Dzień św. Katarzyny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{EWiM Obyczaje infobox | {{EWiM Obyczaje infobox | ||
|Nazwa =Dzień św. Katarzyny | |Nazwa =Dzień św. Katarzyny | ||
| − | |zdjecie = | + | |zdjecie = |
| − | |opis zdjecia = | + | |opis zdjecia = |
|dzien = 25 listopada | |dzien = 25 listopada | ||
|typ swieta = katolickie, prawosławne | |typ swieta = katolickie, prawosławne | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| + | ''' Dzień św. Katarzyny''' – obchodzone 25 listopada święto Katarzyny Aleksandryjskiej, męczennicy chrześcijańskiej, patronki młynarzy i kołodziejów. Świętą obrano patronką wielu kościołów na [[Warmia|Warmii]], ale także miast: [[Dobre Miasto|Dobrego Miasta]] i [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]]. W dniu jej święta odbywały się liczne odpusty. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| − | + | == Kult św. Katarzyny na Warmii == | |
| + | Kult św. Katarzyny pojawił się na [[Warmia|Warmii]] w połowie XIII wieku. Relikwie świętej miały znajdować się w malborskiej kaplicy zamkowej. | ||
| − | < | + | 25 listopada we wszystkich pruskich diecezjach nie pracowano. Na obszarze diecezji warmińskiej jej kult obowiązywał w [[Braniewo|Braniewie]], [[Barczewo|Barczewie]], [[Brąswałd|Brąswałdzie]], [[Butryny|Butrynach]], [[Cerkiewnik|Cerkiewniku]], Dzierzgoniu, [[Franknowo|Franknowie]], [[Henrykowo|Henrykowie]], [[Kętrzyn|Kętrzynie]], [[Płoskinia|Płoskini]], [[Reszel|Reszlu]] i [[Wilczkowo|Wilczkowie]]<ref>J. Chłosta,''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009, s. 148</ref>. |
| + | Kult św. Katarzyny rozpropagowała bez wątpienia pochodząca z Braniewa [[Regina Prothmann]] (1552–1613), założycielka zgromadzenia sióstr katarzynek. Jego konwenty działały w Braniewie, Reszlu, Lidzbarku Warmińskim i w [[Orneta|Ornecie]]. | ||
| − | == Zwyczaje | + | ==Zwyczaje== |
| − | + | 25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku tego dnia zawierano również umowy z pastuchami oraz ich pomocnikami. Zgodnie z ludowym zwyczajem nowo osiadły gospodarz zapraszał w tym dniu sąsiadów do miejscowej karczmy i stawiał wszystkim kolejkę piwa lub wódki. | |
| − | |||
| − | 25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | {{Przypisy}} | |
| + | <references/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | |
| − | + | Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002. | |
| − | + | <br/> | |
| − | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] |
Aktualna wersja na dzień 19:07, 17 mar 2015
| Dzień św. Katarzyny | |
| | |
| Dzień | 25 listopada |
| Typ święta | katolickie, prawosławne |
Dzień św. Katarzyny – obchodzone 25 listopada święto Katarzyny Aleksandryjskiej, męczennicy chrześcijańskiej, patronki młynarzy i kołodziejów. Świętą obrano patronką wielu kościołów na Warmii, ale także miast: Dobrego Miasta i Lidzbarka Warmińskiego. W dniu jej święta odbywały się liczne odpusty.
Kult św. Katarzyny na Warmii
Kult św. Katarzyny pojawił się na Warmii w połowie XIII wieku. Relikwie świętej miały znajdować się w malborskiej kaplicy zamkowej.
25 listopada we wszystkich pruskich diecezjach nie pracowano. Na obszarze diecezji warmińskiej jej kult obowiązywał w Braniewie, Barczewie, Brąswałdzie, Butrynach, Cerkiewniku, Dzierzgoniu, Franknowie, Henrykowie, Kętrzynie, Płoskini, Reszlu i Wilczkowie[1].
Kult św. Katarzyny rozpropagowała bez wątpienia pochodząca z Braniewa Regina Prothmann (1552–1613), założycielka zgromadzenia sióstr katarzynek. Jego konwenty działały w Braniewie, Reszlu, Lidzbarku Warmińskim i w Ornecie.
Zwyczaje
25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku tego dnia zawierano również umowy z pastuchami oraz ich pomocnikami. Zgodnie z ludowym zwyczajem nowo osiadły gospodarz zapraszał w tym dniu sąsiadów do miejscowej karczmy i stawiał wszystkim kolejkę piwa lub wódki.
Przypisy
- ↑ J. Chłosta,Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009, s. 148
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
