Rezerwat Boczki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Fizjogeografia terenu i szata roślinna) |
|||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | == Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | ||
| − | Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m | + | Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m n.p.m. występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone, płaskie tereny wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m n.p.m. |
Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: ''Carici elongatae-Alnetum'', ''Tilio-Carpinetum'', ''Fraxino-Alnetum'', ''Circaeo-Alnetum'', ''Vaccinio uliginosi-Pinetum'', ''Myceli-Piceetum'', ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''. | Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: ''Carici elongatae-Alnetum'', ''Tilio-Carpinetum'', ''Fraxino-Alnetum'', ''Circaeo-Alnetum'', ''Vaccinio uliginosi-Pinetum'', ''Myceli-Piceetum'', ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Zwierzęta == | == Zwierzęta == | ||
Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych był podporządkowany urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: łoś, jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest [[żubr]]. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: lis, jenot, [[wydra]], [[wilk]], [[ryś]]. Liczna jest populacja [[bóbr|bobra]]. Ponadto, spotkać tu można rzadkiego w tym regionie [[zając bielak|zająca bielaka]]. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące tu kuny (''Martes martes''), [[borsuk|borsuki]], piżmaki oraz norki. Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: [[rybołów|rybołowa]], [[orlik krzykliwy|orlika krzykliwego]], [[bocian czarny|bociana czarnego]], [[żuraw|żurawia]], [[włochatka|włochatkę]], [[dzięcioł białogrzbiety|dzięcioła białogrzbietego]], [[wąsatka|wąsatkę]], [[kania ruda|kanię rudą]], [[kania czarna|kanię czarną]]. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl [[niepylak mnemozyna]]. | Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych był podporządkowany urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: łoś, jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest [[żubr]]. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: lis, jenot, [[wydra]], [[wilk]], [[ryś]]. Liczna jest populacja [[bóbr|bobra]]. Ponadto, spotkać tu można rzadkiego w tym regionie [[zając bielak|zająca bielaka]]. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące tu kuny (''Martes martes''), [[borsuk|borsuki]], piżmaki oraz norki. Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: [[rybołów|rybołowa]], [[orlik krzykliwy|orlika krzykliwego]], [[bocian czarny|bociana czarnego]], [[żuraw|żurawia]], [[włochatka|włochatkę]], [[dzięcioł białogrzbiety|dzięcioła białogrzbietego]], [[wąsatka|wąsatkę]], [[kania ruda|kanię rudą]], [[kania czarna|kanię czarną]]. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl [[niepylak mnemozyna]]. | ||
Wersja z 08:41, 30 lip 2014
| Rezerwat przyrody Boczki | |
| | |
 Rezerwat "Boczki" - grąd | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1974 |
| Powierzchnia | 108,8 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Boczki | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Boczki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Boczki – rezerwat przyrody utworzony w 1974 r. (MP z 1974 r., nr 28, poz. 172) i zmieniony w 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r., nr 150, poz. 1939). Jest rezerwatem leśnym obejmującym obszar 108,8 ha. Położony jest w środkowej części Puszczy Rominckiej, w gminie Dubeninki. Rezerwat utworzono w celu ochrony dobrze zachowanego fragmentu Puszczy Rominckiej z charakterystycznymi dla niej zbiorowiskami leśnymi.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren rezerwatu jest mocno zróżnicowany. Północna i częściowo środkowa część rezerwatu jest silnie pagórkowata, pocięta płytkimi jarami. Najwyższe wzniesienie w tej części rezerwatu osiąga wysokość 207,5 m n.p.m., a deniwelacje terenu przekraczają 20 m. Podobne wyniesienia, osiągające 205,0 m n.p.m. występują w południowej części rezerwatu. Pozostałe, najniżej położone, płaskie tereny wypełnione materiałem organicznym, znajdują się na wysokości 190-195 m n.p.m.
Zbiorowiska roślinne występujące w rezerwacie to głównie lasy. Opisano tu siedem zespołów leśnych: Carici elongatae-Alnetum, Tilio-Carpinetum, Fraxino-Alnetum, Circaeo-Alnetum, Vaccinio uliginosi-Pinetum, Myceli-Piceetum, Sphagno girgensohnii-Piceetum.
Zwierzęta
Dawna Puszcza Romincka była terenem polowań cesarzy niemieckich, a w latach późniejszych był podporządkowany urzędowi łowieckiemu w Berlinie. Na terenie rezerwatu występują obecnie duże ssaki, takie jak: łoś, jeleń, sarna oraz dzik. Gatunkiem przechodnim jest żubr. Roślinożercom towarzyszą drapieżcy: lis, jenot, wydra, wilk, ryś. Liczna jest populacja bobra. Ponadto, spotkać tu można rzadkiego w tym regionie zająca bielaka. Z mniejszych zwierząt należy odnotować licznie występujące tu kuny (Martes martes), borsuki, piżmaki oraz norki. Do najbardziej interesujących gatunków ptaków należy zaliczyć: rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, żurawia, włochatkę, dzięcioła białogrzbietego, wąsatkę, kanię rudą, kanię czarną. Wśród bezkręgowców największą osobliwością jest motyl niepylak mnemozyna.
Rośliny
Flora rezerwatu "Boczki" liczy ponad 200 gatunków, w tym 12 drzew i 11 krzewów. Gatunkami dominującymi w drzewostanach są lipa, klon, jesion, wiąz i świerk, natomiast w starych drzewostanach brakuje dębu i grabu, typowych gatunków grądowych. Spośród roślin naczyniowych na szczególną uwagę zasługują: Aquilegia vulgaris, Daphne mezereum, Drosera rotundifolia, Lycopodium annotinum, Matteucia struthiopteris, Neottia nidus-avis, Platanthera bifolia, Allium ursinum, Anemone ranunculoides, Calla palustris, Cicuta virosa, Corydalis cava, C. solida, Dentaria bulbifera, Veronica montana.
Ciekawostki
Rezerwat "Boczki" jest niedostępny dla turystów. Do granic rezerwatu można dotrzeć jedynie na rowerze, przemierzając puszczę wzdłuż zielonego szlaku.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody „Boczki”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
Linki zewnętrzne
pl.wikipedia.org, Rezerwat Boczki [22.04.2014]
parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [22.04.2014]
polskaniezwykla.pl [22.04.2014]
