Rezerwat Jezioro Francuskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Flora rezerwatu) |
|||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
To najstarszy z trzech rezerwatów położonych na terenie [[Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich|Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich]]. Utworzony został w celu ochrony m.in. [[wierzba borówkolistna|wierzby borówkolistnej]]. Powierzchnia rezerwatu to 13,64 ha, w tym 10,71 ha zajmują lasy, a 2,93 ha to leżące wśród nich [[Jezioro Francuskie]] (nazwa urzędowa to jezioro Sauk lub Sałk) o charakterze wytopiskowym. | To najstarszy z trzech rezerwatów położonych na terenie [[Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich|Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich]]. Utworzony został w celu ochrony m.in. [[wierzba borówkolistna|wierzby borówkolistnej]]. Powierzchnia rezerwatu to 13,64 ha, w tym 10,71 ha zajmują lasy, a 2,93 ha to leżące wśród nich [[Jezioro Francuskie]] (nazwa urzędowa to jezioro Sauk lub Sałk) o charakterze wytopiskowym. | ||
| − | Przeźroczystość jeziora zależy od pory roku: największa jest w październiku, najmniejsza – w lipcu. Związane jest to z rozwojem planktonu. Rezerwat znajduje się na specjalnym obszarze ochrony siedlisk [[Natura 2000]] [[Ostoja Dylewskie Wzgórza]]. Na jego terenie obowiązuje całkowity zakaz wędkowania, kąpieli, palenia ognisk, zbierania roślin i ich owoców. | + | Przeźroczystość jeziora zależy od pory roku: największa jest w październiku, najmniejsza – w lipcu. Związane jest to z rozwojem planktonu. Rezerwat znajduje się na specjalnym obszarze ochrony siedlisk [[Natura 2000]] [[Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza|Ostoja Dylewskie Wzgórza]]. Na jego terenie obowiązuje całkowity zakaz wędkowania, kąpieli, palenia ognisk, zbierania roślin i ich owoców. |
Do rezerwatu można dojść pieszo – najlepiej od strony Wysokiej Wsi. Idąc pieszą trasą, łatwo zauważyć pokryte mchami i porostami głazy narzutowe rozsiane między drzewami oraz głębokie, porośnięte bujną roślinnością parowy i rynny subglacjalne z licznymi zabagnionymi obniżeniami terenowymi lub oczkami wodnymi.<br> | Do rezerwatu można dojść pieszo – najlepiej od strony Wysokiej Wsi. Idąc pieszą trasą, łatwo zauważyć pokryte mchami i porostami głazy narzutowe rozsiane między drzewami oraz głębokie, porośnięte bujną roślinnością parowy i rynny subglacjalne z licznymi zabagnionymi obniżeniami terenowymi lub oczkami wodnymi.<br> | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
Wśród zwierząt występują takie gatunki jak: [[sarna]], [[jeleń]], [[dzik]], [[lis]], [[kuna]], [[tchórz]], [[borsuk]], [[łasica]] i [[wiewiórka]]. Najliczniejszą awifaunę stanowią [[drozd|drozdy]], [[dzięcioł|dzięcioły]], [[sikora|sikory]], [[kowalik|kowaliki]] i [[pełzacz|pełzacze]]. Do spotykanych tu gatunków gadów należą: [[żmija zygzakowata]] (zamieszkuje torfowiska), [[zaskroniec]], [[padalec]] oraz [[jaszczurka zwinka]] (żyje w miejscach nasłonecznionych). Wody jeziora zamieszkują m.in. [[płoć|płocie]], [[szczupak|szczupaki]], [[leszcz|leszcze]] oraz [[okoń|okonie]]. | Wśród zwierząt występują takie gatunki jak: [[sarna]], [[jeleń]], [[dzik]], [[lis]], [[kuna]], [[tchórz]], [[borsuk]], [[łasica]] i [[wiewiórka]]. Najliczniejszą awifaunę stanowią [[drozd|drozdy]], [[dzięcioł|dzięcioły]], [[sikora|sikory]], [[kowalik|kowaliki]] i [[pełzacz|pełzacze]]. Do spotykanych tu gatunków gadów należą: [[żmija zygzakowata]] (zamieszkuje torfowiska), [[zaskroniec]], [[padalec]] oraz [[jaszczurka zwinka]] (żyje w miejscach nasłonecznionych). Wody jeziora zamieszkują m.in. [[płoć|płocie]], [[szczupak|szczupaki]], [[leszcz|leszcze]] oraz [[okoń|okonie]]. | ||
==Flora rezerwatu== | ==Flora rezerwatu== | ||
