Kaborno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
''' Kaborno ''' (niem. ''Kalborn '') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]], w [[gmina Purda|gminie Purda]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]].
+
''' Kaborno ''' (niem. ''Kalborn '') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]], w [[Purda (gmina wiejska)|gminie Purda]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]].
  
 
Miejscowość w 2010 roku liczyła 142 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Teresa Wittke]]<ref>http://www.purda.pl/ogoszenia/192-wyniki-wyborow-sotysow-i-rad-soeckich.html</ref>.
 
Miejscowość w 2010 roku liczyła 142 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Teresa Wittke]]<ref>http://www.purda.pl/ogoszenia/192-wyniki-wyborow-sotysow-i-rad-soeckich.html</ref>.
Linia 41: Linia 41:
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
 
Przywilej lokacyjny dla obszaru, na którym miała w przyszłości powstać wieś został wystawiony przez kapitułę warmińską w 1359 roku. Nadanie obejmujące 120 łanów otrzymali czterej pruscy bracia zwani Karyothen. Mieli prawo do budowy młyna i połowu ryb w [[Jezioro Linowskie| Jeziorze Linowskim]]. Na wspomnianym obszarze na początku XVI wieku powstały wsie szlacheckie: [[Trękus]], [[Trękusek]], [[Wyrandy]] i Kaborno. Miejscowość w 1518 roku pojawia się pod nazwą Caldeborn, co stanowiło nawiązanie do jej ówczesnego właściciela - Petera von Caldeborn. W 1523 roku majątek należał już do wasala kapituły warmińskiej - Wojtka Milewskiego.
 
Przywilej lokacyjny dla obszaru, na którym miała w przyszłości powstać wieś został wystawiony przez kapitułę warmińską w 1359 roku. Nadanie obejmujące 120 łanów otrzymali czterej pruscy bracia zwani Karyothen. Mieli prawo do budowy młyna i połowu ryb w [[Jezioro Linowskie| Jeziorze Linowskim]]. Na wspomnianym obszarze na początku XVI wieku powstały wsie szlacheckie: [[Trękus]], [[Trękusek]], [[Wyrandy]] i Kaborno. Miejscowość w 1518 roku pojawia się pod nazwą Caldeborn, co stanowiło nawiązanie do jej ówczesnego właściciela - Petera von Caldeborn. W 1523 roku majątek należał już do wasala kapituły warmińskiej - Wojtka Milewskiego.
Wkrótce dotychczasowy majątek szlachecki powrócił do kapituły, która przekształciła go w wieś czynszową na prawie chełmińskim. W 1656 roku wieś miała obejmować obszar 30 łanów, na których gospodarzyło 10 chłopów, osadników z Mazowsza. Za wsią, na granicy z gruntami wsi Trękus, na strumieniu biegnącym do Jeziora Linowskiego zbudowano młyn wodny, zwany Kalbornikiem. Młyn oddawany był przez kapitułę w dzierżawę lub lenno. Młyn przestał działać w latach 30. XX wieku. W latach 80. młyn rozebrano i przewieziono do skansenu w [[Olsztynek|Olsztynku]].
+
Wkrótce dotychczasowy majątek szlachecki powrócił do kapituły, która przekształciła go w wieś czynszową na prawie chełmińskim. W 1656 roku wieś miała obejmować obszar 30 łanów, na których gospodarzyło 10 chłopów, osadników z Mazowsza. Za wsią, na granicy z gruntami wsi Trękus, na strumieniu biegnącym do Jeziora Linowskiego zbudowano młyn wodny, zwany Kalbornikiem. Młyn oddawany był przez kapitułę w dzierżawę lub lenno. Młyn przestał działać w latach 30. XX wieku. W latach 80. młyn rozebrano i przewieziono do [[lkwim:Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku |skansenu]] w [[Olsztynek|Olsztynku]]. Znajdują się tam również [[Warmińska chata drewniana|warmińskie chałupy drewniane]] z przełomu XVIII i XIX wieku przeniesione z tej miejscowości.
  
 
Spis majątkowy po zaborze [[Warmia|Warmii]] przez [[Prusy]] wykazał obecność 148 mieszkańców. Reprezentujący wieś chłop Walenty Chmielewski uczestniczył w hołdzie składanym  nowemu władcy w [[Malbork|Malborku]]. W 1. połowie XIX wieku w Kabornie działał młyn z młynarzówką, a wieś liczyła 202 mieszkańców i 35 domów. W 1895 roku Kaborno liczyło już 488 mieszkańców. We wsi działała szkoła , zatrudniająca 2 niemeickich nauczycieli. Pomiędzy miejscową ludnością a nauczycielami doszło do ostrego konfliktu, u którego podstaw leżała nietolerancja wobec języka polskiego praktykowana w placówce. W Kabornie działała również polska biblioteka, prenumerowano [[lkwim: Gazeta Olsztyńska|''Gazetę Olsztyńską'']]. W 1908 roku Jakub Dulisz wybudował we wsi kaplicę. W 1935 roku Kaborno było zamieszkane przez 547 osób. W roku 2009, z okazji 650-lecia lokacji wsi, ówczesny prymas Polski kardynał Józef Glemp odprawił w kaplicy uroczyste nabożeństwo.  
 
