Jerzy Teschner

Jerzy Teschner
Data urodzenia	ok. 1636 r.
Data i miejsce śmierci	23 (lub 24) kwietnia 1707 r. Dobre Miasto

Jerzy Ignacy Teschner (ur. ok. 1636 r. – zm. 23 (lub 24) kwietnia 1707 r. w Dobrym Mieście) – duchowny rzymskokatolicki, kanonik kapituły dobromiejskiej.

Życiorys

Urodził się około 1636 r., najprawdopodobniej na Warmii. Został ochrzczony 30 marca 1636 r. w Reszlu, który to fakt niektórzy badacze interpretują jako datę urodzin. Zmarł w Dobrym Mieście, gdzie został pochowany. Jego bratem był Michał Teschner, proboszcz w Plutach.

Szkoła i wykształcenie

W 1651 r. rozpoczął naukę w gimnazjum jezuickim w Reszlu. 28 sierpnia wstąpił do Alumnatu Papieskiego w Braniewie. W grudniu 1664 r. otrzymał święcenia kapłańskie.

Działalność

29 kwietnia 1665 r. został wikariuszem przy parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Reszlu. W 1676 (lub 1680) r. został mianowany proboszczem w Unikowie (podlegała mu również filia w Rynie Reszelskim).

1 marca 1685 r. z rąk biskupa Michała Radziejowskiego otrzymał inwesturę na dziekana kapituły dobromiejskiej. Niedługo później, bo 12 marca tego samego roku, został mianowany dziekanem kapituły i jednocześnie proboszczem dobromiejskim. 18 listopada 1687 r. otrzymał przywilej błogosławienia szat i przedmiotów liturgicznych. 7 grudnia 1701 r. objął funkcję prepozyta kapituły w Dobrym Mieście.

8 grudnia 1702 r. Jerzy Teschner został prepozytem kapituły kolegiackiej, a zarazem proboszczem parafii w Głotowie. Oba te urzędy sprawował do śmierci.

Działalność społeczna

Na mocy testamentu ufundował czwartą wikarię w Dobrym Mieście dla księdza z Reszla. Przekazał również obrazy i przedmioty kultu. W 1693 r., wraz z biskupem Janem Zbąskim ufundował ambonę do bazyliki w Dobrym Mieście.

Aktywnie włączał się w pomoc potrzebującym. W 1704 r. z własnych funduszy wspierał mieszkańców Cerkiewnika w usuwaniu zniszczeń wojennych. Trzy lata później przekazał pieniądze na zakup koni.

Ciekawostki

W 1695 r. spisał, najstarszy zachowany do dziś w Polsce, spis ludności parafii Dobre Miasto, tzw. księgę stanu dusz. Dokument ten prowadzony był przez proboszcza wzorcowo i zdradza dużą znajomość własnych parafian. Obejmuje ok. 3 tysiący wiernych.

Bibliografia

Kopiczko Andrzej, Kanonicy dobromiejscy 1521-1771, W: Słownik Biograficzny Kapituły Kolegiackiej w Dobrym Mieście, Olsztyn 1999, s. 108.
Przeracki Jerzy, Piotr Andrzej Kolberg (1657-1727), "Rocznik Dobromiejski", T. 5 (2011) [wyd. 2014], s. 167.
Przeracki Jerzy, Sławni obywatele Dobrego Miasta, "Rocznik Dobromiejski", T. 4 (2010) [wyd. 2011], s. 210.