Leżnica: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
| − | |nazwa = | + | |nazwa = Leżnica |
|herb wsi = | |herb wsi = | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' | + | ''' Leżnica ''' (do 2013 r. ''Leżnice''<ref>Dz.U 2013, poz. 1629, Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazwy obiektu fizjograficznego, [http://dziennikustaw.gov.pl/du/2013/1629/1 dziennikustaw.gov.pl] [10.02.2015]</ref>, niem. ''Lägs'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Funkcję sołtysa sprawuje [[Piotr Becmer]]<ref>[http://www.paslek.pl/ Urząd Miasta i Gminy Pasłęk]</ref>. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś została założona 19 lutego 1277 roku przez marszałka [[Zakon krzyżacki| | + | Wieś została założona 19 lutego 1277 roku przez marszałka [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]], [[Konrad von Thierberg|Konrada von Thierberga]], który nadał 36 łanów ziemi czterem [[Prusowie|Prusom]] – Pygantowi, Wayseylowi, Stonenowi i Naschomowi. Na początku XV wieku Leżnice, zwane wówczas ''Leysen'', należały do komornictwa pasłęckiego. W tym czasie we wsi gospodarzyło trzech wolnych Prusów. W 1448 roku w miejscowości żyło dodatkowo 13 wolnych pruskich chłopów. W tym okresie Leżnice podlegały już komornictwu w [[Burdajny|Burdajnach]]. Na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci miejscowość wchodziła w skład dóbr [[von Pinnau|Jakuba von Pinnaua]], była również pustką osadniczą, co odnotowowano po zakończeniu [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]]. Od 1543 roku Leżnice podlegały parafii protestanckiej w Pasłęku. W pierwszej połowie XVII wieku wieś stanowiła własność [[von Borck|Achatiusa von Borcka]] – właściciela [[Kwitajny|Kwitajn]]. W 1875 roku Leżnice były zamieszkane przez 101 osób. |
| − | W 1939 roku w [[Maciejowizna|Maciejowiźnie]], [[Malinowo|Malinowie]] i Leżnicy mieszkało łącznie 147 osób. Na początku XX wieku w 15 domach żyło 163 mieszkańców, w tym 155 ewangelików i 8 katolików. Od 1919 do 1940 roku dzierżawcą a następnie zarządcą miejscowych dóbr był Max Hube. Pon nim do 1945 roku zarządcą w Leżnicy był nadinspektor Georg Klatt z Kwitajn i Hermann Korbahn. Była to decyzja [[Marion von Dönhoff| | + | W 1939 roku w [[Maciejowizna|Maciejowiźnie]], [[Malinowo (gmina Pasłęk)|Malinowie]] i Leżnicy mieszkało łącznie 147 osób. Na początku XX wieku w 15 domach żyło 163 mieszkańców, w tym 155 ewangelików i 8 katolików. Od 1919 do 1940 roku dzierżawcą, a następnie zarządcą miejscowych dóbr był Max Hube. Pon nim do 1945 roku zarządcą w Leżnicy był nadinspektor Georg Klatt z Kwitajn i Hermann Korbahn. Była to decyzja hrabiny [[Marion von Dönhoff|Marion von Dönhoff]]. Hrabina zarządzała dobrami wchodzącymi w skład Fundacji Rodziny von Dönhoff dla Biednych w Kwitajnach. Las w pobliżu Leżnic należał również do majątku w Kwitajnach. Pierwsi Polacy przybyli do wsi w 1945 roku. Nowi mieszkańcy ochrzcili wieś mianem ''Zieleńca''. Pierwszym sołtysem został [[Jan Woźniak]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
*zabytkowa leśniczówka | *zabytkowa leśniczówka | ||
*pozostałości dawnego niemieckiego cmentarza położone za leśniczówką, na skarpie wąwozu | *pozostałości dawnego niemieckiego cmentarza położone za leśniczówką, na skarpie wąwozu | ||
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| + | Dz.U 2013, poz. 1629, Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazwy obiektu fizjograficznego, [http://dziennikustaw.gov.pl/du/2013/1629/1 dziennikustaw.gov.pl] [10.02.2015]<br/> | ||
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2012.<br/> | Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2012.<br/> | ||
