Wyżegi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 53: Linia 53:
 
== Zabytki==
 
== Zabytki==
 
*drewniane chałupa (nr 11 i 14) z końca XIX wieku
 
*drewniane chałupa (nr 11 i 14) z końca XIX wieku
*budynek [[szkoła w Wyżegach|szkoły]] z 1912-1913 roku
+
*budynek [[szkoła w Wyżegach|szkoły]] z 1912–1913 roku
  
 
==Turystyka==
 
==Turystyka==

Wersja z 21:11, 29 lis 2014

Wyżegi

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Wielbark
Liczba ludności (2010) 174
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-160
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Wyżegi
Wyżegi
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wyżegi
Wyżegi
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Wyżegi (niem. Wyseggen, od 1938 r. Grünlanden) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 r. liczyła 174 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Teresa Gomułkiewicz[1].

Położenie

Wieś położona jest w południowej części Pojezierza Mazurskiego, na pograniczu kurpiowsko–mazurskim. Miejscowość leży w odległości 10 km na południe od Wielbarka, na zachód od drogi krajowej nr 57, w pobliżu granicy z powiatem przasnyskim w województwie mazowieckim. Blisko wsi znajduje się niewielkie Jezioro Wyżeckie.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona na mokradłach w 1787 roku w ramach osadnictwa szkatułowego; na początku następnego stulecia obejmowała 80 łanów. Po separacji gruntów w 1860 roku powstał około 3 km na północ przysiółek Wyżegi Małe. Z kolei na południe od wsi istniało dawniej osiedle Grzymkowo. Na początku lat 50. XX wieku powstało tu Państwowe Gospodarstwo Rolne.

Wieś jest siedzibą sołectwa.


Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych okresach:

  • 1818 r. – 207 osób, 34 gospodarstwa
  • 1858 r. – 36 gospodarstw
  • 1939 r. – 461 osób

Zabytki

  • drewniane chałupa (nr 11 i 14) z końca XIX wieku
  • budynek szkoły z 1912–1913 roku

Turystyka

Przez miejscowość przebiega szlak rajdu konnego "Ewita" obejmujący następującą trasę: Sasek MałySzymankiCiemna DąbrowaPiecuchyWałyGawrzyjałki – Wyżegi – JerominyChochółŚwiętajnoMarksobyOrżynyJabłonkaTrelkowoKobylochaPieceSawicaWitówkoSasek

Bibliografia

  1. Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
  2. Letkiewicz Arkadiusz, Z dziejów gminy Wielbark, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 44–47.
  3. Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
  4. Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
  5. Bank Danych Lokalnych GUS [20.08.2013]
  6. Deutsche Verwaltungsgeschichte [20.08.2013]
  7. Wojewódzka Ewidencja Zabytków [20.08.2013]

Przypisy