Stare Kawkowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 57: | Linia 57: | ||
*chałupa nr 10 z końca XIX wieku | *chałupa nr 10 z końca XIX wieku | ||
*dom nr 33 z XIX wieku | *dom nr 33 z XIX wieku | ||
+ | |||
+ | ==Multimedia== | ||
+ | {{#ev:youtube|dpLUFrCQ9Qk|500|left|Film udostępniony w ramach projektu [http://rkf.warmia.mazury.pl/ Regionalna Kronika Filmowa]}} | ||
+ | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> |
Aktualna wersja na dzień 10:28, 11 mar 2016
Stare Kawkowo | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Jonkowo |
Liczba ludności (2010) | 132[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Stare Kawkowo (niem. Alt Kockendorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Jonkowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 132 mieszkańców (łącznie z Szatankami).
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Olszyńskim, na wschód od Pasłęka, 9 km na północny zachód od Jonkowa i 14 km na północny zachód od Olsztyna, przy granicy z powiatem ostródzkim.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona prawdopodobnie wraz z Nowym Kawkowem, a więc w 1380 roku, jednak jej przywilej lokacyjny nie zachował się. Jako odrębna wieś wzmiankowana jest w źródłach z połowy XVI wieku, była to wówczas osada o 39 łanach, zamieszkała przez czynszowników i posiadająca karczmę. Stare Kawkowo poniosło nieznaczne straty podczas ostatniej wojny polsko-krzyżackiej (odłogiem leżały dwa łany). Na początku XVII wieku wieś posiadała już 44 łany ziemi, w tym pięć sołeckich. Podobnie sytuacja wyglądała do połowy XVIII wieku; we wsi w dalszym ciągu funkcjonowała karczma. W 1717 roku Stare Kawkowo miało dwóch sołtysów i 13 chłopów, a przed 1772 rokiem – dwóch sołtysów (łącznie osiem łanów) i 14 gospodarzy.
Na początku XIX wieku w ramach reform uwłaszczeniowych tutejsi chłopi za odszkodowaniem otrzymali uprawianą przez nich ziemię. W 1820 roku wieś posiadała 24 budynki mieszkalne, zaś w 1861 roku obejmowała powierzchnię około 673 ha (w tym ok. 1/10 stanowiły lasy). W czasie plebiscytu 1920 roku za przyłączeniem do Polski nie padł tu żaden głos, natomiast za Prusami Wschodnimi oddano 288 głosów. W okresie międzywojennym Stare Kawkowo miało sklep, karczmę oraz punkt zaopatrywania mieszkańców w naftę na potrzeby gospodarstw domowych.
Obecnie we wsi działa sklep spożywczo-przemysłowy, a także świetlica oraz gospodarstwo agroturystyczne. Mieszkańcy założyli również stowarzyszenie "Kawkowiacy".
Liczba mieszkańców na przestrzeni lat kształtowała się następująco:
- 1820 – 132 osoby
- 1857 – 293 osoby
- 1861 – 320 osób
- 1895 – 388 osób
- 1933 – 306 osób
- 1939 – 307 osób
Zabytki
- kapliczka przydrożna z początku XX wieku
- chałupa nr 20 z połowy XIX wieku
- chałupa nr 10 z końca XIX wieku
- dom nr 33 z XIX wieku
Multimedia
Przypisy
- ↑ Łączna liczba mieszkańców wsi: Stare Kawkowo i Szatanki.
Zobacz też
Bibliografia
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Syrwid Robert, Warmińska gmina Jonkowo: historia i współczesność, Jonkowo 2010.
Historia wsi na stronie gminy Jonkowo [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Jonkowo [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
ciekawemazury.pl [05.03.2014]