Marian Kozłowski

Marian Kozłowski
Marian Kozłowski Źródło: Zdjęcie nadesłane przez Krzysztofa Kozłowskiego
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1936 r., Folwarki Wielkie
Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Okres sprawowania mandatu	1991–1993 I kadencja
Senator Rzeczypospolitej Polskiej
Okres sprawowania mandatu	2001-2005 V kadencja

Marian Kozłowski na bieżni.
Źródło: Zdjęcie nadesłane przez Krzysztofa Kozłowskiego

Źródło: uwm.edu.pl [9.01.2015]

Władysław Marian Kozłowski w swoim biurze
Fot. prof. Z. Kawecki

Stoisko handlowe na jesiennych targach w ODR Olsztyn, z lewej strony Teresa i Zdzisław Kaweccy z prawej Władysław Marian Kozłowski (zdjęcie z archiwum Z. Kaweckiego)

Władysław Marian Kozłowski w swojej szkółce
Fot. prof. Z. Kawecki

W szkółce prof. Kozłowskiego. Od lewej: jego syn Jerzy, J. Kopytowski, W.M. Kozłowski, D. Kopytowska, Z. Kawecki, T. Kawecka
Źródło: Archiwum prof. Z. Kaweckiego

Władysław Marian Kozłowski (ur. 29 listopada 1936 r. we wsi Folwarki Wielkie, gm. Zabłudów, woj. podlaskie - zm. 18 grudnia 2014 r. w Olsztynie) – naukowiec, nauczyciel akademicki, polityk, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji, senator V kadencji.

Życiorys

Marian Kozłowski urodził się 29 listopada 1936 r. we wsi Folwarki Wielkie k. Zabłudowa. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Cydzynie Nowym (1945-1952) Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował jako robotnik rolny w PGR Nory koło Olecka.

Od 1956 r. prowadził gospodarstwo rolne po śmierci ojca. Służbę wojskową odbył w latach 1958-1959.

W 1957 r. ukończył Państwowe Technikum Hodowlane w Olecku. Jest absolwentem Wydziału Zootechnicznego Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie (1962). Ukończył również Technikum Ogrodnicze w Sochaczewie (1963-1968).

Praca zawodowa

• stolarz meblowy w EZPT w Ełku (1956-1965).
• kierownik Zakładu Zieleni Miejskiej w MPGK w Ełku (1956-1967).
• kierownik gospodarstwa ogrodniczego (1965-1970).
• główny specjalista produkcji ogrodniczej w Suwałkach z siedzibą w Ełku (1970-1979).
• kierownik Zakładu Zieleni Miejskiej w Ełku (1979-1985).
• główny specjalista Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Olecku ds. ogrodnictwa i badań (1985-1992).

W czasie studiów działał w Związku Młodzieży Wiejskiej i Zrzeszeniu Studentów Polskich. Po studiach wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i był jej członkiem aż do rozwiązania.

Pracę rozpoczął jako zootechnik na stanowisku kierownika Fermy Doświadczalnej Trzody Chlewnej w Starym Dworze, potem awansował na kierownika gospodarstwa w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Pozortach.

Praca naukowo-dydaktyczna

Od 1968 r. intensywnie współpracuje z Wydziałem Ogrodniczym SGGW w Warszawie w zakresie badań z roślinami ozdobnymi, warzywniczymi i sadowniczymi. W 1971 r. uzyskał stopień doktora w Wyższej Szkole Rolniczej. Został zatrudniony na stanowisku starszego asystenta, a potem adiunkta na Wydziale Zootechnicznym WSR w Katedrze Hodowli Trzody Chlewnej. W 1975 r. habilitował się, już na Akademii Rolniczo-Technicznej.

W 1979 r. został również mgr inż. ogrodnictwa na SGGW w Warszawie, a w 1981 r. mgr inż. rolnictwa (praca dyplomowa wykonana w Katedrze Ogrodnictwa ART w Olsztynie). W roku 1979 nawiązał współpracę z Katedrą Ogrodnictwa ART w Olsztynie. Z pracownikami tej katedry przeprowadził na swoich polach uprawnych ponad 70 doświadczeń głównie w zakresie uprawy truskawki, maliny, aronii, porzeczki czarnej, agrestu, ukorzeniania podkładek jabłoni i winorośli.

