Hufiec Wschodniopruskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Historia)
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Dzieje" na "Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur")
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
 
  |Rok_zalozenia      = 1935
 
  |Rok_zalozenia      = 1935
 
}}
 
}}
 
+
'''Hufiec Wschodniopruskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech''' – organizacja [[Związek Harcerstwa Polskiego w Niemczech|Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech]]. Powstała w 1935 roku.
''' Hasło_do_definicji '''...
+
<br/><br/>
<br/>
 
 
== Historia ==
 
== Historia ==
Działalność harcerska na Warmii i Mazurach została podjęta po I wojnie światowej. W 1919 Zbigniew Pieniężny założył w Olsztynie pierwszy zastęp harcerski. Brak kadry, mundurów, dostatecznej znajomości metody harcerskiej spowodowały rozwiązanie tego zastępu po kilku miesiącach spotkań.
+
Działalność harcerska na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] została zapoczątkowana po zakończeniu I wojny światowej. W 1919 roku [[Zbigniew Pieniężny]] założył w [[Olsztyn|Olsztynie]] pierwszy zastęp harcerski, który został jednak rozwiązany po zaledwie kilku miesiącach istnienia. Rok później w Warszawie powołana została Naczelna Komenda Organizacji Harcerskiej na Warmii i Mazurach, której siedzibą zostało [[Działdowo]]. Komenda została przekazana druhowi [[Adam Ciołkosz|Adamowi Ciołkoszowi]]. Organizacja miała uczestniczyć w działaniach wspierających ruch polski przed [[Plebiscyt na Warmii i Mazurach|plebiscytem 1920 roku]]. Po jego zakończeniu działalność Komendy została zawieszona. Cztery lata później Zbigniew Pieniężny ponownie zawiązał drużynę harcerską w Olsztynie. Jednak po roku ponownie zawieszono działalność.
 
 
W czerwcu 1920 Ministerstwo Spraw Wojskowych w Warszawie powołało Naczelną Komendę Organizacji Harcerskiej na Warmii i Mazurach z siedzibą w Działdowie. Komendantem został druh Adam Ciołkosz. Bardzo ważnym jej zadaniem było wsparcie działań polskich przed nadchodzącym plebiscytem. Po przegranym plebiscycie, w październiku 1920 zawieszono działalność Komendy. W 1923 Zbigniew Pieniężny ukończył kurs w Sulejowie (Chorągiew Łódzka) i ponownie w 1924 zawiązał w Olsztynie drużynę harcerską. Jednak pojedyncza drużyna nie spowodowała rozwoju ruchu harcerskiego w innych miejscowościach. Dlatego po rocznej działalności olsztyńscy harcerze zawiesili działalność. Przyczyn braku powodzenia działań harcerskich polskie władze konsularne upatrywały w braku możliwości oparcia się o funkcjonowanie polskiego szkolnictwa i oczywiście w sprzeciwie administracji niemieckiej.
 
 
 
Po 1929 zaczęły powstawać na Warmii i Mazurach polskie szkoły. Nauczyciele przybywający wtedy z Polski znali dobrze zasady pracy harcerskiej. Dlatego w 1931 zaczęły znów powstawać drużyny harcerskie. Prekursorami działalności byli Edward Turowski, Otylia Teszner - Grot, Jan Hedrych, Anna Sendrowska. Powolny, lecz stały rozwój drużyn doprowadził do powołania 25 października 1935 Hufca Wschodniopruskiego. Obejmował on swoim zasięgiem Warmię, Mazury i Powiśle. Komendantem hufca został Ryszard Knosała. Sprawował on swoją funkcję nieoficjalnie, gdyż będąc obywatelem polskim nie wolno mu było angażować się w działanie polskich organizacji. Komendantem oficjalnym był Leon Włodarczak, zastępcami Alfons Barczewski i Antoni Kellmann, sekretarzem Józef Tomke, a zastępcą sekretarza Otylia Teszner, skarbnikiem Jadwiga Gnatowska. Opiekunem Hufca został ks. Wacław Osiński. Z chwilą powołania Hufca rozwój harcerstwa odbywał się zdecydowanie szybciej. Od 1936 rozpoczęto szkolenia drużynowych i zastępowych w Uniszewie i Pluskach co umożliwiło zakładanie nowych drużyn. W 1937 odbył się w Domu Polskim w Olsztynie zlot drużyn z Warmii, na którym wysoko oceniono dotychczasową działalność organizacyjną na tym terenie. W 1938 drużyny Powiśla zostały włączone do nowo powstałego Hufca Malborskiego, a Hufiec Wschodniopruski przemianowano na Warmiński. Jego komendantką została Otylia Grot.
 
