Rezerwat Boczki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 28 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
|    nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Boczki
 
|    nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Boczki
 
|            zdjęcie= boczki.jpg
 
|            zdjęcie= boczki.jpg
|      opis_zdjęcia= Rezerwat "Boczki" - grąd
+
|      opis_zdjęcia= Rezerwat Boczki grąd.<br>Fot. Dariusz Kubiak.
 
|  rodzaj_rezerwatu= leśny  
 
|  rodzaj_rezerwatu= leśny  
 
|charakter_rezerwatu=  
 
|charakter_rezerwatu=  
|          położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat gołdapski]], [[gmina Dubeninki]]  
+
|          położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat gołdapski]], [[Dubeninki (gmina wiejska)]]  
|              data= 1974
+
|              data= 1974 r.
 
|          kod mapy= PL-WN
 
|          kod mapy= PL-WN
 
|      powierzchnia= 108,8
 
|      powierzchnia= 108,8
Linia 16: Linia 16:
 
  |            sekundE= 00
 
  |            sekundE= 00
 
}}
 
}}
'''Rezerwat przyrody Boczki'''
+
'''Rezerwat przyrody Boczki''' – rezerwat przyrody utworzony w 1974 r. ("Monitor Polski" 1974 r., nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r., nr 150, poz. 1939). Jest to rezerwat leśny obejmujący obszar 108,8 ha i położony w środkowej części [[Puszcza Romincka|Puszczy Rominckiej]], w gminie [[Dubeninki (gmina wiejska)|Dubeninki]]. Utworzono go w celu ochrony dobrze zachowanego fragmentu Puszczy Rominckiej z charakterystycznymi dla niej zbiorowiskami leśnymi.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
  
=== O rezerwacie ===
+
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ==
 +
Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5  m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m n.p.m., występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone płaskie tereny wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m n.p.m.
  
Rezerwat przyrody „Boczki” został utworzony w 1974 roku (MP z 1974 r. Nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 150, poz. 1939). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 108,8 ha. Położony jest w środkowej części Puszczy Rominckiej, w gminie Dubeninki. Rezerwat utworzono w celu ochrony dobrze zachowanego fragmentu Puszczy Rominckiej z charakterystycznymi a niej zbiorowiskami leśnymi.
+
Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: ''Carici elongatae-Alnetum'', ''Tilio-Carpinetum'', ''Fraxino-Alnetum'', ''Circaeo-Alnetum'', ''Vaccinio uliginosi-Pinetum'', ''Myceli-Piceetum'', ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''.
 
<br/>
 
<br/>
 +
== Zwierzęta ==
 +
Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych była podporządkowana urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: [[łoś]], jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest [[żubr]]. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: [[lis]], [[jenot]], [[wydra]], [[wilk]], [[ryś]]. Liczna jest populacja [[bóbr|bobra]]. Ponadto spotkać tu można rzadkiego w tym regionie [[zając bielak|zająca bielaka]]. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące [[Kuna|kuny]] (''Martes martes''), [[borsuk|borsuki]], piżmaki oraz [[Norka|norki]].
  
 
+
Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: [[rybołów|rybołowa]], [[orlik krzykliwy|orlika krzykliwego]], [[bocian czarny|bociana czarnego]], [[żuraw|żurawia]], [[włochatka|włochatkę]], [[dzięcioł białogrzbiety|dzięcioła białogrzbietego]], [[wąsatka|wąsatkę]], [[kania ruda|kanię rudą]], [[kania czarna|kanię czarną]]. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl [[niepylak mnemozyna]].
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ===
 
 
 
 
 
Teren rezerwatu jest silnie zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5  m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m. n.p.m. występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone, płaskie tereny, wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m. n.p.m.
 
 
 
Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: ''Carici elongatae-Alnetum'', ''Tilio-Carpinetum'', ''Fraxino-Alnetum'', ''Circaeo-Alnetum'', ''Vaccinio uliginosi-Pinetum'', ''Myceli-Piceetum'', ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 +
== Rośliny ==
 +
Flora rezerwatu Boczki liczy ponad 200 gatunków, w tym 12 drzew i 11 krzewów. Gatunkami dominującymi w drzewostanach jest: [[lipa drobnolistna|lipa]], klon, jesion, wiąz i [[świerk pospolity|świerk]], natomiast w starych drzewostanach brakuje [[dąb szypułkowy|dębu]] i [[grab pospolity|grabu]], typowych gatunków grądowych.
  
