Buczyniec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
− | + | |nazwa = Buczyniec | |
|herb wsi = | |herb wsi = | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Buczyńca | |dopełniacz wsi = Buczyńca | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Bucyniec.jpg |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Buczyniec. Pochylnia.<br>Źródło: [http://paslek.wm.pl/5606,Pochylnia-Buczyniec-pole-biwakowe.html#axzz3RETRCTMv www.paslek.wm.pl] [01.07.2014] |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
− | ''' Buczyniec''' (niem. ''Buchwalde'') – wieś sołecka położona w [[Województwo | + | ''' Buczyniec''' (niem. ''Buchwalde'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Rychliki (gmina wiejska)|gminie Rychliki]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. Wieś w 2010 roku liczyła 89 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Adrian Bąk]]<ref>[http://www.rychliki.pl/ Gmina Rychliki] [11.06.2014]</ref>. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Linia 35: | Linia 35: | ||
<br/> | <br/> | ||
==Dzieje miejscowości== | ==Dzieje miejscowości== | ||
− | Nazwa osady pochodzi od rzeczownika "Buche" - buk. Miejscowość po raz pierwszy była wzmiankowana w dokumencie z 16 września 1344 roku, dotyczącym darowizny na rzecz elbląskiego [[Szpital Świętego Ducha w Elblągu| Świętego Ducha]]. W opisie granic dóbr lennych w [[Dziśnity|Dziśnitach]] z 1369 roku wspomina się o wspólnych punktach granicznych | + | Nazwa osady pochodzi od rzeczownika "Buche" - buk. Miejscowość po raz pierwszy była wzmiankowana w dokumencie z 16 września 1344 roku, dotyczącym darowizny na rzecz elbląskiego [[Szpital Świętego Ducha w Elblągu| Szpitala Świętego Ducha]]. W opisie granic dóbr lennych w [[Dziśnity|Dziśnitach]] z 1369 roku wspomina się o wspólnych punktach granicznych [[Rychliki|Rychlik]], Dziśnit, [[Lepno|Lepna]] i Buczyńca. |
− | Kolejna | + | Kolejna wzmianka o wsi pochodzi z roku 1619. Buczyniec miał być wówczas zamieszkany przez 7 chłopów. W 1819 roku we wsi znajdowała się karczma, leśniczówka, budynek szkoły z ogrodem. Gospodarzyło 6 chłopów, każdy z nich posiadał po 2 łany. W 1835 roku rozbudowano nową siedzibę leśnictwa z zabudowaniami gospodarczymi. |
− | Budowa [[Kanał Ostródzko–Elbląski|Kanału Elbląskiego]] w latach 1844–1860 przyczyniła się do znacznego ożywienia gospodarczego wsi. W tym okresie w Buczyńcu powstał duży plac wyładunkowy i przystań, zbudowano mieszkania dla dwóch rodzin robotników kanałowych, zaczęła rozwijać się turystyka. Pochylnia szybko stała się ulubionym miejscem wycieczek. 28 kwietnia 1934 roku z udziałem nadburmistrza Elbląga [[Johannes O. H. Woelke|Johannesa O. H. | + | Budowa [[Kanał Ostródzko–Elbląski|Kanału Elbląskiego]] w latach 1844–1860 przyczyniła się do znacznego ożywienia gospodarczego wsi. W tym okresie w Buczyńcu powstał duży plac wyładunkowy i przystań, zbudowano mieszkania dla dwóch rodzin robotników kanałowych, zaczęła rozwijać się turystyka. Pochylnia szybko stała się ulubionym miejscem wycieczek. 28 kwietnia 1934 roku z udziałem nadburmistrza Elbląga [[Johannes O. H. Woelke|Johannesa O. H. Woelke]] władze miejskie oddały do użytku schronisko młodzieżowe i noclegownię dla żeglarzy. Obiekt przekazano w prywatne ręce i w ten sposób powstała tu gospoda, kierowana przez małżeństwo Emila i Gretę Steffen. |
− | W 1945 r. wieś liczyła 142 | + | W 1945 r. wieś liczyła 142 mieszkańców. Od września 1944 roku do Buczyńca napływali uciekinierzy z rejonu [[Gołdap|Gołdapi]] i obecnego Ozierska w Obwodzie Kaliningradzkim. Wojska Armii Czerwonej zajęły wieś 23 stycznia 1945 roku. |
− | Ostatnim niemieckim leśniczym w Buczyńcu był [[Hermann Janzen]], którego syn - [[Robert Janzen|Robert]] | + | Ostatnim niemieckim leśniczym w Buczyńcu był [[Hermann Janzen]], którego syn - [[Robert Janzen|Robert]] jest obecnie pionierem współpracy niemieckiej gminy Meineresen i Rychlik oraz autorem opracowań dotyczących Buczyńca i tutejszych lasów. |
