Szlak pieszy grunwladzki: Grunwald - Bądzyn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) (→Opis) |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
Szlak zaczyna się w pobliżu pól [[Grunwald|Grunwaldu]]. Jest to węzeł szlaków pieszych. Oprócz szlaku czerwonego, swój początek ma tu [[Szlak Grunwaldzki: Grunwald - Olsztynek|szlak zielony]] wiodący do [[Olsztynek|Olsztynka]], czarny do [[Kurzętnik|Kurzętnika]] oraz [[Szlak Grunwaldzki: Waplewo - Samborowo|szlak niebieski]]. | Szlak zaczyna się w pobliżu pól [[Grunwald|Grunwaldu]]. Jest to węzeł szlaków pieszych. Oprócz szlaku czerwonego, swój początek ma tu [[Szlak Grunwaldzki: Grunwald - Olsztynek|szlak zielony]] wiodący do [[Olsztynek|Olsztynka]], czarny do [[Kurzętnik|Kurzętnika]] oraz [[Szlak Grunwaldzki: Waplewo - Samborowo|szlak niebieski]]. | ||
| − | Na polach grunwaldzkich doszło do bitwy pomiędzy połączonymi siłami Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego a elitą wojsk zakonu krzyżackiego wspartą przez ciężkozbrojne rycerstwo z całej Europy Zachodniej. Miażdżące zwycięstwo wojsk polsko-litewskich złamało potęgę zakonu i przeszło do historii jako jedno z najwspanialszych zwycięstw oręża polskiego. W 550. rocznicę bitwy odsłonięto | + | Na polach grunwaldzkich doszło do bitwy pomiędzy połączonymi siłami Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego a elitą wojsk zakonu krzyżackiego wspartą przez ciężkozbrojne rycerstwo z całej Europy Zachodniej. Miażdżące zwycięstwo wojsk polsko-litewskich złamało potęgę zakonu i przeszło do historii jako jedno z najwspanialszych zwycięstw oręża polskiego. W 550. rocznicę bitwy odsłonięto [[Pomnik Zwycięstwa Grunwaldzkiego]], składający się z granitowego obelisku, jedenastu 30-metrowych masztów symbolizujących sztandary polskich i litewsko-ruskich chorągwi. Obok znajduje się amfiteatr z pomieszczeniami [[Muzeum Bitwy pod Grunwaldem]], salą kinową i mapą plastyczną z kolorowych kamieni, pokazującą ustawienie wojsk przed bitwą. Na polu bitwy znajdują się również ruiny kaplicy pobitewnej, pozostałości Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie zburzonego przez hitlerowców w 1939 r., [[Kamień Jungingena]], [[Kopiec Jagiełły]] usypany przez harcerzy z ZHP w 1959 r. |
Z Grunwaldu szlak wiedzie do wsi [[Leszcz]]. Zabytkiem wartym zobaczenia jest gotycki [[Kościół pw. Świętej Trójcy w Leszczu | kościół pw. Świętej Trójcy]] z XIV w. W tym kościele modlił się król [[Władysław Jagiełło]] przed bitwą pod Grunwaldem. Dalej mijamy kolejne wsie i docieramy do miejscowości [[Lidzbark]]. Miasto w powiecie działdowskim nad [[rzeka Wel|rzeką Wel]] i [[Jezioro Lidzbarskie|Jeziorem Lidzbarskim]]. W pobliżu miasta znajdują się dwa parki krajobrazowe: [[Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy]] i [[Welski Park Krajobrazowy]]. Godne zobaczenia jest [[Kościół pw. św. Wojciecha w Lidzbarku|kościół pw. św. Wojciecha]], pozostałości gotyckiej baszty zamkowej z XIV w., kościół ewangelicko-augsburski z 1829 r. W Lidzbarku znajduje się [[Muzeum Pożarnictwa]]. Od wsi [[Konopaty]] do wsi [[Bądzyn]] szlak biegnie już na terenie województwa mazowieckiego. | Z Grunwaldu szlak wiedzie do wsi [[Leszcz]]. Zabytkiem wartym zobaczenia jest gotycki [[Kościół pw. Świętej Trójcy w Leszczu | kościół pw. Świętej Trójcy]] z XIV w. W tym kościele modlił się król [[Władysław Jagiełło]] przed bitwą pod Grunwaldem. Dalej mijamy kolejne wsie i docieramy do miejscowości [[Lidzbark]]. Miasto