Spis majątkowy po zaborze [[Warmia|Warmii]] przez [[Prusy]] wykazał obecność 148 mieszkańców. Reprezentujący wieś chłop Walenty Chmielewski uczestniczył w hołdzie składanym  nowemu władcy w [[Malbork|Malborku]]. W 1. połowie XIX wieku w Kabornie działał młyn z młynarzówką, a wieś liczyła 202 mieszkańców i 35 domów. W 1895 roku Kaborno liczyło już 488 mieszkańców. We wsi działała szkoła , zatrudniająca 2 niemeickich nauczycieli. Pomiędzy miejscową ludnością a nauczycielami doszło do ostrego konfliktu, u którego podstaw leżała nietolerancja wobec języka polskiego praktykowana w placówce. W Kabornie działała również polska biblioteka, prenumerowano [[lkwim: Gazeta Olsztyńska|''Gazetę Olsztyńską'']]. W 1908 roku Jakub Dulisz wybudował we wsi kaplicę. W 1935 roku Kaborno było zamieszkane przez 547 osób. W roku 2009, z okazji 650-lecia lokacji wsi, ówczesny prymas Polski kardynał Józef Glemp odprawił w kaplicy uroczyste nabożeństwo.  
Linia 53: Linia 53:
 
*Dwie warmińskie chałupy
 
*Dwie warmińskie chałupy
 
*Mała kapliczka przydrożna i krzyż, zlokalizowane za wsią
 
*Mała kapliczka przydrożna i krzyż, zlokalizowane za wsią
 +
<br/>
 +
 +
== Turystyka ==
 +
*Niebieski szlak rowerowy o długości 27 km – przebieg trasy: [[Olsztyn]] – [[Stary Olsztyn]] – [[Linowo]] – [[Trękus]] – Kaborno – [[Nowa Wieś]] – [[Przykop]] – [[Butryny]].
 +
*Czerwony szlak rowerowy o długości 25,5 km - przebieg trasy: [[Olsztyn]] - [[Szczęsne]] - [[Klewki]] - Kaborno - [[Nowa Wieś]] - [[Kopanki]] - [[Łajs]] - [[Małszewo]]
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 69: Linia 74:
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat olsztyński]]  
 
+
[[Kategoria: Purda (gmina wiejska)]]  
<br/>
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 
+
[[Kategoria: 1301-1400]]
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat olsztyński]] [[Kategoria: Gmina Purda]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
 

Wersja z 06:52, 11 lip 2014

Kaborno

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olsztyński
Gmina Purda
Liczba ludności (2010) 142
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kaborno
Kaborno
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kaborno
Kaborno
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Kaborno (niem. Kalborn ) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 142 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Teresa Wittke[1].


Położenie

Wieś położona jest na Pojezierzu Olsztyńskim, 4 km na południe od Klewek.

Dzieje miejscowości

Przywilej lokacyjny dla obszaru, na którym miała w przyszłości powstać wieś został wystawiony przez kapitułę warmińską w 1359 roku. Nadanie obejmujące 120 łanów otrzymali czterej pruscy bracia zwani Karyothen. Mieli prawo do budowy młyna i połowu ryb w Jeziorze Linowskim. Na wspomnianym obszarze na początku XVI wieku powstały wsie szlacheckie: Trękus, Trękusek, Wyrandy i Kaborno. Miejscowość w 1518 roku pojawia się pod nazwą Caldeborn, co stanowiło nawiązanie do jej ówczesnego właściciela - Petera von Caldeborn. W 1523 roku majątek należał już do wasala kapituły warmińskiej - Wojtka Milewskiego. Wkrótce dotychczasowy majątek szlachecki powrócił do kapituły, która przekształciła go w wieś czynszową na prawie chełmińskim. W 1656 roku wieś miała obejmować obszar 30 łanów, na których gospodarzyło 10 chłopów, osadników z Mazowsza. Za wsią, na granicy z gruntami wsi Trękus, na strumieniu biegnącym do Jeziora Linowskiego zbudowano młyn wodny, zwany Kalbornikiem. Młyn oddawany był przez kapitułę w dzierżawę lub lenno. Młyn przestał działać w latach 30. XX wieku. W latach 80. młyn rozebrano i przewieziono do skansenu w Olsztynku. Znajdują się tam również warmińskie chałupy drewniane z przełomu XVIII i XIX wieku przeniesione z tej miejscowości.

Spis majątkowy po zaborze Warmii przez Prusy wykazał obecność 148 mieszkańców. Reprezentujący wieś chłop Walenty Chmielewski uczestniczył w hołdzie składanym nowemu władcy w Malborku. W 1. połowie XIX wieku w Kabornie działał młyn z młynarzówką, a wieś liczyła 202 mieszkańców i 35 domów. W 1895 roku Kaborno liczyło już 488 mieszkańców. We wsi działała szkoła , zatrudniająca 2 niemeickich nauczycieli. Pomiędzy miejscową ludnością a nauczycielami doszło do ostrego konfliktu, u którego podstaw leżała nietolerancja wobec języka polskiego praktykowana w placówce. W Kabornie działała również polska biblioteka, prenumerowano Gazetę Olsztyńską. W 1908 roku Jakub Dulisz wybudował we wsi kaplicę. W 1935 roku Kaborno było zamieszkane przez 547 osób. W roku 2009, z okazji 650-lecia lokacji wsi, ówczesny prymas Polski kardynał Józef Glemp odprawił w kaplicy uroczyste nabożeństwo.

W miejscowości działa ceniona tradycyjna wędzarnia ryb Parol.


Zabytki

  • Budynek dawnej szkoły, przerobiony na mieszkania
  • Dwie warmińskie chałupy
  • Mała kapliczka przydrożna i krzyż, zlokalizowane za wsią


Turystyka


Bibliografia

  1. Przewodnik turystyczny po gminie Purda, Purda 2013.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  4. Historia wsi na stronie gminy Purda [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  6. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  7. Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy