Dzień św. Katarzyny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 24: | Linia 24: | ||
==Zwyczaje== | ==Zwyczaje== | ||
| − | 25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku | + | 25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku tego dnia zawierano również umowy z pastuchami oraz ich pomocnikami. Zgodnie z ludowym zwyczajem nowo osiadły gospodarz zapraszał w tym dniu sąsiadów do miejscowej karczmy i stawiał wszystkim kolejkę piwa lub wódki. |
<br/> | <br/> | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| − | <references> | + | <references/> |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | ||
Wersja z 12:59, 14 lis 2014
| Dzień św. Katarzyny | |
| | |
| Dzień | 25 listopada |
| Typ święta | katolickie, prawosławne |
Dzień św. Katarzyny – obchodzone 25 listopada święto Katarzyny Aleksandryjskiej, męczennicy chrześcijańskiej, patronki młynarzy i kołodziejów. Świętą obrano patronką Dobrego Miasta i Lidzbarka Warmińskiego.
Kult św. Katarzyny na Warmii
Kult św. Katarzyny pojawił się na Warmii w połowie XIII wieku. Relikwie świętej miały znajdować się w malborskiej kaplicy zamkowej.
25 listopada we wszystkich pruskich diecezjach nie pracowano. Na obszarze diecezji warmińskiej jej kult obowiązywał w Braniewie, Barczewie, Brąswałdzie, Butrynach, Cerkiewniku, Dzierzgoniu, Franknowie, Henrykowie, Kętrzynie, Płoskini, Reszlu i Wilczkowie[1].
Kult św. Katarzyny rozpropagowała bez wątpienia pochodząca z Braniewa Regina Prothmann (1552–1613), założycielka zgromadzenia sióstr katarzynek. Jego konwenty działały w Braniewie, Reszlu, Lidzbarku Warmińskim i w Ornecie.
Zwyczaje
25 listopada powstrzymywano się od jedzenia mięsa. Zakazywano również tkania. Dawniej był to także dzień, w którym wiejski nauczyciel otrzymywał pieniądze na utrzymanie szkoły i własnej rodziny. Do początków XIX wieku tego dnia zawierano również umowy z pastuchami oraz ich pomocnikami. Zgodnie z ludowym zwyczajem nowo osiadły gospodarz zapraszał w tym dniu sąsiadów do miejscowej karczmy i stawiał wszystkim kolejkę piwa lub wódki.
Przypisy
- ↑ J. Chłosta,Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009, s. 148
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