W roku 1987 otrzymał akt nominacji na profesora. Od 1 września 1987 r. przez dwie kadencje pełnił funkcję dziekana Wydziału Zootechnicznego. 1 października 1992 r. wraz z prof. dr hab. Barbarą Grudniewską otrzymał akt nominacji na profesora zwyczajnego.

W 1992 r. przeszedł na emeryturę i prowadził specjalistyczne własne gospodarstwo szkółkarskie w Nowej Wsi Ełckiej.

Od 1999 r. związany z Wydziałem Bioinżynierii Zwierząt Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Opublikował ponad 400 prac naukowych, m.in. podręczniki akademickie i dla techników rolniczych. Specjalizuje się w hodowli i żywieniu zwierząt.

Był członkiem SdRP i do 2002 roku Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W latach 1991–1993 pełnił mandat poselski z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W 2001 r. startował w wyborach parlamentarnych z Koalicyjnego Komitetu Wyborczego SLD-Unia Pracy i uzyskał mandat senatora RP V kadencji w okręgu elbląskim. W trakcie kadencji przeszedł do Socjaldemokracji Polskiej Marka Borowskiego.

Miał dwoje dzieci (Elżbieta - dr germanistyki, Jerzy - mgr ekonomii i prawa) oraz troje wnucząt.

Badania naukowe

Badania profesora Mariana Kozłowskiego dotyczyły konserwacji pasz, żywienia świń i drobiu oraz chowu i hodowli świń. Wypromował 11 doktorów i 100 magistrów. Dorobek naukowy to 14 monografii i rozpraw, 60 komunikatów naukowych, skryptów i referatów oraz 3 artykuły popularno-naukowe o oddziaływaniu regionalnych, udział w ponad 20 konferencjach naukowych w kraju i 10 za granicą (Litwa i Białoruś), opiekun badań polowych 75 prac magisterskich.

Przez kilkanaście lat przewodniczył Radzie Programowej „Rolniczego ABC” i był członkiem zespołu redakcyjnego czasopisma absolwentów UWM „5 plus X”. Do jego najważniejszych prac naukowych zaliczamy następujące pozycje wydawnicze:

1. Kawecki Z., Tomaszewska Z., Kozłowski W.M. Wzrost i planowanie 8 odmian porzeczki czarnej uprawianej w warunkach klimatycznych Ełku i Olsztyna. Acta Agricuklturae Actechnicae Olstenensis. Agricultura, No 54 Ann. 15, 1992.
2. Kawecki Z., Kozłowski W.M. Wpływ ściółkowania gleby i rozstawy krzewów na planowanie aronii czarnoowocowej w warunkach woj. suwalskiego. Prace Inst. Sad. i Kwiac. s.c., nr 3-4/115-116, s. 73-75, 1992.
3. Kawecki Z., Kozłowski W.M. Urożajnost czernoj smodliny w usłowiach suwalskawo województwa. Biełor. Sielskochoz Akad. Sbor. naucz. trud. s. 71-73, Gorki 1992.
4. Kawecki Z., Kulesza W. Kozłowski W.M. Jagodnyje kultury w sieweirowostocznaj Polsze. Osnownyje naprawlenija połuczenija ekologiczeskoj ezistej produkcji rastieniewadstwa. Tenisy dokładow republikanskoj nauczno-proizwodietwiennoj konferencji, s. 10-12, Gorki 1992.
5. Kawecki Z., Tomaszewska Z., Kozłowski W.M. Fielding of six black currant cultivars in northeastern Poland. VI International Sympozjum on Rubus and Ribes. Skierniewice, Poland, s. 3-10, 1993.
6. Kozłowski W.M. Wlijanije system wozdieliwanija na urozajnost rocznych sortow I klonow ziemlianiki. Udobrenije sadow. Urażaj i kaczestwo płodow. Ekologia. Tiezysy dokładow nauczno-praktyczeskoj mieżdunarodnoj konferencji. Babtai, s. 38-42, 1990.
7. Kozłowski W.M., Kawecki Z. Możliwości uprawy aronii w Polsce płn.-wsch. na podstawie wstępnych wyników badań w rejonie Ełku. Mat. Symp. Olsztyn ART., s. 48-51, 1990.
8. Kozłowski W.M., Kopisz A. Wpływ ściółkowania międzyrzędzi na plon owoców truskawek i zawartość składników mineralnych. Symp. Ekologiczne, Aspekty stosowania nawozów i zanieczyszczania gleb składnikami o toksycznym działaniu. Zesz. nauk. AR Kraków, s. 73-75, 1990.
9. Kozłowski W.M., Kopisz A. Influence of organic matler, mineral fertilization and sparing on the field and chemical compisition of strawberries. Warsaw Agricultural University – SGGW. Ann. of Warsaw Agric. Univers. – Horticulture No 16, s. 3-8, 1992.
10. Kulesza W., Kozłowski W.M. Możliwość przedłużenia użytkowania plantacji truskawek na podstawie wyników badań w rejonie Ełku. Mat. Symp. ART. w Olsztynie, s. 203-213, 1982.

