Rezerwat Boczki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Boczki | | nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Boczki | ||
| zdjęcie= boczki.jpg | | zdjęcie= boczki.jpg | ||
| − | | opis_zdjęcia= Rezerwat Boczki – grąd | + | | opis_zdjęcia= Rezerwat Boczki – grąd.<br>Fot. Dariusz Kubiak. |
| rodzaj_rezerwatu= leśny | | rodzaj_rezerwatu= leśny | ||
|charakter_rezerwatu= | |charakter_rezerwatu= | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| sekundE= 00 | | sekundE= 00 | ||
}} | }} | ||
| − | '''Rezerwat przyrody Boczki''' – rezerwat przyrody utworzony w 1974 r. ("Monitor Polski" 1974 r., nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r., nr 150, poz. 1939). Jest | + | '''Rezerwat przyrody Boczki''' – rezerwat przyrody utworzony w 1974 r. ("Monitor Polski" 1974 r., nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r., nr 150, poz. 1939). Jest to rezerwat leśny obejmujący obszar 108,8 ha i położony w środkowej części [[Puszcza Romincka|Puszczy Rominckiej]], w gminie [[Dubeninki (gmina wiejska)|Dubeninki]]. Utworzono go w celu ochrony dobrze zachowanego fragmentu Puszczy Rominckiej z charakterystycznymi dla niej zbiorowiskami leśnymi. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| + | |||
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | == Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | ||
Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m n.p.m., występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone płaskie tereny wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m n.p.m. | Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m n.p.m., występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone płaskie tereny wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m n.p.m. | ||
| Linia 37: | Linia 38: | ||
Rezerwat Boczki jest niedostępny dla turystów. Do granic rezerwatu można dotrzeć jedynie na rowerze, przemierzając puszczę wzdłuż zielonego szlaku. | Rezerwat Boczki jest niedostępny dla turystów. Do granic rezerwatu można dotrzeć jedynie na rowerze, przemierzając puszczę wzdłuż zielonego szlaku. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | ==Galeria zdjęć== | ||
| + | <gallery mode=packed widths=200px heights=200px class="left"> | ||
| + | File: boczki_rp_w.png|<center>Rezerwat Boczki | ||
| + | File: boczki_rp_g.png|<center>Rezerwat Boczki | ||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Boczki pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Boczki] [22.04.2014] | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Boczki pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Boczki] [22.04.2014] | ||
| Linia 50: | Linia 58: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Przyroda]] | + | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Powiat gołdapski]] [[Kategoria: Dubeninki (gmina wiejska)]] |
Aktualna wersja na dzień 12:32, 20 mar 2015
| Rezerwat przyrody Boczki | |
| | |
 Rezerwat Boczki – grąd. Fot. Dariusz Kubiak. | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1974 r. |
| Powierzchnia | 108,8 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Boczki | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Boczki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Boczki – rezerwat przyrody utworzony w 1974 r. ("Monitor Polski" 1974 r., nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r., nr 150, poz. 1939). Jest to rezerwat leśny obejmujący obszar 108,8 ha i położony w środkowej części Puszczy Rominckiej, w gminie Dubeninki. Utworzono go w celu ochrony dobrze zachowanego fragmentu Puszczy Rominckiej z charakterystycznymi dla niej zbiorowiskami leśnymi.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m n.p.m., występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone płaskie tereny wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m n.p.m.
Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: Carici elongatae-Alnetum, Tilio-Carpinetum, Fraxino-Alnetum, Circaeo-Alnetum, Vaccinio uliginosi-Pinetum, Myceli-Piceetum, Sphagno girgensohnii-Piceetum.
Zwierzęta
Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych była podporządkowana urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: łoś, jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest żubr. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: lis, jenot, wydra, wilk, ryś. Liczna jest populacja bobra. Ponadto spotkać tu można rzadkiego w tym regionie zająca bielaka. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące kuny (Martes martes), borsuki, piżmaki oraz norki.
Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, żurawia, włochatkę, dzięcioła białogrzbietego, wąsatkę, kanię rudą, kanię czarną. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl niepylak mnemozyna.
Rośliny
Flora rezerwatu Boczki liczy ponad 200 gatunków, w tym 12 drzew i 11 krzewów. Gatunkami dominującymi w drzewostanach jest: lipa, klon, jesion, wiąz i świerk, natomiast w starych drzewostanach brakuje dębu i grabu, typowych gatunków grądowych.
Spośród roślin naczyniowych na szczególną uwagę zasługują: orlik pospolity (Aquilegia vulgaris), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum), pióropusznik strusi (Matteucia struthiopteris), gnieźnik leśny (Neottia nidus-avis), podkolan biały (Platanthera bifolia), czosnek niedźwiedzi (Allium ursinum), zawilec żółty (Anemone ranunculoides), czermień błotna (Calla palustris), szalej jadowity (Cicuta virosa), kokorycz pusta (Corydalis cava), kokorycz pełna (C. solida), żywiec cebulkowy (Dentaria bulbifera), przetacznik górski (Veronica montana).
Ciekawostki
Rezerwat Boczki jest niedostępny dla turystów. Do granic rezerwatu można dotrzeć jedynie na rowerze, przemierzając puszczę wzdłuż zielonego szlaku.
Galeria zdjęć
Rezerwat Boczki 
Rezerwat Boczki
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Boczki [22.04.2014]
parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [22.04.2014]
polskaniezwykla.pl [22.04.2014]
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody "Boczki", [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