| − | Zbocze południowo-wschodnie porośnięte jest ok. 170-letnią [[buczyna pomorska|buczyną pomorską]]. Najczęściej występującym w rezerwacie drzewem jest [[buk]]. Występuje tu również [[świerk]] (ok. 35 m), [[brzoza]], [[grab]], [[dąb]] oraz [[osika]]. Liczne są także stanowiska [[widłak|widłaka]], [[wawrzynek wilczełyko|wawrzynka wilczełyko]], [[turzyca|turzyc]], [[wełnianka wąskolistna|wełnianki wąskolistnej]], [[wełnianka pochwowata|wełnianki pochwowatej]], [[bobrek trójlistokowy|bobrka trójlistkowego]], [[czermień błotna|czermieni błotnej]], [[rosiczka okrągłolistna|rosiczki okrągłolistnej]], [[płonnik|płonników]] oraz [[torfowce|torfowców]]. Dawniej występowała tu [[kotewka]] – orzech wodny. | + | Zbocze południowo-wschodnie porośnięte jest ok. 170-letnią [[buczyna pomorska|buczyną pomorską]]. Najczęściej występującym w rezerwacie drzewem jest [[Buk zwyczajny|buk]]. Występuje tu również [[Świerk pospolity|świerk]] (ok. 35 m), [[brzoza]], [[Grab pospolity|grab]], [[ Dąb szypułkowy |dąb]] oraz [[osika]]. Liczne są także stanowiska [[widłak|widłaka]], [[wawrzynek wilczełyko|wawrzynka wilczełyko]], [[turzyca|turzyc]], [[wełnianka wąskolistna|wełnianki wąskolistnej]], [[wełnianka pochwowata|wełnianki pochwowatej]], [[bobrek trójlistokowy|bobrka trójlistkowego]], [[czermień błotna|czermieni błotnej]], [[rosiczka okrągłolistna|rosiczki okrągłolistnej]], [[płonnik|płonników]] oraz [[torfowce|torfowców]]. Dawniej występowała tu [[kotewka]] – orzech wodny. |
Wiosną wody jeziora zdobi [[grążel żółty]] (widać go wyraźnie w północnej i południowej zatoce oraz w południowej części brzegu zachodniego). | Wiosną wody jeziora zdobi [[grążel żółty]] (widać go wyraźnie w północnej i południowej zatoce oraz w południowej części brzegu zachodniego). | ||
W runie leśnym dostrzec można: [[wiechlina gajowa|wiechlinę gajową]], [[marzanka wonna|marzankę wonną]], [[perłówka kwiatowa|perłówkę kwiatową]] oraz [[perłówka zwisła|perłówkę zwisłą]], a także [[zawilec gajowy|zawilca gajowego]] i [[miodunka ćma|miodunkę ćmę]]. | W runie leśnym dostrzec można: [[wiechlina gajowa|wiechlinę gajową]], [[marzanka wonna|marzankę wonną]], [[perłówka kwiatowa|perłówkę kwiatową]] oraz [[perłówka zwisła|perłówkę zwisłą]], a także [[zawilec gajowy|zawilca gajowego]] i [[miodunka ćma|miodunkę ćmę]]. | ||
| + | |||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
Legenda głosi, że swoją nazwę jezioro przyjęło po mściwym mordzie na 17 żołnierzach francuskich walczących w [[Wojny Napoleońskie|kampanii napoleońskiej]]. Podobno dopuścili się oni gwałtu na mieszkankach pobliskiego [[Pietrzwałd|Pietrzwałdu]]. Chłopi w odwecie za okrutne czyny utopili żołnierzy właśnie w tym jeziorze. Wieś w rezultacie spacyfikowano, a chłopów stracono. | Legenda głosi, że swoją nazwę jezioro przyjęło po mściwym mordzie na 17 żołnierzach francuskich walczących w [[Wojny Napoleońskie|kampanii napoleońskiej]]. Podobno dopuścili się oni gwałtu na mieszkankach pobliskiego [[Pietrzwałd|Pietrzwałdu]]. Chłopi w odwecie za okrutne czyny utopili żołnierzy właśnie w tym jeziorze. Wieś w rezultacie spacyfikowano, a chłopów stracono. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:32, 21 kwi 2015
| Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie | |
| | |
 Logo rezerwatu Jezioro Francuskie | |
| Rodzaj rezerwatu | florystyczny |
| Państwo |  Polska
|
| Powierzchnia | 13,64 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie – rezerwat przyrody o powierzchni 13,64 ha, utworzony 1963 r. Położony jest w południowo-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, w powiecie ostródzkim. Obejmuje najwyżej położone na Pojezierzu Mazurskim Jezioro Francuskie (247,7 m n.p.m.). Administracyjnie należy do gminy Ostróda. Położony jest na stoku Dylewskiej Góry (najwyższe wzniesienie Wzgórz Dylewskich i północno-wschodniej Polski – 312 m n.p.m), w odległości około 1 km w linii prostej od Wysokiej Wsi, 23 km na północny wschód od Lubawy i tyle samo na południe od Ostródy.
