Markusy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Położenie) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś została założona w 1363 roku. W średniowieczu w Markusach istniał dwór z kaplicą. Okres [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]] doprowadził do zniszczenia i wyludnienia miejscowości. W XVI stuleciu podejmowano intensywne próby ponownego obsadzenia licznych opuszczonych wsi. W 1590 roku zawarto umowę z Simonem Bahrem, w której ten zobowiązał się do osadzenia w Markusach kolonistów holenderskich. [[Mennonici]] w Markusach należeli do odłamu fryzyjskiego gminy w [[Jezioro|Jeziorze]]. W 1776 roku | + | Wieś została założona w 1363 roku. W średniowieczu w Markusach istniał dwór z kaplicą. Okres [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]] doprowadził do zniszczenia i wyludnienia miejscowości. W XVI stuleciu podejmowano intensywne próby ponownego obsadzenia licznych opuszczonych wsi. W 1590 roku zawarto umowę z Simonem Bahrem, w której ten zobowiązał się do osadzenia w Markusach kolonistów holenderskich. [[Mennonici]] w Markusach należeli do odłamu fryzyjskiego gminy w [[Jezioro|Jeziorze]]. W dokumentach z 1776 roku wymieni byli następujący mieszkańcy: Allert, Bastvader, Boll, Dau, Froes, Froese, Gruntu, Harms, Holtzrichter, Jantzen, Lambert, Martens, Neysteter, Nickel, Puls, Penner, Peters, Philipsen, Quiring, Ridiger, Schroetter, Siebert. W 1790 roku doszło do rozłamu we wspólnocie i tym sposobem we wsi powstała samodzielna gmina z domem modlitwy, który niestety nie zachował się. Połączenie obu gmin nastąpiło jednak w 1888 roku. |
W 1820 roku wieś liczyła 418 mieszkańców – 162 było mennonitami. W 1886 roku w Markusach mieszkali między innymi: Heinrich Bächer, Peter bestvader, Heinrich Froese, Aaron i Jacob Goerzen, Jantzen, Dietrich i Johann Pauls, Heinrich Penner. W 1885 roku wieś składała się z 54 gospodarstw. Markusy były zamieszkane przez 139 mennonitów oraz 689 ewangelików i katolików. W 1945 roku część z nich uciekła przed Armią Czerwoną. Resztę wysiedlono do Niemiec. | W 1820 roku wieś liczyła 418 mieszkańców – 162 było mennonitami. W 1886 roku w Markusach mieszkali między innymi: Heinrich Bächer, Peter bestvader, Heinrich Froese, Aaron i Jacob Goerzen, Jantzen, Dietrich i Johann Pauls, Heinrich Penner. W 1885 roku wieś składała się z 54 gospodarstw. Markusy były zamieszkane przez 139 mennonitów oraz 689 ewangelików i katolików. W 1945 roku część z nich uciekła przed Armią Czerwoną. Resztę wysiedlono do Niemiec. | ||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
[[File: Nagrobek na cmentarzu mennonickim w Markusach.jpg|thumb|left|300px|Nagrobek na cmentarzu mennonickim w Markusach]] | [[File: Nagrobek na cmentarzu mennonickim w Markusach.jpg|thumb|left|300px|Nagrobek na cmentarzu mennonickim w Markusach]] | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Kultura == | == Kultura == | ||
*[[Biblioteka Publiczna Gminy Markusy]] | *[[Biblioteka Publiczna Gminy Markusy]] | ||
Wersja z 14:12, 9 sty 2015
| Markusy | |
| | |
 Zagroda podcieniowa w Markusach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Markusy |
| Liczba ludności (2010) | 562 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Markusy | |
| Położenie na mapie Polski  Markusy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Markusy (niem. Markushof) – wieś gminna położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Markusy, siedziba władz gminy. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 562 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Andrzej Pawełoszek[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 16 km na południe od Elbląga, 5 km na zachód od jeziora Drużno. Na terenie gminy znajduje się Rezerwat przyrody Jezioro Drużno.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w 1363 roku. W średniowieczu w Markusach istniał dwór z kaplicą. Okres wojen polsko-krzyżackich doprowadził do zniszczenia i wyludnienia miejscowości. W XVI stuleciu podejmowano intensywne próby ponownego obsadzenia licznych opuszczonych wsi. W 1590 roku zawarto umowę z Simonem Bahrem, w której ten zobowiązał się do osadzenia w Markusach kolonistów holenderskich. Mennonici w Markusach należeli do odłamu fryzyjskiego gminy w Jeziorze. W dokumentach z 1776 roku wymieni byli następujący mieszkańcy: Allert, Bastvader, Boll, Dau, Froes, Froese, Gruntu, Harms, Holtzrichter, Jantzen, Lambert, Martens, Neysteter, Nickel, Puls, Penner, Peters, Philipsen, Quiring, Ridiger, Schroetter, Siebert. W 1790 roku doszło do rozłamu we wspólnocie i tym sposobem we wsi powstała samodzielna gmina z domem modlitwy, który niestety nie zachował się. Połączenie obu gmin nastąpiło jednak w 1888 roku.
W 1820 roku wieś liczyła 418 mieszkańców – 162 było mennonitami. W 1886 roku w Markusach mieszkali między innymi: Heinrich Bächer, Peter bestvader, Heinrich Froese, Aaron i Jacob Goerzen, Jantzen, Dietrich i Johann Pauls, Heinrich Penner. W 1885 roku wieś składała się z 54 gospodarstw. Markusy były zamieszkane przez 139 mennonitów oraz 689 ewangelików i katolików. W 1945 roku część z nich uciekła przed Armią Czerwoną. Resztę wysiedlono do Niemiec.
W miejscowości działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, ośrodek zdrowia, weterynarz, punkt przedszkolny.
Kultura
- Biblioteka Publiczna Gminy Markusy
- Zespół Pieśni i Tańca "Szuwary"
- Żuławskie Stowarzyszenie na Rzecz Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej "Żuraw"
- Klub Seniora
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Michała Archanioła w Zwierznie.
Sport
- drużyna piłkarska LSZ Magdalenka Markusy
Zabytki
- zagroda holenderska z początku XX wieku, po północnej stronie drogi Krzewsk – Zwierzno
- zagroda holenderska z początku XIX weku, po południowej stronie drogi Krzewsk – Zwierzno
- zagroda holenderska z początku XIX weku, po południowej stronie drogi Krzewsk –Zwierzno
- zagroda holenderska wzniesiona w 1789 roku w północnej części wsi
- dom nr 10 z drugiej ćwierci XIX wieku, znajdujący się w północnej części wsi
- dawny kościół mennonicki, wzniesiony w 1899 roku
- mentarz mennonicki założony zapewne w końcówce XVIII w. na planie prostokąta, z lipową zielenią obwiednią i reliktami alej, zapewne o 4 kwaterach, zachowana ceglana brama oraz liczne nagrobki w formie steli i obelisków
Przypisy
- ↑ bip.warmia.mazury.pl [05.05.2014]
Bibliografia
Strategia rozwoju gminy Markusy na lata 2000-2015 [05.06.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.06.2014]
Gmina Markusy [05.06.2014]
Biuletyn Informacji Publicznej [05.06.2014]
Katalog zabytków osadnictwa holenderskiego w Polsce [05.06.2014]