 
 
W 1938 na skutek represji i zakazów niemieckich Harcerstwo na Warmii i Mazurach zmuszono do działalności niemal konspiracyjnej. Unikano publicznych wystąpień i przemarszów, aby nie prowokować interwencji niemieckich. Kiedy jednak władze rozpoczęły zamykanie szkół polskich, rolę krzewienia patriotyzmu przejęły właśnie drużyny harcerskie. Na zbiórkach czytano książki polskie, uczono się historii i śpiewano polskie pieśni. Mimo represji w lipcu 1939 nad jeziorem Serwent odbył się Zlot Harcerski.
 
 
 
Z chwilą wybuchu wojny większość działaczy i instruktorów została aresztowana i osadzona w obozach koncentracyjnych. Podczas wojny zginęli tacy twórcy harcerstwa Warmii i Mazur jak Ryszard Knosała, Leon Włodarczak, Józef Grot, Tadeusz Pezała, Jan Maza.Hufiec Wschodniopruski (później Warmiński) – utworzony 25 października 1935, działający na terenie Warmii, Mazur i Powiśla. Komendantem hufca był Ryszard Knosała[10]. Struktura organizacyjna
 
 
 
    Oddział w Olsztynie przewodniczący Jan Grzywaczewski
 
    Oddział Jaroty
 
    Oddział Nowa Kaletka przewodnicząca Otylia Teszner, Róża Konigsmann
 
    Oddział Woryty przewodnicząca Helena Połomska
 
    Oddzał Brąswałd przewodniczący Józef Tomke
 
    Oddział Butryny przewodniczący Ryszard Knosała
 
    Oodział Unieszewo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hufiec Wschodniopruskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech - decyzja o utworzeniu Hufca zapadła na zebraniu w [[Olsztyn|Olsztynie]] w  dniu 7 października 1935 roku. Wzięli w nim udział najważniejsi działacze [[Związek Harcerstwa Polskiego w Niemczech|Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech]]: [[Paweł Kwoczka]], [[Jaózef Kachl]], [[Józef Kwietniewski]].
 
 
 
Komendantem Hufca Wschodniopruskiego został wybrany [[Leon Włodarczak]], sekretarzem została [[Otylia Teszner-Grothowa]]. W skład organizacji weszły istniejące drużyny, składające się z uczniów szkół polskich w [[Brąswałd|Brąswałdzie]], [[Chaberkowo|Chaberkowie]], [[Jaroty|Jarotach]], [[Nowa Kaletka|Nowej Kaletce]], Olsztynie, [[Pluski|Pluskach]], [[Unieszewo|Unieszewie]], [[Woryty|Worytach]], [[Skajboty|Skajbotach]] i [[Stanclewo|Stanclewie]]. Duże zasługi w przy powstawaniu drużyn położyły wspomniania Otylia Teszner-Grothowa oraz [[Jadwiga Gnatowska]] - obie w tym okresie pracowały jako wychowawczynie w polskich przedszkolach.  
 
  
Pod koniec kwietnia 1936 roku działał 14 drużyn Hufca Wschodniopruskiego na obszarze [[Warmia|Warmii]] i Powiśla. Na początku następnego roku Otylia Teszner-Grothowa została wybrana komendantką Hufca. W tym okresie doszło również do zmiany nazwy organizacji na Hufiec Warmiński. Teszner-Grothowa współpracowała wówczas z nauczycielem [[Ryszard Knosała|RYszardem Knosałą]], którą z wielkim zaangażowaniem poświęcał się organizowaniu zlotów harcerskich oraz zajęć dla członków drużyn. Pod koniec lat 30. władze hitlerowskie coraz intensywniej dążyły do organiczenia działalności Hufca Warmińskiego. W połowie 1937 roku wproWadzono zakaz noszenia mundurków przez polskich harcerzy i organizowania centralnych obozów. Ostatni zlot drużyń Hufca Warmińskiego odbył się 24 lipca 1939 roku nad [[Jezioro Serwent|jeziorem Serwent]].
+
Nowa szansa dla rozwoju harcerstwa pojawiła się po 1929 roku, kiedy zaczęły powstawać polskie szkoły. W 1931 roku zaczęto zakładać drużyny harcerskie. Ruch został zainicjowany przez [[lkwim: Edward Turowski|Edwarda Turowskiego]], [[lkwim: Otylia Teszner-Grothowa| Otylię Teszner-Grothową]], [[Jan Hedrych|Jana Hedrycha]], [[Anna Hedrych-Sendrowska| Annę Sendrowską]].  
  
