Franknowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 39: | Linia 39: | ||
Wieś została założona na [[Prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]] 3 grudnia 1346 roku przez wójta biskupiego Brunona z Lutr. Przez jakiś czas miejscowość nosiła podwójną nazwę: niemiecką – ''Vrankenaw'' i pruską – ''Vamlauken''. Ta ostatnia z czasem zanikła. Franknowo zostało zlokalizowane na staropruskim polu osadniczym Vamlauken. Zasadźcą wsi został [[Prusowie| Prus]] o imieniu Heinko. Obszar wsi obejmował 91 [[Włóka| włók]], zasiedlonych przez ludność pruską. W okresie [[Wojny polsko-krzyżackie|wojny polsko–krzyżackiej]], w latach 1519–1521, miejscowość została całkowicie zniszczona. Do 1533 roku udało się na nowo zasiedlić 37 włók. 1 kwietnia 1585 roku biskup [[lkwim:Marcin Kromer|Marcin Kromer]] nadał niejakiemu Bartłomiejowi Mukowi karczmę we Franknowie. Druga karczma powstała w 1613 roku. W 1783 roku Franknowo składało się z 2 karczem i 70 domów. W 1785 roku wieś była zamieszkana wyłącznie przez Niemców. | Wieś została założona na [[Prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]] 3 grudnia 1346 roku przez wójta biskupiego Brunona z Lutr. Przez jakiś czas miejscowość nosiła podwójną nazwę: niemiecką – ''Vrankenaw'' i pruską – ''Vamlauken''. Ta ostatnia z czasem zanikła. Franknowo zostało zlokalizowane na staropruskim polu osadniczym Vamlauken. Zasadźcą wsi został [[Prusowie| Prus]] o imieniu Heinko. Obszar wsi obejmował 91 [[Włóka| włók]], zasiedlonych przez ludność pruską. W okresie [[Wojny polsko-krzyżackie|wojny polsko–krzyżackiej]], w latach 1519–1521, miejscowość została całkowicie zniszczona. Do 1533 roku udało się na nowo zasiedlić 37 włók. 1 kwietnia 1585 roku biskup [[lkwim:Marcin Kromer|Marcin Kromer]] nadał niejakiemu Bartłomiejowi Mukowi karczmę we Franknowie. Druga karczma powstała w 1613 roku. W 1783 roku Franknowo składało się z 2 karczem i 70 domów. W 1785 roku wieś była zamieszkana wyłącznie przez Niemców. | ||
| − | [[lkwim: Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika we Franknowie |Kościół]] został zbudowany wkrótce po założeniu wsi. Przed 1426 rokiem proboszczem był [[Mikołaj Hamersdorf]], a po nim [[Dominicus Sartoris]]. Świątynia została zniszczona w okresie wojny trzynastoletniej. Kościół odbudowano w 1565 roku, ale po 1581 roku ponownie uległ zniszczeniu. Odbudowy podjęto się w latach 1746-1751 z fundacji biskupa [[Adam Grabowski |Grabowskiego]]. W XIX wieku do parafii we Franknowie należały wsie: | + | [[lkwim: Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika we Franknowie |Kościół]] został zbudowany wkrótce po założeniu wsi. Przed 1426 rokiem proboszczem był [[Mikołaj Hamersdorf]], a po nim [[Dominicus Sartoris]]. Świątynia została zniszczona w okresie wojny trzynastoletniej. Kościół odbudowano w 1565 roku, ale po 1581 roku ponownie uległ zniszczeniu. Odbudowy podjęto się w latach 1746-1751 z fundacji biskupa [[Adam Grabowski |Grabowskiego]]. W XIX wieku do parafii we Franknowie należały wsie: Kramarzewo, [[Polkajmy]], [[Wólka Szlachecka]] i [[Wielewo]]. |
Miejscowa szkoła w 1935 roku zatrudniała 3 nauczycieli, pracujących z 162 uczniami. | Miejscowa szkoła w 1935 roku zatrudniała 3 nauczycieli, pracujących z 162 uczniami. | ||
Wersja z 12:05, 13 cze 2022
| Franknowo | |
| | |
 Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika i św. Katarzyny. Autor: Mieczysław Kalski
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | olsztyński |
| Gmina | Jeziorany |
| Liczba ludności (2010) | 703 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Franknowo | |
| Położenie na mapie Polski  Franknowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Franknowo (niem. Frankenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Jeziorany. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś w 2010 roku była zamieszkana przez 703 osoby. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Milena Domańska-Smekla[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona jest na Pojezierzu Olsztyńskim, w odległości 6 km na północny wschód od Jezioran w kierunku Bisztynka.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona na prawie chełmińskim 3 grudnia 1346 roku przez wójta biskupiego Brunona z Lutr. Przez jakiś czas miejscowość nosiła podwójną nazwę: niemiecką – Vrankenaw i pruską – Vamlauken. Ta ostatnia z czasem zanikła. Franknowo zostało zlokalizowane na staropruskim polu osadniczym Vamlauken. Zasadźcą wsi został Prus o imieniu Heinko. Obszar wsi obejmował 91 włók, zasiedlonych przez ludność pruską. W okresie wojny polsko–krzyżackiej, w latach 1519–1521, miejscowość została całkowicie zniszczona. Do 1533 roku udało się na nowo zasiedlić 37 włók. 1 kwietnia 1585 roku biskup Marcin Kromer nadał niejakiemu Bartłomiejowi Mukowi karczmę we Franknowie. Druga karczma powstała w 1613 roku. W 1783 roku Franknowo składało się z 2 karczem i 70 domów. W 1785 roku wieś była zamieszkana wyłącznie przez Niemców.
Kościół został zbudowany wkrótce po założeniu wsi. Przed 1426 rokiem proboszczem był Mikołaj Hamersdorf, a po nim Dominicus Sartoris. Świątynia została zniszczona w okresie wojny trzynastoletniej. Kościół odbudowano w 1565 roku, ale po 1581 roku ponownie uległ zniszczeniu. Odbudowy podjęto się w latach 1746-1751 z fundacji biskupa Grabowskiego. W XIX wieku do parafii we Franknowie należały wsie: Kramarzewo, Polkajmy, Wólka Szlachecka i Wielewo.
Miejscowa szkoła w 1935 roku zatrudniała 3 nauczycieli, pracujących z 162 uczniami.
Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:
- 1820 r. – 455 osób
- 1848 r. – 595 osób
- 1939 r. – 927 osób
Szkolnictwo
W miejscowości działa szkoła podstawowa.
Kultura
We wsi istnieje filia Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jezioranach.
Turystyka
- czerwony szlak rowerowy o długości 23,5 km – przebieg trasy: Jeziorany – Tłokowo – Kramarzewo – Franknowo – Ustnik – Wójtówko – Jeziorany
Zabytki
- kościół zbudowany w latach 1746–1751 w stylu barokowym
- murowana barokowa dzwonnica z połowy XVIII stulecia
- ogrodzenie cmentarza przykościelnego z dwoma bramkami z XVIII i XIX wieku
- 8 zabytkowych warmińskich kapliczek z XIX i XX wieku
- krzyże przydrożne
- cmentarz przykościelny
- budynek dawnej szkoły
- budynki mieszkalne i gospodarcze
- budynek dawnej, nieczynnej obecnie stacji kolejowej,zaadaptowany na cele mieszkalne
Bibliografia
Biskupiec. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1969.
Strona Urzędu Gminy Jeziorany [17.12.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [19.12.2013]
Dom Warmiński [19.12.2013]
Portal Jeziorany [19.12.2013]
Wikipedia [19.12.2013]
Moje Mazury [14.07.2014]
Przypisy
