W Tatrach występuje od regla dolnego aż po najwyższe szczyty Tatr, w Sudetach sięga po 1590 m n.p.m. Unika podłoża wapiennego.
 
<br/>
 
 
 
 
 
=== Wartość użytkowa ===
 
 
 
 
 
Gatunek objęty w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczony na "Czerwonej Liście" w grupie gatunków narażonych na wyginięcie na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania (kategoria zagrożenia V). W górach nie jest zagrożony, większa część jego stanowisk znajduje się w górskich parkach narodowych, jedynie niektóre jego stanowiska na niżu są zagrożone w wyniku eksploatacji lasu.
 
 
   
 
   
Roślina trująca i lecznicza. Zawiera trujące alkaloidy annotynę i likopodynę.
+
Roślina trująca i lecznicza. Zawiera trujące alkaloidy: annotynę i likopodynę.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
== Ciekawostki ==
=== Ciekawostki ===
 
 
 
 
 
 
Zarodniki widłaków zawierają łatwopalne olejki eteryczne.  
 
Zarodniki widłaków zawierają łatwopalne olejki eteryczne.  
  
Wyrastające z zarodników widłaków podziemne, bezzieleniowe przedrośla żyją w symbiozie grzybem mykoryzowym (mykoryza endotroficzna).  
+
Wyrastające z zarodników widłaków podziemne, bezzieleniowe przedrośla żyją w symbiozie z grzybem mykoryzowym (mykoryza endotroficzna).  
 
 
Na Warmii i Mazurach wroniec widlasty występuję m.in. w [[Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego|Parku Krajobrazowym Pojezierza Iławskiego]] oraz w [[Rezerwat Czarnówko|rezerwacie "Czarnówko"]] i [[Rezerwat Uroczysko Kramnik|Uroczysko Kramnik]], w [[Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej|Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej]].
 
<br/>
 
  
 +
== Zobacz też ==
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Wroniec_widlasty pl.wikipedia.org, Wroniec widlasty] [13.05.2014]<br/>
 +
[http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/pojezierzailawskiego/dolne_menu-przyroda-szata_roslinna.html parkikrajobrazowewarmiimazur.pl] [13.05.2014]
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 +
Wójciak Hanna, ''Porosty, mszaki, paprotniki. Flora Polski'', Warszawa 2003.<br/>
 +
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/>
  
  
K. Zarzycki, Z. Szeląg: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
+
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]][[Kategoria:Rośliny chronione]]
 
 
H. Wójciak: ''Porosty, mszaki, paprotniki. Flora Polski''. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa: 2003.
 
<br/>
 
 
 
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
 
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wroniec_widlasty
 
 
 
http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/pojezierzailawskiego/dolne_menu-przyroda-szata_roslinna.html
 
<br/>
 
 
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny chronione]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]]
 

Aktualna wersja na dzień 13:21, 13 mar 2015

Wroniec widlasty

Daphne mezereum
(L.) Bernh. ex Schrank.
Wroniec widlasty.Fot. Dariusz Kubiak.
Wroniec widlasty.
Fot. Dariusz Kubiak.
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada widłaki
Klasa widłaki jednakozarodnikowe
Rząd widłakowce
Rodzina widłakowate
Rodzaj wroniec
Gatunek wroniec widlasty
Synonimy
Lycopodium selago L.

Wroniec widlasty, widłak wroniec (Huperzia selago (L.) Bernh. ex Schrank.) – gatunek rośliny zaliczany do rodziny widłakowatych (Lycopodiaceae).

Morfologia

Wroniec widlasty jest rośliną wieloletnią o wysokości 5–15 cm. Łodyga jest wzniesiona, widlasto rozgałęziająca się (rozgałęzienia są równej wysokości). Liście równowąskolancetowate, ostro zakończone, całobrzegie lub drobno piłkowane, bez włosków, długości 4–8 mm, ustawione skrętolegle w 8 szeregach na pędach i zwykle odstające od nich.

Gatunek ten nie wytwarza kłosa zarodnionośnego. Zarodnie powstają w kątach liści zarodnionośnych, tzw. sporofili. Są one bardzo podobne do liści płonnych. Zarodnie mają nerkowaty kształt i po dojrzeniu pękają od góry, wysypując zarodniki, które dojrzewają od lipca do września. Roślina ta niekiedy rozmnaża się również wegetatywnie za pomocą rozmnóżek.

Rozmieszczenie i ekologia

Występuje na rozległych obszarach Europy, Ameryki Północnej oraz w Japonii. W Polsce spotykany częściej w górach, na niżu jest rzadki. Rośnie wśród skał, na wolnych miejscach wśród kosodrzewiny, na halach, na niżu w cienistych lasach. W Tatrach występuje od regla dolnego aż po najwyższe szczyty, w Sudetach sięga po 1590 m n.p.m. Unika podłoża wapiennego.

Na Warmii i Mazurach wroniec widlasty występuje m.in. w Parku Krajobrazowym Pojezierza Iławskiego, rezerwatach Czarnówko i Uroczysko Kramnik oraz w Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej.

Wartość użytkowa

Gatunek objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową i umieszczony na czerwonej liście w grupie gatunków narażonych na wyginięcie na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania (kategoria zagrożenia V). W górach nie jest zagrożony, większa część jego stanowisk znajduje się w górskich parkach narodowych, jedynie niektóre jego stanowiska na niżu są zagrożone w wyniku eksploatacji lasu.

Roślina trująca i lecznicza. Zawiera trujące alkaloidy: annotynę i likopodynę.

Ciekawostki

Zarodniki widłaków zawierają łatwopalne olejki eteryczne.

Wyrastające z zarodników widłaków podziemne, bezzieleniowe przedrośla żyją w symbiozie z grzybem mykoryzowym (mykoryza endotroficzna).

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Wroniec widlasty [13.05.2014]
parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [13.05.2014]

Bibliografia

Wójciak Hanna, Porosty, mszaki, paprotniki. Flora Polski, Warszawa 2003.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.