Szlak im. Karola Małłka: Krutyń - Pranie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Opis)
 
(Nie pokazano 25 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
  | opis zdjęcia      = <!-- jeśli plikiem graficznym jest zdjęcie, można je tu podpisać -->
 
  | opis zdjęcia      = <!-- jeśli plikiem graficznym jest zdjęcie, można je tu podpisać -->
 
  | państwo          = Polska
 
  | państwo          = Polska
  | województwo      = [[województwo warmińsko-mazurskie|warmińsko-mazurskie]]
+
  | województwo      = warmińsko-mazurskie
  | początek          = [[Krutyń]]
+
  | początek          = Krutyń
 
  | przez            =  
 
  | przez            =  
  | koniec            = [[Pranie]]
+
  | koniec            = Pranie
 
  | kod              =
 
  | kod              =
  | numer            = WM-2001-n
+
  | numer            =  
 
  | kolor            = żółty [[Plik:zolty.gif]]
 
  | kolor            = żółty [[Plik:zolty.gif]]
 
  | długość          = 20
 
  | długość          = 20
 
  | etapy            =  
 
  | etapy            =  
 
  | typ              = pieszy
 
  | typ              = pieszy
  | administrator    = [[Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK]]
+
  | administrator    = Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK
 
}}
 
}}
'''Szlak pieszy''' – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W [[Polska|Polsce]] ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).<br/>
+
'''Szlak pieszy''' – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).<br/><br>
 +
[[Plik:Krutyń chata drewniana.jpg|thumb|right|290px|Krutyń, chałupa drewniana.<br>Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kruty%C5%84-dom_nr_40.jpg Commons Wikimedia]]]
 +
[[Plik:Leśniczówka Pranie..jpg|thumb|right|290px|Poiersie Gałczyńskiego w Praniu. Fot. Duży Batek. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Lesniczowka_Pranie.03.jpg Commons Wikimedia] ]]
 
==Nazwa szlaku==
 
==Nazwa szlaku==
'''„Szlak im. Karola Małłka'''
+
'''Szlak im. Karola Małłka'''
 
<br/>
 
<br/>
 
== Trasa ==
 
== Trasa ==
''Krutyń – jez. Mokre - rez.Królewska Sosna – Karwica Mazurska - Pranie''
+
[[Krutyń]] [[Jezioro Mokre]] – [[Rezerwat Królewska Sosna]] [[Karwica (gmina Ruciane-Nida)|Karwica Mazurska]] – [[Pranie]]
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
[[Plik:Krutyń chata drewniana.jpg|250px|right|thumb|Krutyń, chałupa drewniana]]
+
Szlak prowadzi przez [[Puszcza Piska|Puszczę Piską]]. Część szlaku biegnie przez [[Mazurski Park Krajobrazowy]]. Rozpoczyna się w miejscowości [[Krutyń]], gdzie znajduje się wiele zabytkowych drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się [[Muzeum Ziemi Warmińskiej]]. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał [[lkwim:Karol Małłek|Karol Małłek]]. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami [[pachówka|"pychówkami"]] po najpiękniejszym odcinku [[rzeka Krutynia|rzeki Krutyni]]. Do atrakcji turystycznych należą także rezerwaty przyrody, [[Rezerwat Zakręt|Rezerwaty przyrody "Zakręt"]] i [[Rezerwat Krutynia|Rezerwat rzeki Krutyni]].
[[Plik:Restauracja Myśliwska.jpg|200px|left|thumb|Park Bażantarnia, Restauracja "Myśliwska"]]
+
 
[[Plik:bażantarnia.jpg|200px|left|thumb|Bażantarnia]]
+
Dalej szlak wiedzie w stronę [[Jezioro Mokre|Jeziora Mokrego]], jednego z największych i najgłębszych jezior [[Pojezierze Mrągowskie|Pojezierza Mrągowskiego]] (pow. 7,7 km<sup>2</sup>, gł. 50 m), leżącego na trasie spływu Krutynią.
Szlak prowadzi przez [[Puszcza Piska|Puszczę Piską]]. Część szlaku biegnie w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim Parku Krajobrazowym]]. Rozpoczyna się w miejscowości [[Krutyń]], gdzie znajduje się wiele zabytkowych, drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się [[Muzeum Ziemi Warmińskiej]]. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał [[Karol Małłek]]. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych, oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami [[pachówka|"pychówkami"]] po najpiękniejszym odcinku [[rzeka Krutynia|rzeki Krutyni]]. Do atrakcji turystycznych należą także dwa [[rezerwat przyrody "Zakręt"|rezerwaty przyrody "Zakręt"]] i [[Rezerwat rzeki Krutyni]]. Dalej idziemy w stronę [[jezioro Mokre|jeziora Mokre]], to jedno z największych i najgłębszych jezior [[Pojezierze Mrągowskie|Pojezierza Mrągowskiego]] (pow. 7,7 km2, 50 m głęb.), leży na trasie spływu Krutynią. Kolejny punkt na trasie to rezerwat przyrody [[rezerwat przyrody Królewska Sosna|Królewska Sosna]]. Utworzony został w 1959 roku dla ochrony drzewostanu [[Puszcza Piska|Puszczy Piskiej]]. Chroni 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziorka Kruczki z reliktową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa, obumarła już sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni [["Dąb nad Mukrem"]] im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m. Szlak kończy się w [[Leśniczówka Pranie| w Leśniczówce Pranie]]
+
 