Badania dotyczyły głównie truskawki (35 prac). Obejmowały problematykę odmian, planowania, systemów uprawy, ściółkowania gleby, rozmnażania w matecznikach. 15 prac dotyczy malin i porzeczki czarnej z analizą fenofaz morfologii i planowania przy zastosowaniu różnych technologii uprawy. Część prac (7) analizuje metody uprawy aronii i winorośli. Kilka prac związane jest z ukorzenianiem podkładek jabłoni (2), uprawą bylin ozdobnych i warzyw (7) oraz ogólnych zasad prowadzenia roślin sadowniczych i wykorzystania kompostów, kory z drzew leśnych i osadów ściekowych (11). W wyniku badań wykazał, ze warunki klimatyczne Ełku i okolic nadają się do towarowej uprawy różnych odmian truskawki. Opracował różne technologie uprawy tej rośliny. Udowodnił, że wydajność z 1 ha może przekraczać 30t, zwłaszcza w technologii samozagęszczania się roślin na określonej powierzchni. Wykazał, że przy użyciu ściółkowania korą i zagęszczeniu roślin można plantacje użytkować nawet przez 5 lat z opłacalnym plonem. Najlepszym sposobem prowadzenia malin był szeroki szpaler przy konstrukcji z dwoma poziomami drutów na wysokości 0,7 m i 1,2m. W poziomie druty były oddalone o 0,4m. Górne druty były połączone co 0,5m, co stanowiło jakby siatkę o dużych oczkach 0,4x0,5m. Szerokość międzyrzędzi wynosiła 2,5m. najwyższe plony powyżej 10t z 1 ha uzyskano z roślin odmiany Norna i bezkońcowej Canby. Przy tradycyjnej uprawie aronii w warunkach okolic Ełku otrzymano plon powyżej 10 t z 1 ha stosując rozstawę 3x1,5m. Plony agrestu zbieranego ręcznie wynosiły ponad 20t z 1 ha a niezawodnymi odmianami okazał się Biały Triumf i Risistenta, Z odmian porzeczki czarnej wysoko plonowała odmiana Ben Nevis, powyżej 12t z 1 ha. Ukorzenienie podkładek wegetatywnych jabłoni i winorośli było najlepsze, gdy pędy obsypywano kompostem z trocin tartacznych, kory oraz samych trocin. Przy uprawie bylin i ozdobnych roślin cebulowych pozytywne rezultaty uzyskano stosując nawożenie kompostem z dodatkiem osadów ściekowych.

Pełnione funkcje na ART

• Zastępca dyrektora i dyrektor Instytutu Technologii Produkcji Zwierzęcej (1976-1983 i 1987-1993),
• Prodziekan Wydziału Zootechnicznego (1981-1984),
• Dziekan Wydziału Zootechnicznego (1987-1993).