''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297–1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/> | ''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297–1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/> | ||
| − | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/> |
| − | [http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16428 | + | [http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16428 Słodownik Lech, Leżnice, glospasleka.pl] [15.06.2014]<br/> |
| + | [http://www.paslek.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=874&Itemid=34 Urząd Miasta i Gminy Pasłęk] [10.02.2015]<br/> | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1201-1300]] | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1201-1300]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:07, 27 mar 2023
| Leżnica | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Pasłęk |
| Liczba ludności (2010) | brak danych |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Leżnica | |
| Położenie na mapie Polski  Leżnica | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Leżnica (do 2013 r. Leżnice[1], niem. Lägs) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Funkcję sołtysa sprawuje Piotr Becmer[2].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad rzeczką Wąską, 5 km na wschód od Pasłęka, na południe od drogi wojewódzkiej nr 513.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona 19 lutego 1277 roku przez marszałka zakonu krzyżackiego, Konrada von Thierberga, który nadał 36 łanów ziemi czterem Prusom – Pygantowi, Wayseylowi, Stonenowi i Naschomowi. Na początku XV wieku Leżnice, zwane wówczas Leysen, należały do komornictwa pasłęckiego. W tym czasie we wsi gospodarzyło trzech wolnych Prusów. W 1448 roku w miejscowości żyło dodatkowo 13 wolnych pruskich chłopów. W tym okresie Leżnice podlegały już komornictwu w Burdajnach. Na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci miejscowość wchodziła w skład dóbr Jakuba von Pinnaua, była również pustką osadniczą, co odnotowowano po zakończeniu wojen polsko-krzyżackich. Od 1543 roku Leżnice podlegały parafii protestanckiej w Pasłęku. W pierwszej połowie XVII wieku wieś stanowiła własność Achatiusa von Borcka – właściciela Kwitajn. W 1875 roku Leżnice były zamieszkane przez 101 osób.
W 1939 roku w Maciejowiźnie, Malinowie i Leżnicy mieszkało łącznie 147 osób. Na początku XX wieku w 15 domach żyło 163 mieszkańców, w tym 155 ewangelików i 8 katolików. Od 1919 do 1940 roku dzierżawcą, a następnie zarządcą miejscowych dóbr był Max Hube. Pon nim do 1945 roku zarządcą w Leżnicy był nadinspektor Georg Klatt z Kwitajn i Hermann Korbahn. Była to decyzja hrabiny Marion von Dönhoff. Hrabina zarządzała dobrami wchodzącymi w skład Fundacji Rodziny von Dönhoff dla Biednych w Kwitajnach. Las w pobliżu Leżnic należał również do majątku w Kwitajnach. Pierwsi Polacy przybyli do wsi w 1945 roku. Nowi mieszkańcy ochrzcili wieś mianem Zieleńca. Pierwszym sołtysem został Jan Woźniak.
Zabytki
- dom dawnego zarządcy folwarku – obecnie własność prywatna
- zabytkowa leśniczówka
- pozostałości dawnego niemieckiego cmentarza położone za leśniczówką, na skarpie wąwozu
Przypisy
- ↑ Dz.U 2013, poz. 1629, Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazwy obiektu fizjograficznego, dziennikustaw.gov.pl [10.02.2015]
- ↑ Urząd Miasta i Gminy Pasłęk
Bibliografia
Dz.U 2013, poz. 1629, Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazwy obiektu fizjograficznego, dziennikustaw.gov.pl [10.02.2015]
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297–1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Słodownik Lech, Leżnice, glospasleka.pl [15.06.2014]
Urząd Miasta i Gminy Pasłęk [10.02.2015]
