Mierzyn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
|||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Mierzyn'''</big> (Mierzynek, Klimkowo, Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf, Dolmau, niem. Petersdorf) – wieś sołecka w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina | + | <big>'''Mierzyn'''</big> (Mierzynek, Klimkowo, Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf, Dolmau, niem. Petersdorf) – [[wieś sołecka]] w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[Biskupiec (gmina wiejska) |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Wieś znajduje się nieopodal [[Jezioro Mierzyn |Jeziora Mierzyn]] i [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]].Miejscowość położona jest na terenie [[gmina | + | Wieś znajduje się nieopodal [[Jezioro Mierzyn |Jeziora Mierzyn]] i [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. Miejscowość położona jest na terenie [[Biskupiec (gmina wiejska)| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Wielka Tymawa]]) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[Rezerwat Jezioro Karaś |„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[Rezerwat Kociołek |„Kociołek”]], [[Rezerwat Łabędź |„Łabędź”]], [[Rezerwat Uroczyko Piotrowice |„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | + | W 1346 r. Jan z Płowęża – rycerz otrzymuje wieś Klimkowo (Clemekow) na [[prawo magdeburskie |prawie magdeburskim]]. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1440 r. we wsi osiedli: Hanusz i Bolesław z Płowęża. W 1667 r. właścicielem majątku był Władysław Zawadzki chorąży pomorski. Pod koniec XIX w. były tutaj dobra rycerskie, które razem z folwarkiem Richterchoff i wybudowaniem Kurzętnickim – Zacharczyzna obejmowały ok. 783 mórg: 664 ha ornych, 102 łąk, 3 nieużytków, 14 wody. Wieś przyporządkowana była do szkoły w [[Sumin |Suminie]], parafii katolickiej w [[Lipinki| Lipnikach]] i ewangelickiej w [[Biskupiec |Biskupcu]]. W 1868 r. było 133 mieszkańców w tym 92 katolików i 41 ewangelików. We wsi znajdowało się 25 budynków i 9 domów. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. | |
| − | W 1346 r. Jan z | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
===Ludzie związani z miejscowością:=== | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
| − | |||
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Barbara Perlik]]. | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Barbara Perlik]]. | ||
| Linia 58: | Linia 55: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat nowomiejski]] | |
| − | + | [[Kategoria: Biskupiec (gmina wiejska)]] | |
| − | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | |
| − | + | [[Kategoria: 1401-1500]] | |
| − | [[ | ||
Wersja z 15:25, 25 lip 2014
| Mierzyn | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec Pomorski |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Mierzyn | |
| Położenie na mapie Polski  Mierzyn | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Mierzyn (Mierzynek, Klimkowo, Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf, Dolmau, niem. Petersdorf) – wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś znajduje się nieopodal Jeziora Mierzyn i Jeziora Płowęż. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
W 1346 r. Jan z Płowęża – rycerz otrzymuje wieś Klimkowo (Clemekow) na prawie magdeburskim. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1440 r. we wsi osiedli: Hanusz i Bolesław z Płowęża. W 1667 r. właścicielem majątku był Władysław Zawadzki chorąży pomorski. Pod koniec XIX w. były tutaj dobra rycerskie, które razem z folwarkiem Richterchoff i wybudowaniem Kurzętnickim – Zacharczyzna obejmowały ok. 783 mórg: 664 ha ornych, 102 łąk, 3 nieużytków, 14 wody. Wieś przyporządkowana była do szkoły w Suminie, parafii katolickiej w Lipnikach i ewangelickiej w Biskupcu. W 1868 r. było 133 mieszkańców w tym 92 katolików i 41 ewangelików. We wsi znajdowało się 25 budynków i 9 domów. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Barbara Perlik.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.