 +
Kolejny punkt na trasie to rezerwat [[Rezerwat Królewska Sosna|Królewska Sosna]]. Utworzono go w 1959 r. w celu ochrony drzewostanu Puszczy Piskiej. W rezerwacie znajduje się 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy [[Jeziora Kruczki | jeziora Kruczki]] z unikatową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa obumarła sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni [["Dąb nad Mukrem"]] im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m.
 +
 
 +
Szlak kończy się w [[Leśniczówka Pranie| Leśniczówce Pranie]]. Mieszkał tu i tworzył [[lkwim: Konstanty Ildefons Gałczyński|Konstanty Ildefons Gałczyński]]. W 1965 r. w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 r. powstało [[lkwim: Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu|muzeum]].
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
1. Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996;
+
Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996.<br>
2. "Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska,M. Starzewski, Warszawa 2006;
+
"Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska, M. Starzewski, Warszawa 2006.<br>
www.szlaki.mazury.pl; 2. Elbląska Bażantarnia, red. J. Zaskiewicz, Elbląg 1995.
+
Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989.<br>
 +
[http://lesniczowkapranie.art.pl; www.lesniczowkapranie.art.pl] [22.12.2013]<br>
 +
[http://szlaki.mazury.pl www.szlaki.mazury.pl] [22.12.2013]
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria:Szlaki turystyczne]] [[Kategoria:Szlaki piesze]]<br />
+
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria:Szlaki turystyczne]] [[Kategoria:Szlaki piesze]] [[Kategoria:Powiat mrągowski]] [[Kategoria:Powiat piski]]<br />

Aktualna wersja na dzień 08:37, 19 mar 2015

Szlak im. Karola Małłka

Dane szlaku
Państwo Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Początek Krutyń
Koniec Pranie
Kolor znakowania żółty Zolty.gif
Długość 20 km
Typ szlak pieszy
Administrator Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK

Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).

Krutyń, chałupa drewniana.
Źródło: Commons Wikimedia
Poiersie Gałczyńskiego w Praniu. Fot. Duży Batek. Źródło: Commons Wikimedia

Nazwa szlaku

Szlak im. Karola Małłka

Trasa

KrutyńJezioro MokreRezerwat Królewska SosnaKarwica MazurskaPranie

Opis

Szlak prowadzi przez Puszczę Piską. Część szlaku biegnie przez Mazurski Park Krajobrazowy. Rozpoczyna się w miejscowości Krutyń, gdzie znajduje się wiele zabytkowych drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się Muzeum Ziemi Warmińskiej. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał Karol Małłek. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami "pychówkami" po najpiękniejszym odcinku rzeki Krutyni. Do atrakcji turystycznych należą także rezerwaty przyrody, Rezerwaty przyrody "Zakręt" i Rezerwat rzeki Krutyni.

Dalej szlak wiedzie w stronę Jeziora Mokrego, jednego z największych i najgłębszych jezior Pojezierza Mrągowskiego (pow. 7,7 km2, gł. 50 m), leżącego na trasie spływu Krutynią.

Kolejny punkt na trasie to rezerwat Królewska Sosna. Utworzono go w 1959 r. w celu ochrony drzewostanu Puszczy Piskiej. W rezerwacie znajduje się 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziora Kruczki z unikatową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa obumarła sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni "Dąb nad Mukrem" im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m.

Szlak kończy się w Leśniczówce Pranie. Mieszkał tu i tworzył Konstanty Ildefons Gałczyński. W 1965 r. w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 r. powstało muzeum.

Bibliografia

Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996.
"Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska, M. Starzewski, Warszawa 2006.
Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989.
www.lesniczowkapranie.art.pl [22.12.2013]
www.szlaki.mazury.pl [22.12.2013]