Dzień św. Katarzyny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna")
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{EWiM Obyczaje infobox
 
{{EWiM Obyczaje infobox
 
  |Nazwa                =Dzień św. Katarzyny
 
  |Nazwa                =Dzień św. Katarzyny
  |zdjecie              = Św. Katarzyna Aleksandryjska.jpg
+
  |zdjecie              =  
  |opis zdjecia          = Św. Katarzyna Aleksandryjska   
+
  |opis zdjecia          =    
 
  |dzien                = 25 listopada
 
  |dzien                = 25 listopada
 
  |typ swieta            = katolickie, prawosławne  
 
  |typ swieta            = katolickie, prawosławne  
Linia 14: Linia 14:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
''' Dzień św. Katarzyny''' – obchodzone 25 listopada święto Katarzyny Aleksandryjskiej, męczennicy chrześcijańskiej, patronki młynarzy i kołodziejów oraz [[Dobre Miasto|Dobrego Miasta]] i [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]].
+
''' Dzień św. Katarzyny''' – obchodzone 25 listopada święto Katarzyny Aleksandryjskiej, męczennicy chrześcijańskiej, patronki młynarzy i kołodziejów. Świętą obrano patronką wielu kościołów na [[Warmia|Warmii]], ale także miast: [[Dobre Miasto|Dobrego Miasta]] i [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]]. W dniu jej święta odbywały się liczne odpusty.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach ==
 
Kult Świętej pojawił się na [[Warmia|Warmii]] w połowie XIII wieku. Relikwie św. Katarzyny miały się znajdować w malborskiej kaplicy zamkowej. 25 listopada we wszystkich pruskich diecezjach nie pracowano. Na obszarze diecezji warmińskiej jej kult obowiązywał w [[Braniewo|Braniewie]], [[Barczewo|Barczewie]], [[Brąswałd|Brąswałdzie]], [[Butryny|Butrynach]], [[Cerkiewnik|Cerkiewniku]], Dzierzgoniu, [[Franknowo|Franknowie]], [[Henrykowo|Henrykowie]], [[Kętrzyn|Kętrzynie]], [[Płoskinia|Płoskini]], [[Reszel|Reszlu]] i [[Wilczkowo|Wilczkowie]]<ref>J. Chłosta,''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009, s. 148</ref>. Kult Świętej rozpropagowała bez wątpienia pochodząca z Braniewa [[Regina Prothmann]] (1552-1613) – założycielka zgromadzenia sióstr katarzynek. Konwenty działały w  Braniewie, Reszlu, Lidzbarku Warmińskim i w [[Orneta|Ornecie]].
 
  
25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku w dniu św. Katarzyny zawierano również umowy z pastuchami oraz ich pomocnikami. Zgodnie z ludowym zwyczajem nowo osiadły gospodarz zapraszał w tym dniu sąsiadów do miejscowej karczmy, stawiając wszystkim kolejkę piwa lub wódki.
+
== Kult św. Katarzyny na Warmii ==
 +
Kult św. Katarzyny pojawił się na [[Warmia|Warmii]] w połowie XIII wieku. Relikwie świętej miały znajdować się w malborskiej kaplicy zamkowej.
 +
 
 +
25 listopada we wszystkich pruskich diecezjach nie pracowano. Na obszarze diecezji warmińskiej jej kult obowiązywał w [[Braniewo|Braniewie]], [[Barczewo|Barczewie]], [[Brąswałd|Brąswałdzie]], [[Butryny|Butrynach]], [[Cerkiewnik|Cerkiewniku]], Dzierzgoniu, [[Franknowo|Franknowie]], [[Henrykowo|Henrykowie]], [[Kętrzyn|Kętrzynie]], [[Płoskinia|Płoskini]], [[Reszel|Reszlu]] i [[Wilczkowo|Wilczkowie]]<ref>J. Chłosta,''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009, s. 148</ref>.
 +
 
 +
Kult św. Katarzyny rozpropagowała bez wątpienia pochodząca z Braniewa [[Regina Prothmann]] (1552–1613), założycielka zgromadzenia sióstr katarzynek. Jego konwenty działały w  Braniewie, Reszlu, Lidzbarku Warmińskim i w [[Orneta|Ornecie]].
 +
 
 +
==Zwyczaje==
 +
25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku tego dnia zawierano również umowy z pastuchami oraz ich pomocnikami. Zgodnie z ludowym zwyczajem nowo osiadły gospodarz zapraszał w tym dniu sąsiadów do miejscowej karczmy i stawiał wszystkim kolejkę piwa lub wódki.
 
<br/>
 
<br/>
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
<references>
+
<references/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/>
 
Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/>
Linia 28: Linia 34:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Wierzenia i Obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i Podania]]
+
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]]

Aktualna wersja na dzień 19:07, 17 mar 2015

Dzień św. Katarzyny

Dzień 25 listopada
Typ święta katolickie, prawosławne

Dzień św. Katarzyny – obchodzone 25 listopada święto Katarzyny Aleksandryjskiej, męczennicy chrześcijańskiej, patronki młynarzy i kołodziejów. Świętą obrano patronką wielu kościołów na Warmii, ale także miast: Dobrego Miasta i Lidzbarka Warmińskiego. W dniu jej święta odbywały się liczne odpusty.

Kult św. Katarzyny na Warmii

Kult św. Katarzyny pojawił się na Warmii w połowie XIII wieku. Relikwie świętej miały znajdować się w malborskiej kaplicy zamkowej.

25 listopada we wszystkich pruskich diecezjach nie pracowano. Na obszarze diecezji warmińskiej jej kult obowiązywał w Braniewie, Barczewie, Brąswałdzie, Butrynach, Cerkiewniku, Dzierzgoniu, Franknowie, Henrykowie, Kętrzynie, Płoskini, Reszlu i Wilczkowie[1].

Kult św. Katarzyny rozpropagowała bez wątpienia pochodząca z Braniewa Regina Prothmann (1552–1613), założycielka zgromadzenia sióstr katarzynek. Jego konwenty działały w Braniewie, Reszlu, Lidzbarku Warmińskim i w Ornecie.

Zwyczaje

25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku tego dnia zawierano również umowy z pastuchami oraz ich pomocnikami. Zgodnie z ludowym zwyczajem nowo osiadły gospodarz zapraszał w tym dniu sąsiadów do miejscowej karczmy i stawiał wszystkim kolejkę piwa lub wódki.

Przypisy

  1. J. Chłosta,Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009, s. 148

Bibliografia

Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.