 +
Decyzja o utworzeniu Hufca zapadła na zebraniu w [[Olsztyn|Olsztynie]] w  dniu 7 października 1935 roku. Wzięli w nim udział najważniejsi działacze Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech: [[Paweł Kwoczka]], [[Józef Kachl]], [[Józef Kwietniewski]]. Komendantem Hufca Wschodniopruskiego został wybrany [[Leon Włodarczak]], sekretarzem została Otylia Teszner-Grothowa. W skład organizacji weszły istniejące drużyny, składające się z uczniów szkół polskich w [[Brąswałd|Brąswałdzie]], [[Chaberkowo|Chaberkowie]], [[Jaroty|Jarotach]], [[Nowa Kaletka|Nowej Kaletce]], Olsztynie, [[Pluski|Pluskach]], [[Unieszewo|Unieszewie]], [[Woryty|Worytach]], [[Skajboty|Skajbotach]] (instruktorka [[lkwim:Maria Kensbok|Maria Kensbok]]) i [[Stanclewo|Stanclewie]]. Duże zasługi w przy powstawaniu drużyn położyły wspomniana Otylia Teszner-Grothowa oraz [[Jadwiga Gnatowska]]. Obie w tym okresie pracowały jako wychowawczynie w polskich przedszkolach. Przed II wojną światową hufcem kierowała [[Agata Sendrowska]].
  
 +
Struktura organizacyjna Hufca Wschodniopruskiego wyglądała następująco:
 +
*Oddział w Olsztynie (przewodniczący [[Jan Grzywaczewski]])
 +
*Oddział Jaroty
 +
*Oddział Nowa Kaletka (przewodnicząca Otylia Teszner-Grothowa, [[Róża Konigsmann]])
 +
*Oddział Woryty (przewodnicząca [[Helena Połomska-Matern]])
 +
*Oddzał Brąswałd (przewodniczący [[Józef Tomke]])
 +
*Oddział Butryny (przewodniczący Ryszard Knosała)
 +
*Oddział Unieszewo
 +
Pod koniec kwietnia 1936 roku działało 14 drużyn Hufca Wschodniopruskiego na obszarze Warmii i [[Powiśle|Powiśla]]. Na początku następnego roku Otylia Teszner-Grothowa została wybrana komendantką Hufca. W tym okresie doszło również do zmiany nazwy organizacji na Hufiec Warmiński. Teszner-Grothowa współpracowała wówczas z nauczycielem [[Ryszard Knosała|Ryszardem Knosałą]], który z wielkim zaangażowaniem poświęcał się organizowaniu zlotów harcerskich oraz zajęć dla członków drużyn.
  
<br/>
+
Pod koniec lat 30. władze hitlerowskie coraz intensywniej dążyły do ograniczenia działalności Hufca Warmińskiego. W połowie 1937 roku wprowadzono zakaz noszenia mundurków przez polskich harcerzy i organizowania centralnych obozów. Ostatni zlot drużyn Hufca Warmińskiego odbył się 24 lipca 1939 roku nad [[Jezioro Serwent|jeziorem Serwent]].
  
== Cele i zadania organizacji ==
+
W czasie II wojny światowej zginęli: Ryszard Knosała, Leon Włodarczak, [[Józef Grot]], [[Jan Maza]], [[Tadeusz Pezała]].
...
+
<br/>
 
 
 
== Działalność ==
 
...
 
<br/>
 
== Osoby związane z organizacją ==
 
...
 
<br/>
 
== Ciekawostki ==
 
...
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. II, Olsztyn 2011.
+
Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. II, Olsztyn 2011.<br/>
#Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.
+
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/>
#Wądołowska Halina, ''Społeczno-wychowawcza działalność Związku Harcerstwa Polskiego na Warmii i Mazurach w latach 1919-1980'', Olsztyn 1988.
+
Wądołowska Halina, ''Społeczno-wychowawcza działalność Związku Harcerstwa Polskiego na Warmii i Mazurach w latach 1919-1980'', Olsztyn 1988.<br/>
#Wrzesiński Wojciech, ''Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920-1939'', Olsztyn 1973.
+
Wrzesiński Wojciech, ''Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920-1939'', Olsztyn 1973.
<br/>
 