<br/> | <br/> | ||
+ | |||
+ | == Religia == | ||
+ | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach |parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach]]. | ||
+ | |||
+ | == Przyroda == | ||
+ | W pobliżu wsi, na terenie leśnictwa, znajduje się pomnik przyrody - [[Głaz narzutowy w leśnictwie Buczyniec|głaz narzutowy]]. | ||
+ | |||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
− | * | + | *[[Pochylnia w Buczyńcu|pochylnia]]; jedna z pięciu wybudowanych na kanale |
− | + | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | ''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/> | |
− | + | [http://www.rychliki.pl/ Gmina Rychliki] [12.11.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/> | |
− | <br/> | + | [http://www.powiat.elblag.pl/ Strona Starostwa Powiatowego w Elblągu] [01.07.2014] |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | [[Kategoria: Powiat elbląski]] | |
− | + | [[Kategoria: Rychliki (gmina wiejska)]] | |
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] |
+ | [[Kategoria: 1301-1400]] |
Aktualna wersja na dzień 09:56, 27 kwi 2020
Buczyniec | |
| |
Buczyniec. Pochylnia.
Źródło: www.paslek.wm.pl [01.07.2014] | |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | elbląski |
Gmina | Rychliki |
Liczba ludności (2010) | 89 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Buczyniec (niem. Buchwalde) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Wieś w 2010 roku liczyła 89 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Adrian Bąk[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północno–zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej.
Dzieje miejscowości
Nazwa osady pochodzi od rzeczownika "Buche" - buk. Miejscowość po raz pierwszy była wzmiankowana w dokumencie z 16 września 1344 roku, dotyczącym darowizny na rzecz elbląskiego Szpitala Świętego Ducha. W opisie granic dóbr lennych w Dziśnitach z 1369 roku wspomina się o wspólnych punktach granicznych Rychlik, Dziśnit, Lepna i Buczyńca.
Kolejna wzmianka o wsi pochodzi z roku 1619. Buczyniec miał być wówczas zamieszkany przez 7 chłopów. W 1819 roku we wsi znajdowała się karczma, leśniczówka, budynek szkoły z ogrodem. Gospodarzyło 6 chłopów, każdy z nich posiadał po 2 łany. W 1835 roku rozbudowano nową siedzibę leśnictwa z zabudowaniami gospodarczymi.
Budowa Kanału Elbląskiego w latach 1844–1860 przyczyniła się do znacznego ożywienia gospodarczego wsi. W tym okresie w Buczyńcu powstał duży plac wyładunkowy i przystań, zbudowano mieszkania dla dwóch rodzin robotników kanałowych, zaczęła rozwijać się turystyka. Pochylnia szybko stała się ulubionym miejscem wycieczek. 28 kwietnia 1934 roku z udziałem nadburmistrza Elbląga Johannesa O. H. Woelke władze miejskie oddały do użytku schronisko młodzieżowe i noclegownię dla żeglarzy. Obiekt przekazano w prywatne ręce i w ten sposób powstała tu gospoda, kierowana przez małżeństwo Emila i Gretę Steffen.
W 1945 r. wieś liczyła 142 mieszkańców. Od września 1944 roku do Buczyńca napływali uciekinierzy z rejonu Gołdapi i obecnego Ozierska w Obwodzie Kaliningradzkim. Wojska Armii Czerwonej zajęły wieś 23 stycznia 1945 roku.
Ostatnim niemieckim leśniczym w Buczyńcu był Hermann Janzen, którego syn - Robert jest obecnie pionierem współpracy niemieckiej gminy Meineresen i Rychlik oraz autorem opracowań dotyczących Buczyńca i tutejszych lasów.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach.
Przyroda
W pobliżu wsi, na terenie leśnictwa, znajduje się pomnik przyrody - głaz narzutowy.
Zabytki
- pochylnia; jedna z pięciu wybudowanych na kanale
Bibliografia
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Gmina Rychliki [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Strona Starostwa Powiatowego w Elblągu [01.07.2014]
Przypisy
- ↑ Gmina Rychliki [11.06.2014]