Działalność społeczna

• członek Związku Nauczycielstwa Polskiego
  
• członek Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
  
• członek Stowarzyszenia Dziennikarzy RP
  
• członek honorowy Macierzy Ziemi Cieszyńskiej
  
• zastępca przewodniczącego Stowarzyszenia Weteranów Pracy i Działaczy Ruchu Lewicy
  
• członek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska"
  
• przewodniczący Klubu Profesorów Tytularnych Hodowli Trzody Chlewnej w Polsce

Działalność polityczna

• Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (1967–1990)
  
• Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej (1990–1999)
  
• Sojusz Lewicy Demokratycznej (1999–2004)
  
• Socjaldemokracja Polska (2004-2005)
  

Działalność parlamentarna

• poseł na Sejm RP (1991–1993)
  
• Komisja Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – członek komisji
• senator RP (2001-2005)
  
• Komisja Edukacji – członek komisji
  
• Nauki i Sportu – członek komisji
  
• Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi – członek komisji

Odznaczenia i wyróżnienia

• Srebrny Krzyż Zasługi (1980)
• Laureat Zespołowej Nagrody Sekretarza Naukowego PAN (1982)
• Złoty Krzyż Zasługi (1985)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1985)
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985)
• Krzyż Kawalerski (1993)
• Medal św. Izydora Oracza za szczególne zasługi w rolnictwie. Kapituła Stowarzyszenia św. Izydora Oracza w Białymstoku (2001)

• Dyplom „Agroliga 2005” w kategorii „Rolnik” W-MODR w Olsztynie 2005,
• Dyplom A. AGRO 2005. Laureat krajowy. Warszawa 2006.
• List uznaniowy wojewody warmińsko-mazurskiego 2005.
• Dyplom za najlepsze stoisko „Ogrodnictwo i krzewy” IX Targów Rolnych WMODR Olsztyn 2002.
• 5 listów dziękczynno-uznaniowych za ofiarność i zaangażowanie w pracach na rzecz: Instytutu ks. Piotra Skargi w Krakowie (2015), Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Ełckiej (2006), Parafii Św. Franciszka z Asyżu w Olsztynie – Kortowie (2015), za przygotowanie obchodów „obławy augustowskiej” z 1945 r. Ełk (2012).
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• wiele odznaczeń młodzieżowych, uczelnianych, regionalnych i resortowych, za współpracę naukową, medale pamiątkowe uniwersytetów rolniczych w kraju i za granicą, liczne nagrody m.in. sekretarza naukowego PAN, nagrody ministra nauki i szkolnictwa wyższego oraz 26 nagród rektora ART i UWM.

Członkostwo w organizacjach

1. Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Ogrodnictwa (1980-1992).
2. Członek Stowarzyszenia Absolwentów UWM w Olsztynie (od 2015 r.)

Zainteresowania

• Turystyka krajowa i zagraniczna, działalność społeczna w zakresie kształtowania środowiska, uprawa roślin ozdobnych różnie formowanych, dekoracje roślinnością otoczenia obiektów sakralnych.
• Zainteresowanie sportem (w szczególności biegami średnimi i długimi) spełniało w jego życiu wyjątkową rolę. Oprócz niezwykłej satysfakcji, kształtowało wiele cech osobowych, takich jak: pracowitość, sumienność i dyscyplina osobista, które były niezwykle pomocne w późniejszej pracy, nie tylko naukowej w charakterze nauczyciela akademickiego.

Zobacz też

• Prof.dr hab. Marian Kozłowski nie żyje. [9.01.2015]
  

Bibliografia

1. senat.pl, Marian Kozłowski [2.09.2014]
   
2. uwm.edu.pl, Wydział Bioinżynierii Zwierząt UWM [2.09.2014]
   
3. pl.wikipedia.org, Marian Kozłowski [21.08.2014]
   
4. Informacje nadesłane przez Krzysztofa Kozłowskiego

• Informacje nadesłane przez prof. Zdzisława Kaweckiego za pośrednictwem dr. Bolesława Pilarka.