=== Zwierzęta ===
+
Spośród roślin naczyniowych na szczególną uwagę zasługują: [[orlik pospolity]] (''Aquilegia vulgaris''), [[wawrzynek wilczełyko|wawrzynek wilczełyko]] (''Daphne mezereum''), [[Rosiczka okrągłolistna|rosiczka okrągłolistna]] (''Drosera rotundifolia''), [[widłak jałowcowaty]] (''Lycopodium annotinum''), [[Pióropusznik strusi|pióropusznik strusi]] (''Matteucia struthiopteris''), [[gnieźnik leśny]] (''Neottia nidus-avis''), [[Podkolan biały|podkolan biały]] (''Platanthera bifolia''), [[czosnek niedźwiedzi]] (''Allium ursinum''), [[zawilec żółty]] (''Anemone ranunculoides''), [[czermień błotna]] (''Calla palustris''), [[szalej jadowity]] (''Cicuta virosa''), [[Kokorycz pusta|kokorycz pusta]] (''Corydalis cava''), [[Kokorycz pełna|kokorycz pełna]] (''C. solida''), [[żywiec cebulkowy]] (''Dentaria bulbifera''), [[przetacznik górski|przetacznik górski]] (''Veronica montana'').
 
 
Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych był podporządkowany urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: łoś, jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest [[żubr]]. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: lis, jenot, [[wydra]], [[wilk]], [[ryś]]. Liczna jest populacja [[bóbr|bobra]]. Ponadto, spotkać tu można rzadkiego w tym regionie [[zając bielak|zająca bielaka]]. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące tu kuny (''Martes martes''), [[borsuk|borsuki]], piżmaki oraz norki. Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: [[rybołów|rybołowa]], [[orlik krzykliwy|orlika krzykliwego]], [[bocian czarny|bociana czarnego]], [[żuraw|żurawia]], [[włochatka|włochatkę]], [[dzięcioł białogrzbiety|dzięcioła białogrzbietego]], [[wąsatka|wąsatkę]], [[kania ruda|kanię rudą]], [[kania czarna|kanię czarną]]. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl [[niepylak mnemozyna]].
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Ciekawostki ==
 
+
Rezerwat Boczki jest niedostępny dla turystów. Do granic rezerwatu można dotrzeć jedynie na rowerze, przemierzając puszczę wzdłuż zielonego szlaku.
=== Rośliny ===
 
 
 
 
 
Flora rezerwatu "Boczki" liczy ponad 200 gatunków, w tym 12 drzew i 11 krzewów. Spośród roślin naczyniowych na szczególną uwagę zasługują: ''Aquilegia vulgaris'', ''Daphne mezereum'', ''Drosera rotundifolia'', ''Lycopodium annotinum'', ''Matteucia struthiopteris'', ''Neottia nidus-avis'', ''Platanthera bifolia'', ''Allium ursinum'', ''Anemone ranunculoides'', ''Calla palustris'', ''Cicuta virosa'', ''Corydalis cava'', ''C. solida'', ''Dentaria bulbifera'', [[przetacznik górski|''Veronica montana'']].
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 +
==Galeria zdjęć==
 +
<gallery mode=packed widths=200px heights=200px class="left">
 +
File: boczki_rp_w.png|<center>Rezerwat Boczki
 +
File: boczki_rp_g.png|<center>Rezerwat Boczki
 +
</gallery>
  
=== Grzyby ===
+
== Zobacz też ==
 
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Boczki pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Boczki] [22.04.2014]
 
 
Spośród tej grupy organizmów stosunkowo dobrze poznana jest w rezerwacie biota porostów (grzybów zlichenizowanych). Występuje tu liczna grupa gatunków mających status wskaźników niżowych lasów puszczańskich, m.in.: [[granicznik płucnik]] (''Lobaria pulmonaria''), misecznica półkulista (''Pertusaria hemisphaerica''), misecznica wytworna (''Lecanora intumescens''), [[nibypłucnik]] (''Cetrelia olivetorum''), plamica ponura (''Arthonia vinosa''), promianek jodłowy (''Lecanactis abietina''), [[puchlinka ząbkowata]] (''Thelotrema lepadinum''), [[tarczynka dziurkowana]] (''Menegazzia terebrata''), [[złociszek jaskrawy]] (''Chrysothrix candelaris'').
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
[http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/puszczyrominckiej/dolne_menu-ochrona_przyrody-rezerwaty.html parkikrajobrazowewarmiimazur.pl] [22.04.2014]
 