w powiecie działdowskim nad [[rzeka Wel|rzeką Wel]] i [[Jezioro Lidzbarskie|Jeziorem Lidzbarskim]]. W pobliżu miasta znajdują się dwa parki krajobrazowe: [[Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy]] i [[Welski Park Krajobrazowy]]. Godne zobaczenia jest [[Kościół pw. św. Wojciecha w Lidzbarku|kościół pw. św. Wojciecha]], pozostałości gotyckiej baszty zamkowej z XIV w., kościół ewangelicko-augsburski z 1829 r. W Lidzbarku znajduje się [[Muzeum Pożarnictwa]]. Od wsi [[Konopaty]] do wsi [[Bądzyn]] szlak biegnie już na terenie województwa mazowieckiego. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Bałdowski J., Grunwald i okolice - przewodnik turystyczny, Warszawa 1986; | Bałdowski J., Grunwald i okolice - przewodnik turystyczny, Warszawa 1986; | ||
Wersja z 19:10, 3 lip 2014
| Szlak Grunwaldzki | |
| | |
| Dane szlaku | |
| Państwo | Polska |
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Początek | Grunwald |
| Koniec | Bądzyn |
| Kolor znakowania | czerwony 
|
| Długość | 98 km |
| Typ | szlak pieszy |
| Administrator | Oddział Warmińsko - Mazurski PTTK |
Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).
Spis treści
Nazwa szlaku
Szlak Grunwaldzki
Trasa
Grunwald – Leszcz – Uzdowo – Myślęta – Turza Wielka – Prioma – Płośnica – Turza Mała – Jeleń – Lidzbark – Bądzyn
Opis
Szlak zaczyna się w pobliżu pól Grunwaldu. Jest to węzeł szlaków pieszych. Oprócz szlaku czerwonego, swój początek ma tu szlak zielony wiodący do Olsztynka, czarny do Kurzętnika oraz szlak niebieski.
Na polach grunwaldzkich doszło do bitwy pomiędzy połączonymi siłami Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego a elitą wojsk zakonu krzyżackiego wspartą przez ciężkozbrojne rycerstwo z całej Europy Zachodniej. Miażdżące zwycięstwo wojsk polsko-litewskich złamało potęgę zakonu i przeszło do historii jako jedno z najwspanialszych zwycięstw oręża polskiego. W 550. rocznicę bitwy odsłonięto Pomnik Zwycięstwa Grunwaldzkiego, składający się z granitowego obelisku, jedenastu 30-metrowych masztów symbolizujących sztandary polskich i litewsko-ruskich chorągwi. Obok znajduje się amfiteatr z pomieszczeniami Muzeum Bitwy pod Grunwaldem, salą kinową i mapą plastyczną z kolorowych kamieni, pokazującą ustawienie wojsk przed bitwą. Na polu bitwy znajdują się również ruiny kaplicy pobitewnej, pozostałości Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie zburzonego przez hitlerowców w 1939 r., Kamień Jungingena, Kopiec Jagiełły usypany przez harcerzy z ZHP w 1959 r.
Z Grunwaldu szlak wiedzie do wsi Leszcz. Zabytkiem wartym zobaczenia jest gotycki kościół pw. Świętej Trójcy z XIV w. W tym kościele modlił się król Władysław Jagiełło przed bitwą pod Grunwaldem. Dalej mijamy kolejne wsie i docieramy do miejscowości Lidzbark. Miasto w powiecie działdowskim nad rzeką Wel i Jeziorem Lidzbarskim. W pobliżu miasta znajdują się dwa parki krajobrazowe: Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy i Welski Park Krajobrazowy. Godne zobaczenia jest kościół pw. św. Wojciecha, pozostałości gotyckiej baszty zamkowej z XIV w., kościół ewangelicko-augsburski z 1829 r. W Lidzbarku znajduje się Muzeum Pożarnictwa. Od wsi Konopaty do wsi Bądzyn szlak biegnie już na terenie województwa mazowieckiego.
Bibliografia
Bałdowski J., Grunwald i okolice - przewodnik turystyczny, Warszawa 1986;
Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996;
www.gminagrunwald.pl] [22.12.2013]
www.szlaki.mazury.pl [22.12.2013]