== Zobacz też ==
 
[[Związek Harcerstwa Polskiego w Niemczech]]
 
 
<br/>
 
<br/>
  
  
[[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Historia]][[Kategoria: Polskie organizacje przed 1945]]<br />
+
[[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur]] [[Kategoria: 1919-1944]][[Kategoria: Organizacje polskie przed 1945]]<br />
 +
[[Kategoria: Powiat olsztyński]] [[Kategoria: Powiat działdowski]][[Kategoria: Plebiscyt 1920]]

Aktualna wersja na dzień 12:37, 16 wrz 2015

Hufiec Wschodniopruskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech

Rodzaj organizacji Organizacja harcerska
Rok założenia 1935

Hufiec Wschodniopruskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech – organizacja Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech. Powstała w 1935 roku.

Historia

Działalność harcerska na Warmii i Mazurach została zapoczątkowana po zakończeniu I wojny światowej. W 1919 roku Zbigniew Pieniężny założył w Olsztynie pierwszy zastęp harcerski, który został jednak rozwiązany po zaledwie kilku miesiącach istnienia. Rok później w Warszawie powołana została Naczelna Komenda Organizacji Harcerskiej na Warmii i Mazurach, której siedzibą zostało Działdowo. Komenda została przekazana druhowi Adamowi Ciołkoszowi. Organizacja miała uczestniczyć w działaniach wspierających ruch polski przed plebiscytem 1920 roku. Po jego zakończeniu działalność Komendy została zawieszona. Cztery lata później Zbigniew Pieniężny ponownie zawiązał drużynę harcerską w Olsztynie. Jednak po roku ponownie zawieszono działalność.

Nowa szansa dla rozwoju harcerstwa pojawiła się po 1929 roku, kiedy zaczęły powstawać polskie szkoły. W 1931 roku zaczęto zakładać drużyny harcerskie. Ruch został zainicjowany przez Edwarda Turowskiego, Otylię Teszner-Grothową, Jana Hedrycha, Annę Sendrowską.

Decyzja o utworzeniu Hufca zapadła na zebraniu w Olsztynie w dniu 7 października 1935 roku. Wzięli w nim udział najważniejsi działacze Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech: Paweł Kwoczka, Józef Kachl, Józef Kwietniewski. Komendantem Hufca Wschodniopruskiego został wybrany Leon Włodarczak, sekretarzem została Otylia Teszner-Grothowa. W skład organizacji weszły istniejące drużyny, składające się z uczniów szkół polskich w Brąswałdzie, Chaberkowie, Jarotach, Nowej Kaletce, Olsztynie, Pluskach, Unieszewie, Worytach, Skajbotach (instruktorka Maria Kensbok) i Stanclewie. Duże zasługi w przy powstawaniu drużyn położyły wspomniana Otylia Teszner-Grothowa oraz Jadwiga Gnatowska. Obie w tym okresie pracowały jako wychowawczynie w polskich przedszkolach. Przed II wojną światową hufcem kierowała Agata Sendrowska.

Struktura organizacyjna Hufca Wschodniopruskiego wyglądała następująco:

Pod koniec kwietnia 1936 roku działało 14 drużyn Hufca Wschodniopruskiego na obszarze Warmii i Powiśla. Na początku następnego roku Otylia Teszner-Grothowa została wybrana komendantką Hufca. W tym okresie doszło również do zmiany nazwy organizacji na Hufiec Warmiński. Teszner-Grothowa współpracowała wówczas z nauczycielem Ryszardem Knosałą, który z wielkim zaangażowaniem poświęcał się organizowaniu zlotów harcerskich oraz zajęć dla członków drużyn.

Pod koniec lat 30. władze hitlerowskie coraz intensywniej dążyły do ograniczenia działalności Hufca Warmińskiego. W połowie 1937 roku wprowadzono zakaz noszenia mundurków przez polskich harcerzy i organizowania centralnych obozów. Ostatni zlot drużyn Hufca Warmińskiego odbył się 24 lipca 1939 roku nad jeziorem Serwent.

W czasie II wojny światowej zginęli: Ryszard Knosała, Leon Włodarczak, Józef Grot, Jan Maza, Tadeusz Pezała.

Bibliografia

Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. II, Olsztyn 2011.
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Wądołowska Halina, Społeczno-wychowawcza działalność Związku Harcerstwa Polskiego na Warmii i Mazurach w latach 1919-1980, Olsztyn 1988.
Wrzesiński Wojciech, Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920-1939, Olsztyn 1973.