Można do niego dojechać od strony Ostródy (23 km na południe drogą K15 w kierunku na Lubawę, za Smykówkiem w lewo na Naprom, a następnie na Pietrzwałd) i do Wysokiej Wsi. Z kolei od strony Lubawy drogą K15 w stronę Ostródy, za wsią Bałcyny w prawo i dalej analogicznie jak z Ostródy na Naprom i dalej.
Spis treści
O rezerwacie. Fizjogeografia zbiorników
To najstarszy z trzech rezerwatów położonych na terenie Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich. Utworzony został w celu ochrony m.in. wierzby borówkolistnej. Powierzchnia rezerwatu to 13,64 ha, w tym 10,71 ha zajmują lasy, a 2,93 ha to leżące wśród nich Jezioro Francuskie (nazwa urzędowa to jezioro Sauk lub Sałk) o charakterze wytopiskowym.
Przeźroczystość jeziora zależy od pory roku: największa jest w październiku, najmniejsza – w lipcu. Związane jest to z rozwojem planktonu. Rezerwat znajduje się na specjalnym obszarze ochrony siedlisk Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza. Na jego terenie obowiązuje całkowity zakaz wędkowania, kąpieli, palenia ognisk, zbierania roślin i ich owoców.
Do rezerwatu można dojść pieszo – najlepiej od strony Wysokiej Wsi. Idąc pieszą trasą, łatwo zauważyć pokryte mchami i porostami głazy narzutowe rozsiane między drzewami oraz głębokie, porośnięte bujną roślinnością parowy i rynny subglacjalne z licznymi zabagnionymi obniżeniami terenowymi lub oczkami wodnymi.
Fauna rezerwatu
Wśród zwierząt występują takie gatunki jak: sarna, jeleń, dzik, lis, kuna, tchórz, borsuk, łasica i wiewiórka. Najliczniejszą awifaunę stanowią drozdy, dzięcioły, sikory, kowaliki i pełzacze. Do spotykanych tu gatunków gadów należą: żmija zygzakowata (zamieszkuje torfowiska), zaskroniec, padalec oraz jaszczurka zwinka (żyje w miejscach nasłonecznionych). Wody jeziora zamieszkują m.in. płocie, szczupaki, leszcze oraz okonie.
Flora rezerwatu
Zbocze południowo-wschodnie porośnięte jest ok. 170-letnią buczyną pomorską. Najczęściej występującym w rezerwacie drzewem jest buk. Występuje tu również świerk (ok. 35 m), brzoza, grab, dąb oraz osika. Liczne są także stanowiska widłaka, wawrzynka wilczełyko, turzyc, wełnianki wąskolistnej, wełnianki pochwowatej, bobrka trójlistkowego, czermieni błotnej, rosiczki okrągłolistnej, płonników oraz torfowców. Dawniej występowała tu kotewka – orzech wodny. Wiosną wody jeziora zdobi grążel żółty (widać go wyraźnie w północnej i południowej zatoce oraz w południowej części brzegu zachodniego). W runie leśnym dostrzec można: wiechlinę gajową, marzankę wonną, perłówkę kwiatową oraz perłówkę zwisłą, a także zawilca gajowego i miodunkę ćmę.
Ciekawostki
Legenda głosi, że swoją nazwę jezioro przyjęło po mściwym mordzie na 17 żołnierzach francuskich walczących w kampanii napoleońskiej. Podobno dopuścili się oni gwałtu na mieszkankach pobliskiego Pietrzwałdu. Chłopi w odwecie za okrutne czyny utopili żołnierzy właśnie w tym jeziorze. Wieś w rezultacie spacyfikowano, a chłopów stracono.
Galeria zdjęć
Rezerwat Jezioro Francuskie 
Rezerwat Jezioro Francuskie 
Wierzba borówkolistna. Fot. Veli M. Pohjonen.
Źródło: Commons Wikimedia
Bibliografia
avelelek.cba.pl [18.09.2013]
Centrum Informacji Turystycznej w Nowym Mieście Lubawskim [18.09.2013]
Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich. Przewodnik Ilustrowany, Jerzwałd 2011.