+
<br/>
=== Ciekawostki ===
+
[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/3708,zytkiejmy-matecznik-na-koncu-swiata.html polskaniezwykla.pl] [22.04.2014]
 
 
 
 
Pierwsze żubry wprowadzono do Puszczy Boreckiej w roku 1956. Początkowo były hodowane w ośrodku zamkniętym, od 1962 r. przebywają także na wolności. Obecnie penetrują cały obszar Puszczy Boreckiej. W okolicach rezerwatu "Borki" widywane są często.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Olsztyn 1999.  
 
 
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
 
 
 
''Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody „Boczki”''. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
''Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody "Boczki"'', [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Boczki
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Powiat gołdapski]] [[Kategoria: Dubeninki (gmina wiejska)]]
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: gmina Dubeninki]]
 

Aktualna wersja na dzień 12:32, 20 mar 2015

Rezerwat przyrody Boczki

{{{Opis_zdjęcia}}}
Rezerwat Boczki – grąd.
Fot. Dariusz Kubiak.
Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1974 r.
Powierzchnia 108,8 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Boczki
Rezerwat przyrody Boczki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Boczki
Rezerwat przyrody Boczki
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Boczki – rezerwat przyrody utworzony w 1974 r. ("Monitor Polski" 1974 r., nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r., nr 150, poz. 1939). Jest to rezerwat leśny obejmujący obszar 108,8 ha i położony w środkowej części Puszczy Rominckiej, w gminie Dubeninki. Utworzono go w celu ochrony dobrze zachowanego fragmentu Puszczy Rominckiej z charakterystycznymi dla niej zbiorowiskami leśnymi.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m n.p.m., występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone płaskie tereny wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m n.p.m.

Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: Carici elongatae-Alnetum, Tilio-Carpinetum, Fraxino-Alnetum, Circaeo-Alnetum, Vaccinio uliginosi-Pinetum, Myceli-Piceetum, Sphagno girgensohnii-Piceetum.

Zwierzęta

Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych była podporządkowana urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: łoś, jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest żubr. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: lis, jenot, wydra, wilk, ryś. Liczna jest populacja bobra. Ponadto spotkać tu można rzadkiego w tym regionie zająca bielaka. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące kuny (Martes martes), borsuki, piżmaki oraz norki.

Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, żurawia, włochatkę, dzięcioła białogrzbietego, wąsatkę, kanię rudą, kanię czarną. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl niepylak mnemozyna.

Rośliny

Flora rezerwatu Boczki liczy ponad 200 gatunków, w tym 12 drzew i 11 krzewów. Gatunkami dominującymi w drzewostanach jest: lipa, klon, jesion, wiąz i świerk, natomiast w starych drzewostanach brakuje dębu i grabu, typowych gatunków grądowych.

Spośród roślin naczyniowych na szczególną uwagę zasługują: orlik pospolity (Aquilegia vulgaris), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum), pióropusznik strusi (Matteucia struthiopteris), gnieźnik leśny (Neottia nidus-avis), podkolan biały (Platanthera bifolia), czosnek niedźwiedzi (Allium ursinum), zawilec żółty (Anemone ranunculoides), czermień błotna (Calla palustris), szalej jadowity (Cicuta virosa), kokorycz pusta (Corydalis cava), kokorycz pełna (C. solida), żywiec cebulkowy (Dentaria bulbifera), przetacznik górski (Veronica montana).

Ciekawostki

Rezerwat Boczki jest niedostępny dla turystów. Do granic rezerwatu można dotrzeć jedynie na rowerze, przemierzając puszczę wzdłuż zielonego szlaku.

Galeria zdjęć

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Boczki [22.04.2014]
parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [22.04.2014]
polskaniezwykla.pl [22.04.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody "Boczki", [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.